Mixed Pickles poelt allen mee, het is voor a.f.c. Ontaarding Een rubriekje „Ontaarding in de sport" kan helaas een vaste rubriek worden in de sportrubrieken. Na de schandalen, die zich in het internationale voetbal hebben voorgedaan, hebben wij nu kennis kunnen nemen van de schandalen, die zich hebben afgespeeld tijdens de wedstrijden om het Europese honkbal-kampioenschap. En opnieuw rijst de vraag, of het niet hoog tijd is internationaal aan de sport een fatsoensbasis te geven, die men in het zakenleven of in de persoonlijke omgang wel nauwlettend in het oog houdt. Wij ontvingen over deze aangelegenheid een zeer interessante brief van een van onze clubvrienden, die de psychologische zijde naar voren haalt. Hij wijst erop, dat het in de eerste plaats de vertegenwoordigende ploegen van landen, die de oorlog hebben verloren, zijn, welke zich misdragen. Als een land de oorlog heeft verloren, schijnt het ergens een nationale compensatie te zoeken. Vandaar wellicht dat Oostenrijk geen unfair heid onbenut laat om op de een of andere manier Weltmeister te worden. Hetzelfde geldt voor de Duitsers. „Blijven wij bij een sport," zo vervolgde hij, „die ons ook na aan het hart ligt, namelijk cricket, dan zien wij eveneens een merkwaardige ontwikkeling, namelijk deze, dat de op elk gebied op retour zijnde Engelsen tegen woordig alles doen om een draw te forceren en alles trachten te vermijden, dat de tegenpartij de eerlijk ver diende overwinning zou bezorgen." Dit lijkt op het eerste gezicht een zeer logische redenering, maar daarmede is men er nog niet. Zou het niet meer in de landaard zitten? De Zuid-Amerikanen, die geen nationale compensatie zoeken voor een verloren oorlog of zoiets, misdragen zich toch ook herhaaldelijk bij sportwedstrijden, terwijl men anderszijds over Zwitsers en Scandinaviërs toch zelden klachten hoort. Het is toch ook weer wonderlijk zulks in verband met hetgeen wij in het vorige nummer hierover schreven dat juist die landen, die het meest afkerig zijn van staatssport en die het langst het professionalisme hebben tegengehouden, het minst worden genoemd, indien het gaat over misdragingen. Wij willen waarlijk niet het beroepsspel aanvallen, want de beroeps speler, die zijn beroep eerlijk en correct vervult, heeft recht op ons respect, maar feit is, dat toch ook door het invoeren van de beroepssport het willen winnen tot abnormale proporties is uitgegroeid. Wij willen niet nakauwen over het gebeurde bij Holland-België, maar laten wij heel eerlijk zijn: zou ooit Harry Denis tegen Baer van Slangenburg hebben gezegd: „doe net of je gewond bent, want je speelt vandaag zo verrekt slecht?" Het zijn allemaal facetten van het grote probleem, dat de sport begint te ontaarden. Daarom is het hoog tijd, dat internationaal wordt ingegrepen. Betaalde president Nu wij hierover onze gedachten laten gaan, komen wij onwillekeurig op een ander onderwerp, waarvoor wij in onze kolommen aandacht hebben gevraagd. Het is namelijk opmerkelijk, dat een gentleman als de Twentse industrieel Van Heek op het laatste nippertje heeft geweigerd voorzitter van de K.N.V.B. te worden. Het smoesje geen tijd, gelooft natuurlijk niemand. Waarschijnlijker is, dat Van Heek, die natuurlijk ook zijn krant leest, zich in het gedoe van Hoolboom, Sal, Stoop c.s. niet wil mengen. Er is nog maar één oplossing mogelijk: wij zullen moeten overgaan tot benoeming van een voorzitter, die daarvoor wordt betaald. Meerum Terwogt heeft enige weken geleden de in deze kolommen gedane suggestie met instemming geciteerd en het is wel merkwaardig, dat Hopster zelf in een interview in „de Sportkroniek" ook met deze gedachte schijnt te spelen. Nu Van Heek geweigerd heeft, heeft Hopster verklaard, dat het helemaal niet zo gek zou zijn. als er een betaalde voorzitter zou komen, waarvoor hij dan Lo Brunt tipte. Inderdaad zit Brunt als geen ander in de materie en hij heeft van zijn functie iets veel onafhankelijkers weten te maken dan vroeger Tony Staal deed. Er zijn uiteraard meer lieden te noemen, die hiervoor in aanmerking zouden kunnen komen, maar het is een verheugend feit, dat steeds meer dé gedachten in deze richting uitgaan, want wij zijn over tuigd,dat dit in het belang zou zijn van de K.N.V.B. en van de verenigingen. Clubavond Zo gaan wij dus clubavond houden in het clubhuis van de roeivereniging „De Amstel" en als de A.F.C.- ers nu maar niet kopschuw worden, omdat hun aangeboren afkeer van water de associatie met een roei vereniging in de weg zou staan, dan geloven wij dat A.F.C. geen betere keus had kunnen doen. Het club huis van de Amstel ligt prachtig centraal en is een architectonisch juweeltje. De clubavond is altijd een van de kurken geweest, waarop onze goede club dreef. Wij zijn met die clubavond zo ongeveer de hele stad doorgetrokken, van de Weesperzijde (d'IJsbreeker) tot de Amstelveenseweg (Olympisch Stadion) en van de Kalverstraat (Suisse) tot de Koninginneweg (het legendarische Eggers). Juist in tijden van neergang was de clubavond de band. die velen bond en die ruimschoots gelegenheid gaf om elkander de nodige harten onder de riemen te steken. Gaarne wekken wij alle leden op om, in grote getale naar ons nieuwe home op maandagavond te trekken. Duplizitat De Zwitsers hebben een alleraardigste omschrijving voor het samenvallen van gebeurtenissen, die opper vlakkig gesproken geen verband met elkaar blijken te houden. Zij noemen dit „Duplizitat der Falie". Op dezelfde middag, dat een vrindje mij vertelde, dat hij tot zijn stomme verbazing sinds mei geen cent meer had weten te verdienen, las ik in de krant, dat de American Enka onverwacht besloten had haar dividend te passeren. Een dergelijke Duplizitat der Falie doet zich in onze organisatie voor. A.F.C. heeft een der slechtste seizoenen van haar 62-jarige historie achter de rug. En wat zien wij nu gebeuren? Ruzie in onze honkbalclub en een uiterst slecht seizoen voor de cricketclub. Oppervlakkig gesproken, heeft het feit, dat onze voetbalelftallen slechts in de onderste regionen der competitiestanden te ontdekken zijn niets te maken met heibel tussen honkballers en met het onderaan staan van A.C.C. II en A.C.C. III. Toch gaat het over de gehele linie slecht en we zijn overtuigd, dat als wij nu met een revue zouden komen, er ook iets geks zou gebeuren en ergens een fiasco zou wezen. Waar ligt dit aan?

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1957 | | pagina 6