8
Ei|lders
Etjlders?
öRukkeRij
joh. meijeR
7
kent de sfeer van A.F.C.
Kent U de sfeer van
alle öRukweRken
BequnstiGinq VAn onze AöveRteeRöens, houöt öe schAkel in stAnö
heeft toch even iets gedaan. Het is een
gevoel, dat velen uwer de komende
maanden zullen kunnen navoelen. Hoe
ver lijkt de tijd, dat ik als jongetje van
10 mijn proefwedstrijd hier mocht spelen.
En hoe snel toch zijn die 12 jaar, die 12
voetbalseizoenen, voorbijgegaan. Maar ten
slotte, hoeveel plezier gloeit er na, van
die om en nabij de 200 wedstrijden en
alles en iedereen daaromheen. Daarom
met Salomo: „Een vrolijk hart maakt het
leven aangenaam, maar een bedroefd ge
moed doet het gebeente verdorren".
Dus weemoed weggelachen en herin
nering bewaren is zijn advies.
CEES.
Voor een verklaring van het feit, dat
ondergetekende geruime tijd in gebreke
bleef met z'n stukkies over het zevende,
zal hij zich toch weer moeten verschuilen
achter de flauwe (hij geeft 't toe) smoes
van „drukke werkzaamheden"; dit op ge
vaar af, dat de met sarcasme bedekte
snoet van onze Schakelrcdacteur nog
ironischer gaat glimmen. Het zij zo.
Al waren reeds gesignaleerde „werk
zaamheden" er niet geweest, veel schok
kende verhalen waren toch niet te rap
porteren, als gevolg van de gewis „drukke
werkzaamheden" van de weergoden, die
elk streven om de voetbalknieën eens uit
de korte broek te steken, de kop indruk
ten.
Eén van de twee keer, dat genoemde
witte knieën sinds mensenheugenis toch
op de mat verschenen, was in het holst
van de vroege morgen van de 28ste
januari op het terrein van de hoog-Vlie-
gende Hollanders, de club van onze natio
nale luchthelden. Het weer was prachtig
en onze achterstand met de rust óók:
3—0! De rusttijd werd dan ook nuttig
besteed aan een uitgebreid debat over
de vraag wat hier nog te doen viel. Het
leek niet veel en het was ook niet veel:
men kwam tot de (niet direct) voor de
voet liggende conclusie, dat wilde Uw
zevende met de winst naar huis gaan
gewoon doelpunten gemaakt moesten
worden. Benjamin Rudi (nog niet zo er
varen) nam dit te letterlijk en maakte er
vijf. Het zij hem vergeven. Dat ook nog
een zesde doelpunt werd gemaakt is be
langrijk voor de statistiek: het cijfer
kwam daarmee op 41 vóór en 15 tégen
uit 8 wedstrijden met 13 punten, waar
door het zevende achter Rivalen IV (de
enige waartegen „uit" werd verloren) nog
steeds op de tweede plaats staat. Er be
staat dus hoop, dat de jarenlange tradi
tie van het zevende om ééns in de twee
jaar kampioen te worden en daarmede
het zesde te laten promoveren, kan wor
den gehandhaafd. (Deze laatste zin werd
geschreven om de aanvoerder van het
betrokken elftal aanleiding te geven iets
te schrijven.)
Dan nog iets over le vóórlaatste wed
strijd, die als we 't ons goed herinneren
omstreeks november werd gespeeld,
n.l. die tegen Rivalen. Het had zo mooi
kunnen zijn: 'n voorsprong met rust, ver
kregen door een soepel lopende machine;
doch even na het tanken constateerde
men zoiets als een cadans as breuk
met als resultaat een hortend en stotend
tweetactertje, dat tegen de welgerichte
schoten van Rivalen geen vermogen meer
had. 4—2 werd 't uiteindelijk, de illusie
van een voorlopige topplaats voor ons
wegvagend. Die plaats staat echter nog
open, maar helaas ligt de kans hierop
niet geheel in eigen hand; we moeten
de thuiswedstrijd winnen, terwijl Ri
valen daarnaast nog ee t paar punten aan
derden moet verspelen. We hopen erop.
