Zes kampioenselftallen
VIJF, ZEVEN EN ZATTEN PROMOVEREN
poelt allen mee, het is voor A.f.e.
1~|at is schitterend nieuws, wat we U deze
maand mogen brengen. De aanvoer
ders-verslaggevers geven hieronder hun
zienswijze op het een en ander.
Het vijfde, het zevende en de Zatten be
hoeven geen promotiewedstrijden te spe
len en gaan derhalve volgend seizoen hun
krachten meten met de tegenstanders uit
de reserve eerste, reserve derde en eerste
klas (Zaterdag) van de Afdeling Amster
dam.
Een paar jaar geleden stelden wij de
vereniging een aantal taken met betrekking
tot het eerste, het tweede, het vierde en
het vijfde. Dit laatste elftal heeft deze
taak nu reeds volbracht en speelt weer in
de hoogste klasse, welke voor een vijfde
elftal te bereiken is. Gefeliciteerd mannen
en nu maar vasthouden, wat we hebben.
Het vierde moet volgend jaar met ver
eende krachten in de K.N.V.B. zijn terug
te brengen.
Het derde kan de plaats van het tweede
innemen. Op dit ogenblik is de tegen
stander van ons derde in de promotiestrijd
nog niet bekend.
Men fluistert over K.V.V. 2 of De Me
teoor 2. Wij voor ons blijven vertrouwen
schenken aan onze makkers.
Het Eerste.
Onze vlaggedragers hebben nog even
laten zien, dat ze tot de sterkste elftallen
van de afdelingen konden worden gere
kend. Een ieder, die de wedstrijd tegen
Aalsmeer heeft gezien, zal dit kunnen ge
tuigen. Maar intussen zaten we toch maar
lang in de puree.
Volgend jaar bij het vijf en zestigjarig
bestaan van onze goede club dient uit een
ander vaatje getapt te worden. De voorbe
reidingen zijn al in volle gang om vroeg
welbeslagen ten ijs te staan.
Het mag waar zijn, dat de gezelligheid
niet teloor gaat, wanneer bij wijze van
spreken in de afdeling zou worden ge
speeld. Maar deze gezelligheid is dan niet
meer het eigendom van de gehele A.F.C.
met een winnend eerste elftal maar van
een twintig- of dertigtal „gezellige jonge
lui".
De Commissie van Bijzondere Diensten
gaat o.a. op dit punt haar nut bewijzen en
als de hele vereniging nu wil inzien, dat
een plaats in de eerste klasse voor een
voetbalclub van het allerhoogste belang
is (zulks naast de melksubsidie, de huur
verhoging en Philips) dan zullen onze jon
gens deze plaats behalen.
En nu aandacht voor de juichende ka
piteins.
Wanneer het omgekeerde waar is van
wat Montesquieu heeft gezegd: „Wat re
denaars aan diepte ontbreekt, dat geven
zij U aan lengte", dan is er op de derde
mei in het A.F.C.-clubhuis wijs en diep
zinnig gesproken. In ieder geval heel har
telijk en heel beschouwend. Alle sprekers
aan het kampioensdiner van het derde elf
tal, verbonden aan hun gelukwensen na
melijk de waarschuwing: „Jongens, we zijn
er nog niet. Na het kampioenschap nu ook
nog de promotie!"
Alleen de aanvoerder bedacht dat het
toch eigenlijk een feestavond was, bezag
daarom de dingen van de vrolijke kant en
kruidde zijn speechje bovendien met (ove
rigens goed bedoelde) steekjes onder de
waterspiegel.
Er was dus weer een kampioen (letterlijk
en figuurlijk) binnen. Het derde had de elf
beste beentjes voorgezet en na een lang
durige eindsprint J.O.S. 2 verslagen ach
tergelaten. Een eresaluut echter aan deze
buitengewoon sportieve tegenstanders, te
gen wie wij de twee prettigste wedstrijden
van dit seizoen hebben gespeeld.
De laatste maal, dat wij elkaar spraken,
was in de maart-Schakel. Sindsdien won
het derde van V.V.A. 3 (2—1), T.I.W. 2
(9-2), J. O.S. 2 (3-1), E.V.C. 2 (5-0) eE
Y-Boys 2 (10—1) en speelde gelijk tegen
T.O.G. 2 (1-1). Daar J.O.S. 2 van Z.S.G.O.
3 verloor, betekende de laatste overwin
ning het kampioenschap. Dit moest uiter
aard gevierd worden! Insiders hebben la
ter gezegd dat het derde niet alleen kon
voetballen, maar ook feesten, en boven
dien „les plus belles dames" (mmm,
Red.) van A.F.C. heeft. Redenen te over
voor U om de promotiewedstrijden bij te
wonen!
