Mixed Pickles
BequnstiqinQ van onze aöveRteeRöeRS, houöt 6e schakel in stanö
Waarde Pickle-Mixer!
Tijdens het gezellige samenzijn na de AROL-wedstrijden had ik het genoegen jou en andere „old-timers" in
ons clubhuis te treffen. Uiteraard kwam het gesprek ook op de A.F.C.-Schakel, aan welk blad voor ons
beiden zovele herinneringen verbonden zijn. Zoals ik je toen zei, heb ik grote bewondering voor de „Mixed
Pickles" en je schijnbaar onblusbaar élan daar nog maar steeds mee door te gaan. Maar zoals toen reeds
opgemerkt, moet ik je af en toe wel eens op een onjuistheid of onvolledigheid betrappen, die mijn historisch
geschoolde ziel pijn doet. De A.F.C.-jeugd kan je natuurlijk alles wijs maken met je gezellige smoesstijl, maar
bij de „oudjes" moet je daarop niet rekenen, al houden de meesten zich beleefdheidshalve maar koest. Ik
weet, je bent uit de „Telegraaf'-school, je hebt dus een zeker excuus. Niet dat ik daarmee zeggen wil, dat
je niet kunt rekenen (moet je de obers maar eens vragen), maar historisch maak je wel eens gekke sprongen,
ondanks je buikje. Zo vergat je in je artikel over de oude clubavonden de roemruchte „Oude Karsepit" in
de Kalverstraat, waar Kik Klomp, Bill van Amstel e.a. hun onnavolgbare demonstraties, zowel in als buiten
de zaal, ten beste gaven. En dan niet te vergeten de „Bisschop" (de Potkachel), waar zich ook zeer bizon-
dere taferelen hebben afgespeeld.
Maar wat je onlangs schreef over „Arnold" Maas na die beruchte knock-out tegen Alcmaria heeft me wer
kelijk duizelingen bezorgd. De goede Arnold (ik heb het hem laten lezen en hij was gelukkig niet boos, hij
wordt ook al wat bezadigder) heeft n.l. nooit voor ons gespeeld. Zijn broer Marius zou je daarover echter
meer kunnen vertellen. Enfin, laten we die zaak nu maar laten rusten, A.F.C. wordt er toch niet wijzer van,
maar ik houd nu eenmaal van een betrouwbare kroniek. Eigenlijk was je toen ook nog te jong om al die
knapen en situaties uit elkaar te houden en daarom zou ik je de goede raad willen geven schrijf niet zoveel
uit de oude tijd voordat je zelf uit de korte broek was en als je dan nog betrouwbare informaties wilt heb
ben over het praehistorische tijdperk, wendt je dan tot Jacques van Ooy of tot je ouwe ex-mede-redacteur.
SIJMEN.
4
Beste Sijmen: Een Mexicaans journalist zat aan zijn bureau te werken. Het was, zoals in Mexico te doen
gebruikelijk is, zeer warm weer en de ramen stonden open. Plotseling vloog een kogel langs het hoofd van
de journalist en boorde zich in de wand van het kantoorvertrek. Tevreden glimlachend legde de journalist
zijn vulpenhouder neder en zei: „Gelukkig, ik word gelezen." Dit, beste Sijmen, schoot mij te binnen, toen ik
jouw voortreffelijk epistel kreeg. Ik had namelijk reeds verschillende malen tegen onze zeer gewaardeerde op
volger Jan Steensma gezegd, dat ik met die Mixed Pickles ophield, omdat ik toch nooit een reactie kreeg, óf
uit hoffelijkheid óf uit luiheid hij kan tenslotte het ding ook niet in zijn eentje vol schrijven heeft Jan
mij steeds weer weten te bewegen mijn maandelijkse bijdrage tijdig in te zenden, maar ik bleef er maar over
tobben, dat nou nooit iemand van de 800 A.F.C.-ers zich geroepen voelde eens te reageren. Uit doffe wanhoop
heb ik zelfs twee nummers geleden dat lid, dat zogenaamd schreef over voetbal en nationale karaktereigen
schappen, uit mijn eigen duim gezogen. (Deze beeldspraak lijkt mij te rammelen, maar ik heb geen tijd dit
onderschrift van voren af aan te gaan schrijven.) En nu heb ik dan een reactie en van wie kan ik die beter
krijgen dan van de man, die mij als lichtend voorbeeld steeds voor ogen heeft gestaan in de jaren, dat ik de
redactie voerde en van wie ik heb geleerd, dat je in een clubblad alles moet opnemen behalve Godslastering
en majesteitsschennis. Als ik nu wel eens hoor, wat men een gevaarlijk stukje vindt en als ik dan nog eens
nalees, wat jij in de onvergetelijke jaren van jouw redacteurschap in de Schakel durfde op te nemen, nu, dan
is het'nageslacht wel een beetje weker van gemoed dan wij, vind je niet?
