Mixed Pickles
öe pilseneR
cLub
Fa. FRED SAX
T. VAN VEEN
J. SUURBEEK
BeGunstiGino van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
Redactie.
Fantastisch, vindt U niet, zo snel als Arie Waaijer zich als hoofdredacteur (al noemt hij zich dan bescheidenlijk w.n.d.-
redacteur, wat overigens ook kan betekenen: waarachtig niet dom redacteur) heeft ingewerkt. Hij ontziet zich niet,
op de slechte instincten van zijn lezers te speculeren. De aankondiging dat hij onthullingen zal doen over het jaardiner,
heeft veler harten sneller doen kloppen: sommige van voorpret, andere van angst
En wat heeft hij mij keurig „gedekt" met die foute opgave over Jan Bregman. Nou, „gedekt" of mij zo te „kijk"
gezet (ik wilde een ander woord gebruiken waar ook een paar k's in voorkomen, maar dat kan niet in een blad van
de huiskamer) dat ik alleen maar in een lach kon schieten, om zóveel subtiele humor. In de grote pers doen de hoofd
redacteuren dat dekken van hun redacties robuuster, zo-ge-zeid. Toen de N.R.C. onder leiding stond van de legendarisch
geworden Mr. v. d. Hoeven, speelde zich daar eens het volgende af.
Op een ochtend belde de hoofdcommissaris van politie Mr. v. d. Hoeven op en zei: „Luister eens v. d. Hoeven.
Vannacht om 2 uur vroeg de Comet-bar om assistentie. Toen onze mensen daar kwamen was de knokpartij zo algemeen,
dat ze geen partij konden kiezen en het hele zoodje meenemen. We zijn ze nu aan het uitsorteren. Er zit een redacteur
van de N.R.C. tussen. Als je wilt, kan je die laten halen." Waarop v. d. Hoeven riposteerde: „En wie geeft jouw
Koddebeiers eigenlijk het recht, een van mijn redacteuren te arresteren?"
Zie je, dat is het gróte werk. Kan ik onder alle omstandigheden op je rekenen, Arie?
In de pers heeft het plan gecirculeerd, dat gepubliceerd werd in het clubblad van Sportclub Enschedé en ten doel
had, de „interesse" bij de spelers op te voeren. Het feit werd geconstateerd, dat de belangstelling van de spelers te wensen
overliet en dat daardoor de belangstelling van het publiek verminderde. En om nu de belangstelling van de spelers te
stimuleren werd een extra-premie geadviseerd, uit te betalen naar gelang van het aantal toeschouwers. Waren er dus
minder dan 20 toeschouwers, dan kregen de speler geen extra-premie maar naar het gelang het aantal toeschouwers
stijgt, zal dan ook de extra-premie van de spelers stijgen.
Tja, we horen René Sleeswijk al. „Meneer Snip, U staat ook maar in Uw neus te peuteren Meneer Snap, U kent
Uw rol niet. Het publiek blijft weg, maar als de mensen komen, dan krijgt U wat extra's." Waarschijnlijk zou René
Sleeswijk zeggen: „Meneer Snip, komt U als-het-U-blieft in Uw vrije tijd in Uw neus peuteren en meneer Snap zoudt
U pot-hier-en daar Uw rol willen kennen?"
Maar die dingen gebeuren niet. Want in de „showbusiness" weet men, dat men een goed vak heeft, dat men goed
moet beoefenen. Nu voetbal ook gedeeltelijk in de „show-business" kan worden ingedeeld, waarom zouden de execu
tanten dan niet dezelfde houding aannemen? Prof voetbal kan tot een zo grote hoogte stijgen, dat het een genot is om
er naar te kijken. Ik ben nóg blij, dat ik Engeland—Hongarije gezien heb. Daar waren artisten aan het werk, die een
prachtig spel prachtig speelden.
Maar in het Nederlandse water- en melk semi-profvoetbal moet men de executanten „interesse" bijbrengen. Een bewijs,
dat de betrokkenen eigenlijk alleen uit zijn op een gemakkelijke bijverdienste, maar geen „interesse" hebben, om iets
goeds te brengen.
Interland.
In Sport/Sportwereld snijdt van Emmenes een interessant onderwerp aan. Naar aanleiding van een door „Franse Foot
ball" opgestelde internationale ranglijst waarbij de resultaten van het Nederlandse amateurelftal werden meegerekend
schrijft van°Emmenes: „dat de resultaten van ons nationale amateurelftal niet meegerekend mogen worden bij onze
interlandwedstrijden".
Waarom niet? Wij begrijpen de gedachtengang wel: Het Nederlandse profelftal is sterker dan het Nederlandse ama
teurelftal en dus is het profelftal het vertegenwoordigend elftal. Het staat natuurlijk als een paal boven water, dat het
Nederlandse elftal samengesteld uit betaalde voetballers sterker is dan het Nederlandse amateurelftal. Maar nu wij twee
categorieën kennen, lijkt het ons juist, dat wij ook de resultaten van die twee nationale elftallen als officiële inter
landwedstrijden boeken. En die kunnen best opgeteld worden, als die optelsom eerlijk is. Dus vertegenwoordigende
nationale amateur elftallen tegen elkaar en vertegenwoordigende nationale profelftallen tegen elkaar. Dan moet, conse
quent doorgedacht, niet een wedstrijd Nederland—Denemarken gespeeld worden tussen het vertegenwoordigende prof
elftal van Oranje en het amateurelftal uit Denemarken, maar tussen de beide officiële amateur-teams. Dan krijgen we
volkomen zuivere krachtmetingen. En wat is er dan tegen, om aan het eind van het seizoen de balans op te maken
van de wedstrijden van het nationale profelftal en van de wedstrijden van het nationale amateurselftal? Dit gebeurt n.l.
(balans van amateur- en profresultaten) in de wielrennerij ook en daar heeft het nog nooit tot moeilijkheden aanleiding
gegeven.
Overigens zijn we het met van Emmenes eens, dat de Fransen rare rekenmeesters zijn. Want die hebben wél de
resultaten van de Nederlandse amateurploeg meegeteld (twee nederlagen en een gelijk spel) maar de resultaten van de
Franse amateursploeg (o.a. een 7-0 nederlaag tegen Hongarije) hebben ze stiekum weggelaten. Vandaar het gezegde:
Met de Franse slag! J-
BEGIJNENSTEEG 4
AMSTERDAM
OFFICIAL
REMINGTON DEALER
N Z. Voorburgwal 135,
Amsterdam, telefoon 247272
Remington Cicero
275-
