Resultaten van de groene velden
1
Bequnstiqinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
Tot dusverre zijn wij toeschouwers
bij een goed seizoen, althans een
veel beter seizoen dan vele jaren het
geval was. Het eerste gaat redelijk,
het tweede en derde doen het zeer
goed en het vierde weet zich wellicht
weer te handhaven. Het bevindt zich
niet op de laatste plaats en daar lijkt
ons voor dit elftal en gedurende dit
seizoen het criterium te liggen. Hier
bij dient nog in het oog te worden
gehouden dat bij versterking der ho
gere elftallen een zekere doorsijpeling
van goede krachten naar de lagere
elftallen moet plaats vinden.
Het vijfde elftal stelt enigszins te
leur. Het zesde en zevende behalen
redelijke resultaten.
De Zattenzijn een hoofdstuk
apart.
Gemiddelden.
Globaal gezien is het gemiddelde
van de Club als zodanig, vergeleken
j)ij de vorige maand enigszins achter
uitgelopen. En toch repte ik hierbo
ven van een gunstiger seizoen. Dit
blijkt wel bijzonder als we ter verge
lijking eens de eindgemiddelden van
verleden jaar naast de huidige cijfer
tjes leggen.
1956/57
1.50 0.82
1.50
1.20 1.13
1.17 0.91
10.86
0.67 0.67
0.50 0.79
0.20 0.73
De heren leiders en aanvoerders
willen de betrokken spelers wel even
onder de aandacht brengen, dat van
alle elftallen betere cijfers worden
verwacht. Maar vooral het tweede en
het vierde moeten enkele plaatsen
stijgen.
Deze acht elftallen speelden sedert
het begin van de competitie 42 wed
strijden. De resultaten in deze 42
wedstrijden zijn
gesp. gew. verl. gel. pnt. v— t.
42 19 18 5 43 112-101
In het Kerstnummer volgen wel
licht de volledige standen van alle
elftallen, vooropgesteld, dat gij allen
braaf zijt.
En nu aandacht voor onze speciale
captains-reporter
Het derde
Zaterdagelflal
Het vijfde
Het tweede
Het eerste
Het zevende
Het zesde
Het vierde
Na oorspronkelijk te hebben ge
dacht het vorig seizoen wel de laat
ste artikeltjes voor de Schakel over
de verrichtingen van het eerste elftal
te hebben afgeleverd wil een toevalli
ge samenloop van omstandigheden
het zo, dat ik toch weer het stereo
tiepe briefje van de redacteur in de
bus vindt met verzoek om kopij.
Wel, de stand van zaken is bekend.
Zeven punten uit zeven wedstrijden,
hetgeen een gematigd optimisme wet
tigt. Niemand zal willen beweren dat
het huidige elftal functioneert zoals
het behoort, maar er wordt tenminste
ook eens gewonnen. Met de opstelling
zijn wij er nog niet, maar na 1 januari
a.s. kunnen we tot de definitieve for
matie geraken, welke aanzienlijk
sterker kan zijn dan de huidige. Met
name de stootkracht van de voorhoe
de kan en moet toenemen, willen wij
bij de topploegen gaan behoren.
Verheugend is het wel te consta
teren dat de training behoorlijk wordt
bezocht tenminste op donderdag
avond, terwijl trainer Van Dam van
deze hem toegemeten krappe uurtjes
ten volle profiteert. Overigens schij
nen diverse le elftalspelers zich
angstvallig van het verdere clubleven
(algemene vergaderingen, clubavon
den, nabomen in clubhuis na wedstrij
den etc.) te onthouden, hetgeen alleen
maar onze verwondering vermag op
te wekken.
Immers juist bij deze evenementen
mag men toch als hoogste voetbal
vertegenwoordiger der vereniging niet
ontbreken aangezien juist daar, nog
meer misschien dan op het voetbal
veld, de geschiedenis der vereniging
wordt geschreven, terwijl er gelegen
heid te over is kennis te maken met
personen uit en facetten van het ver
enigingsleven, zonder welke men een
voudig de totale sfeer van A.F.C. niet
zal kunnen vatten. Hopelijk is het
niet zo dat de jongere spelers nu gaan
zeggen: „Nou, je kunt merken dat
Cees ook een dagje ouder wordt, want
hij helt ook al over naar de sociëteits
sfeer"! Zo is het echter beslist niet,
maar wel is het mijn mening dat
juist die gezellige omgang buiten het
voetbalveld de verrichtingen op het
groene veld in gunstige zin zal be-
invloeden.
