Van de brug
39e Jaargang September 1960No. 2
den die ons eerste reeds heeft gespeeld,
kunnen wij zeggen, dat de voorhoede
bij verleden jaar aan kracht heeft ge
wonnen, doch dat het in onze afdeling
wel blijkt, dat het onderlige krachts
verschil zeer gering is. Ons elftal zal
alles op alles moeten zetten om een goede
plaats te bereiken. De capaciteiten zijn
aanwezig, de goede wil eveneens, wij
beschikken over een goede trainer, in
wie wij volledig vertrouwen hebben.
Ons 2de elftal is prima van start gegaan
met het winnen van twee moeilijke uit
wedstrijden: D.W.S.A. 3 en Blauw Wit 4.
In beide wedstrijden werd een 3—0 voor
sprong verkregen, waarna de tegenpartij
in beide gevallen tweemaal tegenscoorde.
Vooral tegen D.W.S.A. werd prima ge
speeld.
Het derde begon wat onwennig; een
1—0 nederlaag tegen I.V.V. 2 was het
teleurstellende resultaat, maar j.l. zondag
herstelde dit elftal zich door met 4—0
van E.V.C. 2 te winnen, waarbij vóór de
rust die met een 3—0 voorsprong in
ging goed voetbal werd vertoond. De
resultaten van de lagere elftallen en van
de jeugd zijn niet om over te juichen.
Dat kan en moet beter worden. De uit
bouw in kwantiteit wij spelen nu met
22 elftallen in de zondagscompetitie
mag niet gaan ten koste van de kwaliteit.
Ons nieuwe complex.
Wij hebben ons op het standpunt ge
steld, dat wij eerst dan nadere mede
delingen zouden doen wanneer er iets
definitiefs te vermelden viel. A.F.C.-ers,
dit moment is thans aangebroken. In de
algemene vergadering van 28 dezer hoop
ik een tip van de sluier te kunnen op
lichten. Ik hoop dat dit voor allen die
het goed menen met onze club aanlei
ding zal zijn die vergadering in tns club
huis bij te wonen.
G. H. H. KAPPEEHOFF.
Redacteur: J.Tj. Steensma 2e v.d. Helststraat 50, Amsterdam, telefoon 718567
Administrateur: O. J. v.d. Heul, HoLbemakade 1 1 5 3, Amsterdam-Z, tel. 714194
Typografie: Drukkerij Joh. Meijer. Kanaalstraat 132, Telefoon 80710. Amsterdam-W.
Dit is de Schakel die komt binden,
De oude club aan d'oude vrinden.
Minder mooi weer
was waarschijn
lijk oorzaak dat het
aantal bezoekers iets
kleiner was dan ver
leden jaar tijdens
het A.R.O.L.-Toer-
nooi. De eerste dag
trokken D.C.G., dat
voor het eerst aan
ons toernooi deel
nam, K.H.F.C., U.V.V. en Zeeburgia
aan het langste eind. De volgende zon
dag speelden U.V.V. en Zeeburgia 4—4,
waarna twee series van drie strafschop
pen nodig waren om U.V.V. in de finale
te brengen. Zeeburgia, dat binnen een
kwartier tegen een 3—0 achterstand op
keek, verdient een pluim voor het moe
dig volhouden, getuigend van een prima
mentaliteit, waardoor nog een gelijkspel
werd bereikt. In de andere demi-finale
stelde het spel van de „Koninklijke" wat
teleur, zodat D.C.G. zonder al te veel
moeite met 2—0 zegevierde. De finale
bracht dus U.V.V. en D.C.G. tegenover
elkander, waarbij U.V.V. met een 2—1
overwinning de A.R.O.L.-beker voor een
jaar in bezit kreeg. Dat deze overwin
ning „op gemakkelijker wijze werd ver
kregen dan de cijfers zouden doen ver
moeden", zoals in enkele persverslagen
stond te lezen, zou ik niet durven be
amen. Het werd weer „een latertje" in
het clubhuis, gezellig was het ook....
maar toch misten wij enkele oude ge
trouwen, die blijkbaar aan een etentje
in de stad de voorkeur gaven. H.B.S.
zond een bestuursafgevaardigde in de
persoon van dhr. Schepen, welke geste
wij zeer op prijs stelden. Daarnaast was
een schare goede H.B.S.-vrienden naar
de Wandelweg gekomen om der traditie
getrouw ons toernooi mede te maken.
Dit heeft ons bijzonder getroffen en
wij danken Klaas van Rijswijk c.s. daar
voor nog eens hartelijk.
De competitie.
De competitie is inmiddels weer begon
nen. Evenals verleden jaar was Hercules
onze eerste tegenstander en de schrik
sloeg alles wat A.F.C.-er was om het
hart toen wij binnen tien minuten op
merkwaardige wijze mét 3—0 achterston
den. Merkwaardig, omdat de scheids
rechter het bestond het tweede doel
punt eerst toe te kennen, daarna op
advies van onze ik mag wel zeggen
als goud-eerlijk bekend staande grens
rechter, die had geconstateerd dat de
bal uit was geweest, af te keuren om
daarna de mening te vragen van een
A.F.C.-speler, die niet had gezien dat de
bal de lijn had overschreden en dat eer
lijk zei. Toen herzag de scheidsrechter
voor de tweede maal zijn beslissing en
kende het doelpunt toe, daarmede uiter
aard onze grensrechter in een scheve
positie plaatsend.
Onze achterhoede was door dit inci
dent een ogenblik ontredderd, zodat het
binnen een minuut 3—0 was. Toen bleek
de mentale kracht van ons elftal, dat
ondanks deze tegenslag de tanden op
elkaar zette en nog vóór de rust twee
doelpunten scoorde, zodat de rust inging
met een 2—3 achterstand. Na de rust
werd gelijk gemaakt, Hercules had hoe
langer hoe minder in te brengen, er
kwamen dromen van kansen, doch ze
werden helaas niet benut en het bleef
dus 3—3. Na de verschillende wedstrij-
