gandi
JAMES MEYER
Het kind is vader van de man
Afrika
APOLLOLAAN 109
TELEFOON 721833
Bequnstiqinq van onze aöveRteeRöecs, houöt 6e schakel, in stanö
Da's van een Engels poëet, beroemd
en zonder vakdiploma psychologie.
Een voetbalveteraan is iemand, die
deze uitspraak niet voor eeuwig onder
het stof kan laten zitten zolang arthritis
en ouderdomskwalen hem niet verhin
deren aan de roepstem van die jeugdige
vader gehoor te geven. Een roepstem,
die hem over de jaren heen weer ver
telt wat een genot het kan zijn, weer op
te snuiven de geur van verdroogde
modder en gras, die opstijgt in kleed
kamer en uit verwaarloosd trouw kof
fertje, weer regen te voelen op een
schaars gekleed karkas, weer slijk van
armen en benen af te stropen na een
wanhopig amechtige sliding, weer in het
gras of een plas te rollen en plots te
weten, dat dat zo maar mag, dat dat zo
maar kan, met één slag, al is het maar
voor een paar uur, van zich afschuddend
al wat de tredmolen met niet aflatende
dwang in zijn zielement heeft ingewre
ven, met olie en met azijn.
A.F.C.-ers, H.B.S.-ers, V.O.C.-ers, Ajax-
ieden etcetera zijn knapen, die in hun
jeugd zich onbewust van die dichtregel
op een onvervreemdbaar voetbalvader
schap prepareren of prepareerden en
zonder te denken aan de betiteling
Vetten of Zatten, die bij A.F.C.-ers gul
wordt toegemeten aan lieden, die alleen
op zaterdag weer eens een paar voetbal
schoenen kunnen en willen aanbinden.
Een betiteling Vetten en Zatten die
verdiend of onverdiend, al naar het
individu evenzovele smetten en spatten
gooit op de gijn waarom het in de
eerste plaats gaat, het spelletje voetbal,
zo goed mogelijk voetbal, een zo goed
mogelijke strijd in elk geval, wat de
basis is van het bestaan van veteranen,
adspiranten, eerste elftallen en een hele
vereniging. Al de rest is bijzaak, waar je
wel aan meedoet of niet aan meedoet
(liefst wél) maar een bijzaak die niet
voor hoofdzaak aangezien dient te wor
den, door deelnemers noch door buiten
staanders.
Al die omhaal juist nu weer eens
gebruikt, omdat we in Deventer op het
eind van het seizoen door erbarmelijk
slechte opkomst een armetierig figuur
hebben geslagen. En dat figuur was niet
louter toeval, al is moederdag nou niet
de dag, om uitgerekend dan uitstedig te
zijn, maar 't was meer een kwestie van
bloedarmoede.
Dat figuur sloegen we tegenover een
zestigtal bentgenoten van andere clubs,
die door hun aanwezigheid in zo grote
getale een bewijs ervoor zijn, dat voetbal-
veteranisme aan uitsterven niet toe is.
Een zestigtal mensen, die met een blik
en een kreet van blijde herkenning en
herinnering elkaar begroetten, zorgeloos
het veld ingingen met een tinteling van
nauwverholen ijdelheid in de ogen, of
ze niet toch nog weer eens zo'n fenome
naal doelpunt als toen zouden scoren,
zo'n loeiende kogel uit de hoek zouden
grabbelen of een afgemeten pass zouden
neerleggen (superlatieve kwalificaties, die
je zelf moet geven, want een ander ziet
ze eenvoudig toch niet, die is veel te
veel met zichzelf over hetzelfde bezig).
Wij stonden er maar zielig bij.
En er zijn toch ook bij ons genoeg
voetballers, die door omstandigheden
niet de verplichtingen die competitie
voetbal nu eenmaal moet opleggen op
zich kunnen of willen nemen, maar toch
graag eens de wei in willen.
Dat zijn mensen voor veteranenvoetbal.
Laat je niet in de luren leggen door al
of niet vermeende excessen of rosse ver
halen, die meestentijds niet meer dan
juist verhalen zijn, naar behoren ge
sausd en aangedikt, juist omwille van
het verhaal. Jongens in een groep, of
ze nu 6 of 60 zijn, blazen zich nu een
maal graag op tegenover elkaar. Dat
hoort. Bij veteranen alleen maakt de
zelfspot opschepperijen dubbel geniet
baar.
Er is nog plaats genoeg bij de vete
ranen voor mensen, die redelijk gevoel
bald hebben en dus geen „saggerijn"
zijn. De leeftijd ligt lager en hoger dan
l denkt. Pieker en praat er eens over
voor het volgend seizoen.
Het kind is vader van de man. Dat
het moeder is van de vrouw heeft die
beroemdeling, al lag die regel voor de
hand, niet gedicht of weer geschrapt. Dat
salt moeilijk uit te maken. Die materie
is ook niet zo eenvoudig.
Overigens zijn er in het afgelopen sei
zoen bar aardige en prettige wedstrijden
geweest, en napret ook. Statistieken over
het een noch het ander wordt ooit bij
gehouden en interesseren ook geen blik
de italiaanse keuken
imp. gebr. plieger heerlen, amsterdam
sent. Ze gooien de verhalen in de war.
Ook dit.
Hopelijk zien we elkaar zo in septem
ber weer. Dan dienen we te zorgen, dat
tegenstanders ook aan ons weer tegen
standers hebben. Je kunt die jongens
ook niet in de kou laten staan. Maar ga
voorlopig eerst met vakantie. Noordkaap,
l'ovlakte of naar Het Veld. Daar vooral
schijn je rustig te zitten. Heerlijk.
AANVOERDER.
Van „Onze man in Nigeria" hadden
wij, sinds wij hem uitzonden om good
old Ad van Dijk, van wie wij eveneens
niets meer horen, te vervangen nog geen
rapport ontvangen. We rekenden dan ook
nergens op, tot we kort geleden een lang
getypt stuk uit de brievenbus mochten
lichten. En ja hoor, Duco Ohm had de
warmte getrotseerd en ons op enig
lezenswaardigs vergast. Wij laten U, aan
nemende, dat er interesse bestaat, kennis
nemen van wat hij schrijft over de sport
beoefening in Sapele.
„Er wordt veel gevoetbald en de wed
strijden tegen de Engelsen vormen de
hoogtepunten van het seizoen. Dat zijn
dan matches Great Brittain The Con
tinent. Dit jaar zijn er drie gespeeld.
Het einde is aan de bar en dan wordt
Great Brittain steevast geklopt.
Cricket.
Ik was het gehele seizoen openingsbat.
Vier keer ben ik door de innings geko
men met als hoogste score 75 not out.
Het eindgemiddelde kwam op 31. Met
15 catches in 11 wedstrijden is een en
ander niet slecht."
Duco zendt A.F.C. zijn hartelijke groe
ten en hoopt ons in mei 1961 allen de
hand te schudden.
J T. S.
Prospectus wordt U gaarne op aanvraag toegezonden
Vert. J.G. DE VRIES
WETERINGSCHANS 59 - AMSTERDAM - TELEFOON 35041
