Mixed Pickles
poeLt alten mee, het is voor a.f.c.
(vervolg)
Wij bouwen.
Ook in deze rubriek een kreet van vreugde, dat de officiële bouwvergunning voor de nieuwe tribune is
afgekomen. Want ook al is de publieke belangstelling bij A.F.C. na het invoeren van het semi prof voetbal
waardoor het Olympisch Stadion iedere zondag draait, sterk afgenomen hoe pijnlijk hebben wij dit seizoen
het gemis aan een overdekte tribune gevoeld. Vooral tijdens de bitter koude dagen, die de eindeloze nawinter
ons dit jaar bracht, was het maar slecht toeven langs de lijn. Toen Napoleon Egypte binnenrukte zei hij
tot zijn soldaten; „Veertig eeuwen zien op U neer", waarmede deze ambitieuze knaap bedoelde dat zijn
soldaten zich onder het wakend oog van de sfinx maar flink moesten houden. Met een variant op dit histo
risch gezegde, zouden wij onze spelers willen toeroepen: „De door assuradeuren bitter beweende assurantie-
penningen zien op U neer." Laat deze tribune straks als tribune van een eerste klasse club naar ons nieuwe
terremencomplex kunnen verhuizen!
Mentale training.
Er staat een bericht in de krant, dat even tot nadenken stemt en dat misschien zeer leerzaam is voor al
degenen, die zich bezig houden met hetgeen men mentale training noemt. Baarn heeft met 40 van H.P.C.
gewonnen, ondanks het feit, dat H.P.C. in laatste instantie Karei Lotsy te hulp had geroep voor de mentale
training van haar eerste elftal. Hoe komt het, dat H.P.C. in die wedstrijd tegen Baarn „gebroken" is? Wij
weten alemaal wel: Baarn „uit" pleegt een wedstrijd te zijn, die tot de moeilijkste van het hele programma
behoort ongeacht de positie die Baarn op de ranglijst inneemt. Maar H.F.C. ging lekker de laatste weken en
behoorde met de Spartaan en Baarn tot de grote kanshebbers voor het kampioenschap in onze afdeling Dan
l4-; ,een merkwaardige uitslag, vooral als er speciaal bij staat, dat Karei Lotsy de mentale training op
zich had genomen.
Kan het misschien zijn, dat iedere tijd zijn eigen eisen stelt en dat wat in de jaren dertig zo'n enorm
succes bleek bij H.P.C. en bij het Nederlands elftal, nu niet meer werkt? Ik weet niet, of mijn generatie
genoten in A.F.C. ook luisteren naar die prachtige uitzendingen van Alex de Haas voor 'de AVRO uit de
schuifla' Ik ben daar een paar maal voor thuis gebleven, omdat ik zo gaarne nog eens Louis Davids
hoorde en al die anderen, waaraan wij ouderen zulke onvergetelijke herinneringen hebben. Of is het mis
schien ménen te hebben? Want ik moet U eerlijk zeggen, dat de teksten van Louis Davids, toen ik ze nu
weer hoorde van Alex de Haas, mij tegenvielen. Ik heb bijvoorbeeld Louis Davids destijds zijn beroemde
„Juffrouw Pennewip en Juffrouw Groen" horen brengen in Tuschinski en het publiek brak de zaal bijna af.
Nu vond ik het een vrij vervelend demagogisch anti-militaristisch liedje, waarvan ik de tekst ook niet kon
bewonderen. Ik realiseerde mij plotseling, dat ik, die toch al niet gehinderd wordt door nostalgie naar die
mooie vooroorlogse tijd (ik vind bijvoorbeeld een diesel bepaald comfortabeler dan de oude Gooise stoomtram)
ae teksten aie nu geschreven worden door Annie Schmidt of Siem Carmiggelt beter vind.
Ik heb tot de bevoorrechten ja werkelijk tot de bevoorrechten behoord, die voor de oorlog in de toen-
^omn£szaal van Artis samen met Galli en Dick Bessem de fameuze donder rede" van Karei Lotsv
hebben gehoord. Galli, Dick Bessem en ik die eerlijk wel critisch kunnen luisteren waren er stil fen
bijna ontroerd van. Toen Karei Lotsy zijn fenomenale successen bereikte met het Nederlandse elftal heb ik
eens aan Wim Volkers gevraagd: „Wat is naar jouw mening het geheim van Karei Lotsy?" waarop Wim
Volkers mij toen het even geestige als intrinsiek zo juiste antwoord gaf; „die Lotsy kan zó praten dat een
communist gaat grienen, als het Wilhelmus wordt gespeeld." Die tijd heeft dus kennelijk gevraagd naar de
mentale training, die Karei Lotsy bracht en nu zijn we twintig, vijfentwintig jaar verder, de oude club
haalt de oude mentale trainer van stal en de injectie werkt niet. Het wordt 4—0 voor de tegenpartij in een
ec^t® vier P11".*®11 wedstrijd, die voor H.P.C. van enorme betekenis was. Is die methode uitgewerkt? Lotsv
zal dit natuurlijk weerhebben gedaan met de hele warmte van zijn hart en met zijn onuitroeibare clubliefde
voor zijn vereniging H.F.C Die spelers van H.F.C., een pittig jong team met een zeer beweeglijke voorhoede
en de voortreffelijke V. d. Lee in het doel, zullen heus wel alles hebben gedaan om zich op die wedstrijd voor
te bereiden. Wij nemen aan, dat de H.P.C.-ers geen borrel hebben aangeraakt en de sigarettendoos niet heb
ben aangekeken Honderden supporters gaan mee, Lotsy is bij het elftal en het faalt. Of is er misschien ergens
een beetje overdreven
Ontactisch.
Velen zullen met verwondering kennis hebben genomen van het feit, dat de K.N.V.B. de internationale
voetbalwedstrijd Nederland—Turkije heeft vastgesteld op zondag 4 mei. De vierde mei is de dag, waarop de
Nederlanders hen gedenken dank zij wie wij kunnen leven en werken in een vrij Nederland. Eens in de zes
jaar wordt die herdenking vervroegd op 3 mei, en wel als 4 mei op een zondag valt. Uit wellevendheid
tegenover het Calvinistische volksdeel, dat om principiële redenen des zondags niet wil reizen, wordt dan de
dodenherdenking naar zaterdag 3 mei verschoven. Het geeft blijk van weinig goede smaak om dan hiervan
gebruik te maken en die zondag een internationale voetbalwedstrijd vast te stellen: Men versta ons goed:
het gaat niet om het feit, dat er dan gevoetbald wordt. Maar we weten- allemaal, dat een internationale
voetbalwedstrijd m Amsterdam heel wat meer is dan tweemaal driekwartier voetbal. De provincie maakt er
een daverend week-end van en vroeger, toen je nog aan de nummerborden kon zien, waar de auto's thuis
hoorden zag je reeds zaterdagsmiddags op het Damrak en het Leidse Plein de letters van alle provincies
van Nederland. Dat feest gaat dan door tot zondagnacht en velen knopen er ook nog de maandagochtend
aan vast. Wij krijgen dus zaterdag 3 mei een pijnlijk contrast tussen verschillende sferen in Amsterdam
Enerzijds de dodenherdenking, anderzijds: „hup Holland hup, laat de leeuw niet in zijn hempie staan". De
Koninklijke Nederlandse Voetbal Bond had naar onze eerlijke mening de goede smaak moeten hebben dit
contrast te voorkomen.
J. W.
