Van de brug
Oktober 1961
M. de Bruin Mzn. f
'ÜURT*^ f
Dit is de Schakel die komt hinden,
De oude club aan d'oude vrinden.
Wnd.-Redacteur: A. Waaijer, Olympiaplein 23, Amsterdam z., telefoon 7989 12
Administrateur: O.J. v.d. Heul, Hobbemakade 1 15 3, Amsterdam-z, tel. 714194
Typografie: Drukkerij Joh. Meijer. Kanaalstraat 132. Telefoon 80710. Amsterdam v
39e Jaargang
No. 3
De competitie.
[n de afgelopen
maand leed ons
eerste elftal twee
kleine nederlagen
tegen D.C.G. en
J.O.S. Het versloeg
U.V.V. royaal in
eigen huis en speel
de thuis gelijk tegen
Spartaan. De wed
strijd tegen D.C.G. verliep wel zeer on
gelukkig voor ons door een ernstige bles
sure van Henk Teiwes zonder dat van
ruw spel sprake was en een „knietje"
van Henne Boskamp. Wat nog nooit
voorgekomen was gebeurde die dag: wij
hadden aan één brancard niet genoeg.
Het was geen wonder dat onze spelers,
onder de indruk van het gebeurde, in
de tweede helft de winst uit handen
moesten geven.
Tegen J.O.S. werd de beste wedstrijd
van dit seizoen gespeeld, doch in het
eerste halfuur bleven de kansen helaas
onbenut.
U.V.V. speelde tegen ons een zwakke
wedstrijd en A.F.C. won zonder tot grote
daden te komen.
De strijd tegen De Spartaan werd met
spanning tegemoet gezien, doch onze
tegenstanders stelden bepaald teleur.
Spanning was er genoeg, maar de ach
terhoedes bleven meester van het terrein
(hulde aan Kees Bouwens, die een prima
wedstrijd speelde) en men eindigde zo
als men begonnen was; het had ook bést
Na een nieuwe attaque is onze ex-vice-voorzitter, Lid van Verdienste en
mede-oprichter van de Zilveren Ploeg van A.F.C. zacht ingeslapen. Met
Max de Bruin is een zeer bijzondere figuur heengegaan. Zijn dikwijls afwij
kende mening, hield hij met kracht staande. Wat wij altijd in hem bewon
derd en gewaardeerd hebben, was zijn enorme energie om tegenslagen weer
te boven te komen. Wat er ook gebeurde, Max zat nooit bij de pakken neer
en in voor- en tegenspoed bleef Max de Bruin zijn A.F.C. trouw. Wij heb
ben hem naar zijn laatste rustplaats gebracht, vlak bij het terrein waar hij
zo graag vertoefde.
Wij betuigen mevrouw de Bruin en haar kinderen onze innige deelneming
met hun groot verlies.
Wii danken hem voor wat hij voor A.F.C. deed. Hij ruste in vrede.
J G. H. H. KAPPELHOFF.
andersom kunnen zijn!! Al met al geen
slecht resultaat. Het staat nu wel vast,
dat er van enig krachtverschil in onze
afdeling nauwelijks sprake is. Dat de
K.H.F.C. onderaan staat, moet een ver
gissing zijn en dat zullen zij zondag a.s.
tegen ons willen bewijzen. Alleen indien
ons elftal met heilig vuur tweemaal drie
kwartier van leer trekt (dat heb ik dit
jaar helaas nog niet gezien) en de bal
direct wordt afgegeven het is nu wel
gebleken dat met zelfzucht niets wordt
bereikt zit er winst voor ons in.
Mag het een hartverwarmende wedstrijd
worden!
Ziekenboeg
Een lange lijst helaas. Over Henk Tei
wes hebben zijn vrouw, zijn ouders en
A.F.C. zich dagenlang grote zorgen ge
maakt. Maar zie, het viel gelukkig mee
en Henk is weer thuis in Nieuw Vennep,
waar hij nog rust moet houden. Is het
niet kenmerkend, dat Henk mij schreef
nu pas begrepen te hebben waarom men
spreekt van de A.F.C.-familie?
Henne Boskamp loopt al weer zo'n
beetje; wij hopen dat het zonder opera
tie in orde mag komen, want voor een
chirurg schijnt de overigens flinke Henne
een heilig ontzag te hebben.
Onze vriend Frans Heineman was een
der slachtoffers van een hevige ketting
botsing op de Haagweg en werd met
ernstige verwondingen aan het gelaat
naar een ziekenhuis in Haarlem vervoerd.
De eerste berichten waren alarmerend,
maar ook dit viel gelukkig mee en Frans
is al weer thuis. Het was trouwens een
goed teken, dat Frans, nog nauwelijks bij
uit de narcose, direct over de toen op
handen zijnde strijd tegen De Spartaan
begon! A.F.C.-bloed kruipt óók al waar
het niet gaan kan. Frans, we hopen je
spoedig weer in ons midden te hebben
en als je uiterlijk schoon wat geleden
mocht hebben, bedenk dan maar, dat de
meesten van ons óók zo mooi niet zijn!
Gerard Butter zagen we tot onze ver
rassing al weer op A.F.C.; hij begint al
weer aan voetballen te denken.
G. H. H. KAPPELHOFF.