Van de brug
38e Jaargang Maart 1960 No. 8
Dit is de Schakel die komt binden,
De oude club aan d'oude vrinden.
Redacteur: J.Tj. Steensma. 2e v.d. Helststraat 50. Amsterdam, telefoon 718567
^^•Administrateur O.J. v.d. Heul. Hobbemaïcade 1 15 3. Amsterdam-Z, tel. 714194
TypografieDrukkerij Joh. Meijer. Kanaalstraat 132. Telefoon 80710. Amsterdam-VV.
motiewedstrijden
TV"og enkele wed-
strijden en dit
voetbalseizoen zal
weer tot de ver
leden tijd behoren.
Een buitenstaander,
die onze eerste vier
elftallen in de bo
venste helft van de
ranglijst ziet, waar
bij het vierde pro-
mag spelen om te
trachten weder een plaats te verkrijgen
in de Reserve 3de Klasse K.N.V.B.
en het tweede elftal pas gepro
moveerd in de tweede helft van
de competitie tot dusver ongeslagen
bleef, zou ongetwijfeld als zijn oor
deel geven „voor A.F.C. een ongekend
goed seizoen". En die buitenstaander
heeft gelijk! Maar toch zijn wij zelf
ook zo tevreden? Ik moet helaas verkla
ren: neen! Het vreemde is, dat buiten
staanders A.F.C. nog altijd beschouwen
als een pracht-vereniging, die het eigen
lijk niet zo veel kan schelen of de resul
taten al dan niet goed zijn. En naar bui
ten moeten wij die indruk ook wel ma
ken, hetgeen dan in elk geval het com
pliment inhoudt dat wij „good losers"
zijn. In de boezem van onze club wordt
alles gedaan om A.F.C. terug te bren
gen waar ze thuishoort: in de eerste klas
se. Maar die strijd wordt nu al bijna
veertig jaar gevoerd helaas zonder suc
ces. Er is dus iets niet in orde. Zeker,
de goede xvil is wel aanwezig en in het
begin wordt enig enthousiasme opge
bracht. Maar als het dan eens even tegen
zit en dat heeft het dit jaar zeker
dan laat men te gauw de moed zakken
en gelooft het verder wel. We spelen toch
immers voor ons pleizier? En als men
dit eens bespreekt met deze en gene
dat doen we ook al tientallen jaren!
dan volgt meestal de dooddoener: je
kunt A.F.C. ook niet vergelijken met een
arbeidersclub; die jongens hebben niet
veel anders aan het hoofd en leven al
leen voor voetbal. En daarmeq is de kous
af. Maar als wij ons er dan mee van
af maken, dat onze spelers teveel aan
het hoofd hebben om het gehele seizoen
(en niet hoogstens een of twee maan
den) iets voor onze mooie club over te
hebben, d.wz tweemaal per week te trai
nen en zich zondags twee maal drie kwar
tier honderd procent voor A.F.C. te ge
ven, dan kunnen wij wel inpakken. Ik
heb al eens eerder gezegd, dat ik er
niets voor voelde alleen voorzitter van
een gezelligheidsvereniging te zijn (al stel
ik die gezelligheid op hoge prijs). Spe
lers van A.F.C., laten wij nu eens afspre
ken, dat het volgend jaar anders kan en
anders moet! Wij hebben toch voldoen
de goedwillende knapen om A.F.C. einde
lijk omhoog te brengen? Als ik in acht
dagen drie uitslagen zie:
Zeeburgia 1—A.F.C. 1 7—0
A.F.C. 2—Zeeburgia 2 1—1
A.F.C. 3—Zeeburgia 3 10—1
dan is het wel duidelijk dat er iets niet
klopt. Gelukkig heeft ons eerste na die
blamerende 7—0 nederlaag en een ver
loren wedstrijd tegen Baarn, waarin wij
weer eens pech hadden door het gebles
seerd raken van Henne Boskamp en Jan
Blankenstein (die zo verdienstelijk debu
teerde in het eerste), zich zondag j.l.
hersteld door een 2—0 overwinning op
Watergraafsmeer. Wanneer nu de laat
ste wedstrijd tegen Aalsmeer eveneens ge
wonnen wordt, eindigen wij nog in de
bovenste helft. Maar jongens, is het niet
beschamend in een onzer dagbladen te
moeten lezen, dat A.F.C. „minder onge
ïnteresseerd speelde dan de laatste we
ken"? Jongens, van jullie hangt het af.
Neem je nu reeds voor: volgend jaar
doen we het beter.
H. Sweres J
Onverwacht is van ons heengegaan de
heer H. Sweres, één onzer oudste en
trouwste donateurs. Zelden sloeg hij een
wedstrijd over en heel dikwijls trok hij
bij uitwedstrijden met ons mee. In de
heer Sweres verliezen wij een toegewijde
A.F.C.'er, die zijn club in goede en in
slechte tijden trouw is gebleven. Wij
zullen zijn vriendelijke, bescheiden figuur
node missen. Hij ruste in vrede-
Ziekenboeg.
Onze jonge vriend Jacques Kohier komt
morgen na een drie en een halfjarig ver
blijf in het ziekenhuis thuis. Veel zal nog
van zijn wilskracht worden gevergd, maar
wij hebben vertrouwen in hem en in zijn
ouders.
Jan Suurbeek, is weer in zoverre her
steld, dat hij zijn werk heeft hervat, zij
het dat hij nog veel pijn moet lijden.
Beste kerel, sterkte en een spoedig alge
heel herstel. Onze secretaris, Wim van
Teunenbroek, is deze maand geopereerd
en thans aan de beterende hand en vol
goede moed. Wellicht heeft hij bij ont
vangst van deze Schakel het ziekenhuis
reeds verlaten. Wij hopen je spoedig weer
op A.F.C. te zien, Wim! Mevrouw Alandt
is ter verpleging opgenomen in het zie
kenhuis Prinsengracht. Wij wensen haar
sterkte en het allerbeste.
G. H. H. KAPELHOFF.
