Mixed Pickles
Bequnstiqinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
Gesloten seizoen.
Tn het officiële reglement van de Bekerwedstrijden van de K.N.V.B. staat onder art. 4: „Tijdens het
-*■ gesloten seizoen worden deze wedstrijden gespeeld op Zaterdagavond." De samensteller van dit reglement
zij het nieuwe, nu reeds populaire boekje: „Zindelijk denken" van harte ter lezing aanbevolen.
Niet aardig.
De brave „Sportkroniek" heeft het weer eens bruin gebakken. Het blad maakt melding van het jubileum,
dat de Oostelijke voetbalofficial Asscherman vierde (50 jaar bij van Heek) en schrijft, „dat Asscherman
ook gehuldigd werd door Sportclub Enschedé mede in verband met het feit, dat hij de wens te kennen heeft
gegeven, in de eerstvolgende algemene vergadering niet meer voor herbenoeming in aanmerking te komen."
Dat vinden we nou echt niet aardig, Kuiphof. Goed, opgeruimd staat netjes, maar je kan het wel een beetje
anders omschrijven
Cricket.
Wel eens tijdens een testmatch in Engeland geweest? Neen, niet bij de testmatch, maar tijdens die nationale
epidemie. Ik had dit voorrecht, toen de Engelsen ingezouten werden op Lord's. Mijn collega van de Londense
persdienst kwam met 'n betrokken gezicht naar mij toe en zei: „Joop. I'm afraid I have very bad news for
you." Dat is nooit leuk om te horen, als je in het buitenland zit. „What has happened, Jack?" Hij boog zich
naar mij over en zei zachtjes: „Australia 237. for 6." Een hele slag, mogen wij wel zeggen.
De volgende dag ging ik na lunch naar een bespreking in Liverpool. De portier groette en zei: „Good
afternoon, Sir. AU out for 186, Sir." Ik vond de kracht om te stamelen: „Sorry to hear that." De bespreking
werd door de voorzitter met dezelfde verpletterende mededeling geopend. Er viel een doodse stilte en het
duurde even, voor men zich voldoende hersteld had, om aan de agenda te beginnen.
Teleurgesteld
Kent U Hoek van Holland des morgens om 7 uur? Nu mogen de Rijksambtenaren met een overigens voor
treffelijk gevoel voor Public Relations er lichtbakken hebben aangebracht met „Welcome in Holland" en
„Welkom Thuis", ik vind het daar en dan des morgens om 7 uur, wat toch al mijn beste tijd niet is
een opvangkamp voor „Displaced Persons".
Kunt U zich indenken, hoe blij ik was, dat ik ineens een bekende stem hoorde zeggen: „Ha, dag Jo!" Ont
roerd greep ik de hand van onze nieuwe voorzitter. „Henk" zei ik en slikte een traan in, of weg, „dat vind
ik móói van je, verrèkte mooi. Eindelijk een voorzitter in A.F.C. die weet wat de betere leden toekomt, die
zich opmaakt om dezulken aan de grenzen van het geliefde vaderland te verwelkomen. Henk, het is nog af
schuwelijk vroeg, maar ik ben er kapót van."
Het sneed Henk Kappelhoff door de ziel je zag het snijden mij teleur te moeten stellen. De snuiter
was óók komen overvaren en wel op de boot, die iets eerder vertrokken was. Natuurlijk moet er verschil van
rang en stand zijn. De voorzitter pikt de eerste boot en werkende leden moeten nog wat werken en komen dus
met de tweede boot. Henk Kappelhoff was met Still Going Strong naar Engeland geweest om te cricketen.
Kan dat zo maar? Er was een kabinet te vormen in Holland. „Vader Willem" wist zich geen raad. De
Stichting „Goed Genoeg" was ook nog niet helemaal voor elkaar en dan gaat de voorzitter van A.F.C. om
frivole redenen buitengaats. Ik schudde droef het hoofd en strompelde teleurgesteld naar de boottrein.
Getrappel
De Heer Kappelhoff begint in het jubileumnummer van de Schakel een artikel met het hoofd „Van de
trap" naar de brug.
Namens de trapbewoners wil ik de A.F.C.-ers er attent op maken, dat de nieuwe voorzitter niet de trap
is afgetrapt. Wil hij deskundige adviezen aanhoreiT, dan is hij van harte welkom. Kankert hij op zijn be
kende wijze decent mee, dan verwachten de „trappers", dat hij zijn aanwezigheid duidelijk kenbaar zal
maken door het aanbieden van bier of ander alcoholisch vocht.
J. F. R. N.
(voluit schrijven doe ik mijn naam niet; Jan Meijer leert het toch nooit.
Niet lachen Jo Wijnand!)
Misverstand
Er dreigt een journalistiek misverstand te ontstaan over hetgeen in de clubbladen van o.a. U.D., H.B.S.
en Quick (H.) wordt gepropageerd: splitsing in de voetbalcompetities tussen de ploegen die werkelijk ama
teurs zijn (dus het spel uit liefhebberij spelen) en de ploegen, die geen semi-prof zijn omdat zij er (nog)
niet het geld voor hebben. Dit wordt nu helaas uitgelegd als een streven tot heroprichting van de „Corin
thians" uit de jaren twintig.
Dit is niet juist. Wijlen de „Corinthians" werden destijds opgericht om het afzakken der „oude clubs"
tegen te gaan, doch dit op zichzelf nobele streven mislukte, omdat hierdoor welhaast automatisch de kaart
van het standsverschil gespeeld werd. Wat nu gepropageerd wordt, heeft niets te maken met standsver
schil, maar met verschil van geestelijke instelling, hetgeen iets héél anders is.
Het paard van Troje
De Zilveren Bal commissie in Rotterdam blijkt wel het paard van Troje te hebben binnengehaald, toen
zij als „opluisteringswedstrijd" bij het zilveren bal toernooi de wedstrijd SpartaFeyenoord organiseerde.
Nu is in Rotterdam de heibel over Tinus Bosselaar het gesprek van de dag en Feyenoord heeft zich terug
getrokken. De sfeer van het zilveren bal toernooi, die wij reeds kapot achtten, toen de commissie om nog
wat centjes te vangen bij wedstrijden tussen die arme amateurs een prof-wedstrijd vaststelde, is nu wel vol
ledig kapot. Een goede waarschuwing voor ons om het A.R.O.L.-beker toernooi in de ware amateursfeer te
houden. Wij zijn er altijd openlijk voor uitgekomen, dat het A.R.O.L.-beker toernooi het sluitstuk was op
onze begroting. Dit is nu helaas niet 't geval en het ziet er naar uit, dat voorlopig ons A.R.O.L.-beker toer
nooi eerder geld zal kosten dan geld zal opleveren. Maar er zijn nu eenmaal dingen in het leven, waarin
principe boven geld gesteld moet worden. Wij zullen de financiële moeilijkheden ongetwijfeld te boven komen,
indien wij eensgezind zijn en koers houden. J. W.
7