De feestavond was inderdaad bijzonder
geslaagd. Dat danken wij in de eerste
plaats aan organisator Chris Schroder, die
een hele vrijdagavond heeft getelefoneerd,
aan de goede zorgen van de heer Bakker
en de welgekozen woorden van de spre
kers. In de tweede plaats aan alle aanwe
zigen, die de stemming tot boven het
kook- en borrelpunt hebben opgevoerd.
Laten we hopen dat we promoveren, en
dat de piano gestemd wordt, want ik moet
nog met enkele mensen een duet zingen.
Henne Boskamp en Rolf Leeser, aanvoer
ders van I en II, vergaten ons (uiteraard)
niet en boden een vloeibaar bewijs van
hulde aan, dat de avond niet heeft over
leefd. Henne hield bovendien een ginae-
cologische beschouwing, welke het jonge
elftal veel goed heeft gedaan. (Misschien
is de achterhoede van het eerste toch wel
het hoofd van het elftal, Henne. Volgend
jaar het juiste onderstel!)
De heer Van der Valk, evenzeer in feest
stemming, werd om zijn vooruitziende blik
eens extra in het kampioenszonnetje gezet.
Hans Loonsteyn, aanvoerder van Jun.-B 4
verraste zowel de tafelpraeses als de dis
genoten door een kort doch krachtig
speechje, dat grote bijval kreeg. Het was
prima, Hans!
Ik zou geen kind van mijn volk zijn, als
ik niet met een ernstig woord wilde ein
digen. Jongens, er moet nogmaals zo'n
feest komen. Dat ligt in onze handen, of
liever in onze voeten. We houden niet erg
(vervolg Van de brug)
eerste en tweede klassers, met uitzonde
ring van D.C.G. Goed gedaan, jongens.
Nu uitrusten en dan met frisse moed be
gonnen aan de training voor de komende
competitie.
A.B.C. - 25 jaar!
Op de dag waarop dit nummer van
„De Schakel" verschijnt, bestaat onze
honkbalclub 25 jaar. Ook vanaf deze
plaats onze hartelijkste gelukwensen met
dit jubileum en vanzelfsprekend onze
beste wensen voor de toekomst en dan
voortaan binnen de muren van het
A.F.C.-kasteel. Met veel genoegen zien wij
de animo en de energie die de laatste
lijd door A.B.C. worden aangewend om
de club weer op hoger peil te brengen.
Het begin is er ongetwijfeld. En dit geeft
moed om verder te gaan op dit pad.
Ziekenboeg.
Ons oude lid Bob Steeman heeft een
ernstig auto-ongeluk gehad, doch maakt
het gelukkig goed en is naar enkele
A.F.C.-ers met eigen oren hebben gehoord,
nog altijd even goed van de tongriem
gesneden. Een maandje zal hij nog wel in
het ziekenhuis Zuidwal te Den Haag
moeten verblijven.
Onze adspirant Tim Nijman was zo
ongelukkig in een wedstrijd een been
te breken. Wat een pech Tim en dat
zo kort voor de eind-repetities èn voor
het cricketseizoen. Maar Tim maakt het
gelukkig best en het kampioenschap
dat zijn elftal desondanks heeft weten te
behalen is een pleister op de wonde. En
dat al zijn vrindjes mèt de kampioens-
bloemen bij je in het ziekenhuis zouden
komen, had je toch zeker niet gedacht
hè? Alle patiënten, óók de niet-genoem-
den een spoedig en volledig herstel toe
gewenst.
G. H. H. KAPPELHOFF
van toespraken, en misschien is dat de re
den van ons succes. Maar laten we, goed
bedenken: we krijgen een veel stevigere
tegenstander (die ook „naar de bal gaat")
en we krijgen moeilijke weersomstandighe
den. Over het algemeen kan de A.F.C.-er
niet zo best de warmte verdragen. Het kan
in mei heet zijn, dat hebben we gemerkt.
Daarom: gewoon goed voetballen, dan
komt er zeker volgende keer een fraai ge
retoucheerde foto van het derde in de
Schakel.
WIBO.
Door overwinningen op D.W.V., S.C.A.
en Y-Boys met resp. 12-1, 8—0 en 6-0
zijn wij kampioen geworden. We promo
veren automatisch naar de res. Ie klas van
de A.V.B. en zijn hierdoor het eerste
A.F.C.-elftal geworden, dat op de hoogst
mogelijke plaats speelt.
In onze laatste wedstrijden werd door
ons elftal zeer aardig gespeeld en hierdoor
werd menigmaal langs de lijnen de opmer
king gemaakt dat bepaalde speler of spe-
