BequnstiQinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
vervangen bleek te zijn door het IJs
landse volkslied, hetwelk bovendien
door Japie Wildschut (polyglot als
hij is) uit volle borst werd meege
zongen.
Met Uw goedvinden laat ik nu enkele
fragmenten vplgen uit het wedstijd-
verslag in een der Franse kranten.
„Stade Briochin werd overtroefd
door 11 Hollandse athleten, die een
snel, attractief voetbal speelden en
die in Henk v. d. Bergh een opmer
kelijke aanvalsleider bezaten, terzijde
gestaan door een voortreffelijke ver
dediging. De gasten waren vrijwel ge
durende de hele wedstijd superieur
door hun lange spel en door de pre
cisie van hun positie-wisselen.
De Hollanders scoorden in de 5e, 46e
en 55e minuut door Blote en Henk
v. d. Bergh. Het Franse tegenpunt
werd aangetekend door Sagorin in
de 37e minuut.
Uitslag Stade BriochinA.F.O.
1—3."
Tot zover mijn Franse collega.
's Avonds was het uiteraard feest
geblazen, maar tot mijn grote spijt
kan ik U daar geen gedetailleerde
beschrijving van geven. Wel staat
me nog vaag bij, dat Henk v. d.
Bergh zich 's nachts als uitstekend
brandweerman ontpopte door met
een schuimblusser onze kamer bin
nen te dringen. Het was het hoofd
van Hubert Briedé, dat het moest
ontgelden. Onmiddellijk hierna wer
den in de andere kamers tegenchar-
ges uitgevoerd met tandpasta en
scheercrême.
Inmiddels had Japie Wildschut
kennelijk uitstekende relaties aange
knoopt met de plaatselijke politie-
prefect, gezien het feit, dat hij zich
door deze persoonlijk per auto thuis
liet brengen. Tenslotte wist Henk
Teiwes via allerlei ramen en richels,
als een volleerd equilibrist, op drie
hoog het reeds gesloten hotel binnen
te dringen.
Enfin U begrijpt het wel, het was
een vreugdevolle, opwindende dag,
gevolgd door een korte, intensieve
nachtrust.
Nog een beetje onder de indruk
van het feestgewoel zat het complete
gezelschap de volgende morgen 9.30
uur in de bus voor de prachtige rit
naar Perros-Guirec waar het gemeen
tebestuur weer met open armen klaar
stond; de Heer Kappelhoff bedankte
vaardig voor de vriendelijke woorden
van de burgervader. Weer kon een
Bretonse schone (een pop uiteraard)
aan onze collectie toegevoegd wor
den.
Hierna maakten wij een kort uit
stapje langs de befaamde Cóte de
Granit Rose en bezichtigden o.a. het
plaatsje Ploumanach, bekend om zijn
levensgrote rotsblokken (megali-
then), één in de vorm van het hoofd
deksel van Napoleon (vandaar Cha-
peau Nap geheten) en vanwege het
feit, dat de producent van de Eiffel-
toren hier heeft geleefd en gewerkt.
De middag werd rustig op het
strand doorgebracht en 's avonds
5.00 uur speelden wij onze tweede
wedstrijd n.l. tegen Perros-Guirec. De
omstandigheden waaronder gespeeld
moest worden, waren bepaald niet in
ons voordeel. De meeste spelers had
den een wedstrijd en de vorige avond
nog in de benen zitten en het terrein
bleek niet te verschillen van de om
geving, een brokje woeste, ruige na
tuur.
Na bij de rust reeds met 20 te
hebben achtergestaan, verloren we
deze harde wedstrijd met 32.
Voor de statistici onder U vermeld
ik, dat de doelpunten voor A.F.C. ge
scoord werden door Bouwens en
Japie Wildschut (die zich overigens
uitstekend hebben geweerd).
Het negatieve resultaat had geen
invloed op de prettige sfeer en
's avonds bestormden wij eensgezind
het plaatselijke Casino, waar de ver
kiezing van Miss Bretagne plaats
zou vinden. Voor het echter zover
was, riep voorzitter Kappelhoff on
verbiddelijk zijn manschappen bij
elkaar en tevreden mopperend keer
de het gezelschap naar St. Brieuc
terug.
De weergoden hadden intussen be
sloten een stralende woensdag te
produceren, die door ons in alle rust
(ver van autogrammen jagers) aan
het fraaie strand van St. Quai Por-
trieux genoten werd. 's Avonds aan
het diner dankte mijnheer Kappel
hoff onze voortreffelijk gastheer Dr.
Boulard en sprak de hoop uit over
twee jaar „Stade Briochin" in Am
sterdam te mogen ontvangen.
Donderdagmorgen vroeg: vertrek
naar St. Cast, waar wij onze derde
en laatste wedstrijd zouden spelen.
Ook hier weer ontvangst door ge
meentebestuur enz. enz.
St. Cast had, gewaarschuwd door
ons succes te St. Brieuc, een vrij
sterke en harde combinatie op de
been gebracht en mede door een niet
al te fonkelende conditie van onze
kant trokken wij aan het kortste eind
0—2.
Vrijdagmorgen 7.00 uur: aanvang
van de terugreis, eerste étappe St.
Cast Parijs.
In verband met de beperkte plaats
ruimte kan ik niet uitweiden over
ons verblijf in Parijs en de terugrit
die geheel volgens plan en in opper
beste stemming verliep.
Zaterdagavond besloten wij deze
fantastische, onvergetelijke tour of
ficieel met een diner in Den Haag en
omtreeks 21.00 uur arriveerden wij
in Amsterdam net op tijd om vol
doende uit te rusten om de A.RO.L.-
beker in de wacht te slepen, zoals
later zou blijken.
Tenslotte zou ik U, mijnheer
Kappelhoff, met Uw bestuur en ver
der allen, die deze reis mogelijk
hebben gemaakt (speciaal onze be
geleiders, mijne heren het was weer
af!) voor alles willen bedanken. Wij
hebben niet alleen een prachtige
vacantie gehad, niet alleen de vriend
schapsbanden in Bretagne nauwer
aangehaald, maar ook intern een
vriendschappelijke sfeer gekweekt,
die voor mij persoonlijk ongekend is
en die het nu eindelijk mogelijk moet
maken) (want de kans zit er in) dit
jaar de allerhoogste ogen te gooien.
H. BOSKAMP.
3
