Lieve Letje
„TA ITO N"
Keep Smiling bij
Reserveert tijdig Uw/ tafel voor het
Kerstdiner
CHINEES RESTAURANT
BequnstiQino van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
|~kFFICIEEL kèn ik je nog niet
T-' eens, maar die aanhef gaat van
zelf, veel beter dan „Lieve Lotje".
En waarom ik je een brief schrijf,
hier in de „Schakel"? Omdat jij zo
resoluut en vaardig in de pen ge
klommen bent om het voor Henne
op te nemen, en
Het leven is soms vol verrassin
gen, soms zelfs góede, ofschoon ze
op het oog zo onbeduidend lijken.
Maar juist die onbeduidende dingen
kunnen ons hart verwarmen en ons
stil doen glimlachen.
Zo'n glimlach was er op de
A.F.C.-fuif van 16 maart van dit
jaar: een aardig, donker meiske
danste met Henne Boskamp, die ik
ook graag mag; misschien omdat hij
de dartele schoonheid van een jong
veulen bezit en er ook zo heerlijk
bij draaft als mijn jongste Maar
ik dwaal weer af.
Dat blauwe meiske danste met
Henne en alles was vreugde wat ze
dansten èn levenlust! De muziek
had nauwelijks ingezet, of de voet
jes van dat meisje tintelden alweer
over het parket en Henne huppelde
mee, onvermoeid en blijde. Ze
dansten Rock and Roll. „Nee, ik
vind Rock and Roll niet lelijk, kijk
maar eens hoe zij het dansen!" zei
ik. Anderen weer liepen chew te
gummen, te duwen en te trekken,
met afgezakte gezichten, vreugde
loos.
Naderhand hoorde ik, dat dat
meisje in 't blauw Letje Knap heette
en ik vond het aardig dit te we
ten
Vandaag zijn de „Schakels" ge
komen: 2 stuks voor 4 personen, dus
ik krijg vooreerst geen kans Hoe
wel het eigenlijk nog altijd „mijn"
„Schakel" is, druk ik me berustend
naar de keuken ben immers maar
„Aangetrouwd"?
Na 't eten nog even gauw afwas
sen (je vader ként daten ik
ren met de inhoud van het zwar
te tasje overgepakt in het bruine,
maar nu zónder het bonnetje van
Albert Heijn naar een Ouder
avond, met als litterair genot „Dag
boekanier", de man, waarvan Wij-
nandjopie heeft gezegd: hij
héét niet alleen Knap, maar hij is
ook knap!"
Maar ach, wat moet ik jou over
je vader vertellen? Ik heb mèt hem
uit het raam gehangen en uitge
kauwd brood (met suiker!) op een
lokkend hoofd gefloept, ik heb hem
die rót-vla naar binnen zien wur
gen, hij heeft ons vrouwen gete
kend, zonder te zien wat we aan
hadden, hij bracht de klas muisstil
met sexuele opvoeding en onthullin
gen over het Vaderschap en hij
kon zo heerlijk intens over
„s-n-o-e-p" praten, dat we een wild
verlangen naar de banketbakker
kregen! Zijn ongebreidelde vocabu
laire schonk mij weer moed en
zelfvertrouwen
Een lieve juffrouw van school
zorgde voor de Muzikale Omlijs
ting, door met het boek „Distels en
Varens" een stoel tot krukhoogte te
brengen, op dit al te gaan zitten en
Mozart en Beethoven van 't blad
weg te spelen. En nu komt er wéér
zo'n kleine verrassing: naderhand
kon je vader het niet laten hij
bleef heus een hele poos rustig zit
ten! om zelf op het pianostoeltje,
zonder „Distels en Varens", te gaan
zitten en hij spééldeeen jube
lende Mozart! zónder blad! Ik dacht
aan je dansende voetjes en had hem
dit willen zeggen
Maar ik zag je vader niet meer,
hij was verscholen achter een haag
van mensen, die hem waarschijnlijk
vertelden, hoe geestig zijn stukjes
zijn. Dat hoef ik niet meer te
doen
Een dame mompelde verrukt: „Ik
heb het allemaal in de krant gele
zen! Hij is toch „Kronkel"! Ik zeg
maar niets, heb het wel afgeleerd
om de mensen iets bij te brengen.
Thuis duik ik met een zucht van
voldoening óp de bank en in de
„Schakel". En daar lees ik dan in
„Repliek", na snuivend het welge
meende complimentje van Jan Tjal-
ling geslikt te hebben, dat Mejuf
frouw A. E. L. Knap verloofd is met
Henne Boskamp en dat doet me
nu toch héél veel plezier Mag ik
jullie dan van harte een héleboel
geluk toewensen? Maar alsjeblieft:
blijf dansen en houd daar nooit mee
op!
Enneik geloof dat ik weet,
waar Jan Tj ailing de volgende
„Aangetrouwde" vandaan moet ha
len Dag, luidj es,
EEN AANGETROUWDE.
Wij zagen foto's in
een Amsterdams orgaan:
„Keep smiling" bóvenop
de smiling faces staan.
Bij spelers uit de bloem
van Hercu en de Reds.
Bij een partijtje dat
weer echt was ouderwets.
Wij prijzen dit gebaar.
Hier worden weer „honneurs"
gebracht aan d'ouden stam
der ware amateurs.
Sinds het betaalde spel
een grote zeldzaamheid.
Door deze geste zijn
wij dan ook zeer gevleid.
Doch wat ons opvalt in 't
verzeilend commentaar
en schrijver dezes vindt
dit echt een beetje naar)
is d'anonimiteit
ten aanzien van de twee
uit 't spelmoment, gekiekt
voor 't doel van A.F.C.
Dus met waardering voor
de woorden aan 't adres
van good old A.F.C.
en good old Hercules:
Van „Aafcee's doelman" en
„een Hercu-spelerwist
men vroeger toch de naam
als voetbaljournalist!
B. S. LE MARCHÉ.
(Wordt ter zelf der tijd opgenomen
in „De Hereulaan").
VIJZELSTRAAT 72 TELEFOON 63ÓS1
Uitzending van diners zonder prijsverhoging