Intussen is de bemanning van het
zevende bezig de morele klappen van
voetballoze zondagen te verwerken, waar
toe de steun van dè mentale man in
A.F.C.Ad Onderdelat niet ongewenst zou
zijn. We vragen er niet om. Verder zijn
we op een de-dokter-geeft-het-zijn eigen-
kinderen-dieet, waarvan veel wordt ver
wacht (speciaal voor de rechtervleugel,
hè Willem?) Tenslotte oefent Gerrit regel
matig z'n sprongen door kastanjes-rossen
in het Vondelpark, Thijs loopt alsmaar
rondjes (ook in 't park en niet alléén),
terwijl Hans alle feesten afloopt om be
langstelling voor onze zaak te trekken.
Kortom er wordt niets nagelaten om de
conditie weer op vóór-winters peil te
brengen. Dit is noodzakelijk voor zomer
sport, zoals voetbal blijkt te worden.
GERARD.
Eindelijk dan een levensteken van Uw
achtste team. De ploeg die het eervolle
bijvoegelijke predicaat „laagste" door het
optreden van Adjes Toerteam niet meer
mag gebruiken. Dank je wel Ad, mis
schien komt er het volgend seizoen wel
een tiende elftal! Mede als gevolg van
de laatste kienavond en de nieuwjaars
reünie weet ik me van onze wapenfeiten
van voor de jaarwisseling niets meer te
herinneren. „Pils is lekker maar vertroe
belt de geest", heeft een bekend iemand
eens gezegd.
Het eerste duel dat ik nog aan de ver
getelheid kan ontrukken speelde zich af
in Muiden. Reeds vroeg op de ochtend
van de 28e januari, voor ons nog in het
holst van de nacht, reden we Muiden
binnen. Ik vraag me af of de inwoners
van dit plaatsje wel eens zoveel auto's
gelijktijdig hebben gezien. Aan de ver
dwaasde gezichten, die ons om de hoek
jes van de gordijnen en via spionnetjes
begluurden, zouden wij het tegendeel
beweren. Onverstoord trokken wij verder
naar het veld van R.C.M. om het twee
de plaatselijke team te bekampen.
Het complex verkeerde nog in middel
eeuwse toestand. Krijtlijnen waren niet
getrokken en de doelen waren niet van
netten voorzien. Nood levert handigheid
op. Zo hebben we zelf de netten in de
doelen gehangen. Hevig onder de indruk
van deze belevenis valt het niet te ver
wonderen dat wij met 4—6 het loodje
moesten leggen. Diegenen die zich na af
loop op een lekkere waspartij hadden
verheugd, kwamen bedrogen uit, want
waterkranen waren niet aanwezig en bij
navraag hiernaar werden we naar de
sloot verwezen. We lieten de sloot de
sloot en kropen ongewassen in de auto's.
Kunt U zich nog herinneren hoe die mid
dag elf negers ons terreinencomplex be
traden?
Twee weken later kregen wij Cen
trum 4 op visite. Met niet minder dan
10—1 legden we deze tegenstander onze
wil op. Eerlijkheidshalve moet ik even
de numerieke minderheid van de verlie
zende partij aanhalen. Onze tegenstan
ders opereerden met slechts negen man!
Wat een kunst, zult U zeggen. De doel
punten logen er niet om. Jan Bosma en
Herman Fritzsche waren de topscorers.
Ieder liefst vier voltreffers. Wim Endel
en Ab de Jong maakten het tiental vol.
Op 18 februari bewezen wij ook van
voltallige ploegen te kunnen winnen.
Animo 7 verliet na anderhalf uur spelen
Korte Leidsedwarsstraat 47
kAnAAlStRAAt 132
tel. 80710
amsteRöam
3