Eigenlijk valt je critiek mij mee. Ik heb nooit bedoeld alle clubavonden te noemen, maar enige geografisch
sterk uiteenlopende punten te memoreren. Als ik schrijf over voorzitters pratende „van Schaf tot Henk",
dan vergeet ik Dick, I, Gerard of Arie niet, oh neen! De jongelui Maas heb ik inderdaad door elkaar gehaald,
maar met namen ben ik nooit sterk geweest. Maar al je critiek werd voor mij eenvoudig weggevaagd door
je verwijzen naar mijn korte broek. Ik had zo het gevoel, dat wij in leeftijd niet zo gek veel uiteenliepen,
maar nu je mij kennelijk als een snotneus beschouwt die eenvoudig niet behoort mee te praten over club
avonden, die jij blijkbaar op stelten hebt gezet, krijg ik zo iets prettig jeugdigs over mij. Ik vreesde namelijk,
dat ik langzamerhand iets volwassens bego» te krijgen, maar zo tussen de regels door lezend heb ik sterk
het gevoel, dat je dit niet kunt aanvaarden. Dank Sijmen.
Ik hoop je binnenkort op één onzer pleisterplaatsen te ontmoeten, want ik wil je toch wel eens horen uit
spreken „Waarde Pickle-Mixer". Dat moet een muzikaal genoegen zijn.
Raar.
Er gebeuren toch heel wat rare dingen in onze K.N.V.B. Daar hebben we nu die herrie om Sal. Er is ge-
beurd, wat ieder normaal denkend mens van het begin af verwachtte: Het Ajax-bestuur is volledig gerehabili
teerd.' Goed, maar wat gebeurt er nu met de commissie, op welker voorstel het Ajax-bestuur gestraft werd
en die veel zwaarder straffen had voorgesteld notabene dan waartoe het K.N.V.B.-bestuur destijds durfde over
te gaan Die eerste uitspraak was laten wij het hoffelijk zeggen zulk een frappant staaltje van „schaak
blindheid" dat die commissie eigenlijk zich zelf onmogelijk heeft gemaakt. Want niemand schijnt te denken
aan het leed, dat de Ajax-bestuurderen persoonlijk is aangedaan. Het is nu maatschappelijk goed afgelopen
voor Wim Volkers e.d. maar je zal maar een baan hebben, waar vertrouwen een zeer delicate zaak is
(candidaat-notaris bijv. of kassier op een bank). En dan zal de baas je maar binnen roepen en zeggen: „Alles
goed en wel, ik neem best aan, dat je gelijk hebt, maar ik kan het echt voor de zaak niet hebben, dat er op
de voorpagina van alle kranten staat, dat je geschorst bent in een privè-functie"nou, wat dan? Een
commissie verwerpt de verklaringen van de bestuursleden van een club, die een prima reputatie geniet,
terwijl, die bestuursleden èn als zodanig èn in de maatschappij ook een prima reputatie genieten en de hele
zwik gaat voor de bijl op de verklaringen van een aangewaaide snotaap van de Balkan. Maar we gaan
vrolijk verder en die commissie blijft.
Hoolboom blijft ook. De vergadering, belegd om Hoolboom er uit te gooien (het Bondsbestuur durfde dat
destijds niet aan en probeerde de vergadering van de Sectie Betaald Voetbal de vuile was te laten opknappen)
koos, met de typische sympathie van de Hollander voor de „underdog", Hoolboom's partij. Maar wat gebeurt