Wel, dat is het voor deze keer. Laat
U ons, ondanks het (nog) ontbreken
van een overdekte tribune en (mis
schien) het slechte weer, niet in de
steek. Wij van onze kant doen het
uiterste om U niet in de steek te
laten. CEES.
Voor ieder seizoen wordt de inde
ling van de competitie bekeken en
dan wordt er al gauw gezegd, dat
het er dit jaar wel inzit om nu eens
eindelijk uit de reserve derde klas te
komen.
Ook dit seizoen hoorden wij van
verschillende kanten deze opmerking.
Bij onze eerste competitiewedstrijd
tegen K.B.V. echter, merkten wij al
gauw dat het toch niet zo gemakkelijk
gaat. Deze wedstrijd werd door ons
met 32 verloren.
Tijdens deze wedstrijd diende Pim
Bakker zich als doelpuntenmaker
aan. Tot tweemaal toe wist hij het
doel van de tegenpartij te doorboren.
Ook Henk Huisman wist eenmaal te
scoren, echter in het verkeerde doel.
Graag de volgende bij de tegenpartij,
Henk.
Ook onze tweede wedstrijd gaf geen
reden tot juichen, want tegen J.O.S.
kwamen wij niet verder dan een ge
lijkspel (11). Doordat Pierre Eskes
op het laatste moment verhinderd
was, moesten wij een beroep doen op
Henk Teiwes om nog een tweede wed
strijd te spelen. Zonder iemand iets te
kort te doen, durf ik hier gerust te
schrijven dat Henk dit gelijkspel voor
ons uit het vuur heeft gesleept. Henk,
vanaf deze plaats nog bedankt voor
je medewerking.
Dat de K.N.V.B. ook van grapjes
houdt, bewees zij wel, door ons de vol
gende zondag om 10 uur, op de
Spaarndammerdijk tegen De Ger
maan, te laten voetballen. Dit vroege
uur was voor ons geen bezwaar om
de eerste overwinning binnen te ha
len (60). Onder toezicht van twee
„gasten", Cor Kerker en trainer Van
Dam scoorde Ben Tromp 3 doelpun
ten.
Het bekende spreekwoord als er
één schaap over de dam is, volgen er
meer, geldt ook voor het tweede elf
tal. De wedstrijd tegen Swift werd
met ruim verschil gewonnen 62.
Pim Bakker en Ben Tromp zorgden
voor de doelpunten.
Voor Gerrit ter Horst was dit de
laatste wedstrijd in het tweede elftal
en tevens voor A.F.C.dit in verband
met zijn vertrek naar Nieuw-Zeeland.
'In de rust liet Jaap van Nek, de voet
balcarrière van Gerrit in A.F.C. de
revue passeren en met enkele harte
lijke woorden werd een vaantje ter
herinnering aan de wedstrijd aange
boden.
Gerrit ook van deze plaats veel ge
luk toegewenst in je nieuwe Vader
land.
De volgende zondag werd T.I.W.
een willig slachtoffer van de doelpun-
tenhonger van onze voorhoede; niet
minder dan 10 maal werd er gescoord,
zonder dat T.I.W. hier één doelpunt
tegenover wist te stellen. Pim Bakker
nam hiervan 6 stuks voor zijn reke
ning, terwijl Fred van Soomeren het
genoegen had om het tiende doelpunt
te scoren. Onze leider was met deze
uitslag zeer in zijn nopjes want het
devies van deze Heer is, hoe groter
de overwinning, hoe mooier.
Tegen koploper N.F.C. in Boven
kerk ging het niet zo gemakkelijk,
Pim Bakker en Paul Meijer lieten ons
elftal in deze moeilijke wedstrijd „in
de steek" en werden in het eerste
elftal opgesteld. Zo moest ons elftal
voor deze belangrijke wedstrijd veran
derd worden en slechts vier spelers
stonden op hun oude plaats.
Onze secretaris begreep de situatie
zeer goed en liet ons een uur te vroeg
in Bovenkerk aantreden, om zodoende
