Mixed Pickles
Kampioenen
't is mei sizzen net te öwaen
(vervolg)
tot stand kwam, waren één week later het dagelijks bestuur van A.F.C en de A.R.°.L.-c°mrnisie het.er
„loeiend over eens, dat de A.R.O.L.-bekerwedstrijden zouden moeten blijven bestaan, doch uitsluitend voor
amateurclubs. Niet omdat wij iets „hadden" tegen betaald voetbal, maar omdat het niet anders kon.
De Z.V.C heeft de consequentie van wat zich in devoetballerij afspeelde, niet aangedurfd. Zoals eigenlijk
de voetbalwereld als zodanig die niet heeft aangedurfd en een revolutie, die halverwege blijft steken, heeft
voor alle betrokkenen iets onbevredigends. Men ziet het halfslachtige in clubbladen als van Sparta en van
Aiax Het weifelen tussen „wij clubvrienden" en „wij werkgevers/werknemers Ajax is uiteraard
gelukkig met het feit, dat Ajax III kampioen werd van de betrokken Reserve Tweede Klassee Natuurlijk van
harte gelukgewenst. Nu wordt Ajax III gehuldigd als „het hoogste elftal van onze amateurafdeling dat dit
resultaat bereikte". Maar nu heel eerlijk: hebben die spelers hun vreugde aan het feit, dat zij dit hoogst be
reikbare als liefhebbers bereikten of aan het feit, dat zij nu een aantrekkelijke bijverdienste in het tweede of
het eerste onder hun bereik hebben?
En wat moet nu de voorzitter zeggen in zijn huldjgingsspeech „Kerels, blijf streven naar het hoogst be
reikbare bij de amateurs" of: „De poort voor het betaalde voetbal staat nu voor velen uwer open. Het is
allemaal erg moeilijk.
Openbaar geschrift.
Zo dat weten wij dan alweer: een clubblad is een „openbaar geschrift". Dit is beslist door de politierechter
in Dordrecht voor wie de eerste rechtszaak in Nederland over een voetbalclubblad gediend heeft. Het betrof
hier een klacht, die leden van „Sliedrecht" hadden ingediend tegen hun bestuur inzake hetgeen dat bestuur
over hen in het clubblad geschreven had. Nu, dat loog er dan ook niet om. Wij hebben ook wel eens stukjes
in de Schakel" geschreven of opgenomen, die om het eens zacht te zeggen niet de daverende bijval
van alle leden genoten, maar wij hebben toch wel even met de ogen zitten knipperen bij hetgeen het bestuur
van Sliedrecht" over de betrokken vijf leden publiceerde. Hier is het:
In afwachting van een nadere beslissing van de ledenvergadering zijn de volgende leden vanwege hun
verregaande verraad en onbetrouwbaarheid geschorst". En verder: „Aanvankelijk waren er nog spionnen
nodig en in die rol heeft de athletiek-secretaris een nummertje onbetrouwbaarheid en huichelarij weggegeven,
dat werkelijk meesterlijk in zijn soort kan worden genoemd". lt
Dat namen" die leden niet en zij liepen naar de Kadi in Dordrecht, onder wiens ressort Sliedrecht valt.
De verdediger van het bestuur betoogde, dat het bestuur moest worden vrijgesproken omdat een clubblad
niet beschouwd kan worden als een blad, dat in het openbaar verschijnt". De politierechter besliste anders. Hg
achtte een clubblad wel degelijk „een openbaar geschrift", was van oordeel, „dat het bestuur met
woorden te ver was gegaan" en veroordeelde alle bestuursleden tot het betalen van een geldboete.
Grens.
Iedere sportsman zal het wel met ons eens zijn, dat dergelijke uitlatingen (de ledenvergadering had zich nota
bene nog niet eens uitgesproken!) zéér onbehoorlijk zijn. Toch hebben ook „in het nette gesproken
clubbladredacties en/of bestuursleden het vaak moeilijk met publicaties. Dit spruit voort uit de na-oorlogse
overgevoeligheid ten aanzien van wat gedrukt wordt. Dit volk heeft zich van 1940 tot 1945 zo mateloos
geërgerd aan wat er zo al verscheen, dat het fel reageert op wat er so-wie-so geschreven wordt. Het vergeet
daarbii wel eens de diepe democratische betekenis van de uitspraak: „Ik ben het met met U eens en zal
U met alle mij ten dienste staande middelen bestrijden. Maar samen met U zal ik er voor strijden, dat wij
el Zo ^ict^u" d^redactie' van „Chantecler" het altijd lezenswaardige clubblad van het Haagse „Quick"
overhoop met het bestuur. Rechtstreekse aanleiding: een zeer critisch, maar correct gesteld artikel van een
der leden over de revue, die Quick ter gelegenheid van het 60-jarige bestaan in het Kurhaus gespeeld heeft.
De executanten en het bestuur van Quick op de gezamenlijke achterste benen. De redactie van „Chantecler
heeft nu een soort „geloofsbelijdenis" opgesteld over de taak van een clubbladredactie, waaraan wij het vol-
„De redactie-commissie is van mening, dat in beginsel ieder artikel, dat haar wordt aangeboden, dient te
wórden geplaatst, wanneer het voldoet aan de volgende voorwaarden:
lal on een of andere wijze op Quick betrekking heeft; (b) naar inhoud en strekking niet onbehoorlijk is;
(c) naar de wijze, waarop het gesteld is, niet onbehoorlijk is; (d) niet in strijd is met het belang van Quick.
De redactie-commissie is zeer huiverig al te snel te beslissen, dat een artikel met in het belang van Quic
is Dat door bespreking van allerlei kwesties in Chantecler aan onze vereniging naar buiten afbreuk wordt
sredaan moet men ook niet al te snel aannemen. Dat men meningsverschillen openlijk via een cluborgaan be-
handelt, getuigt juist van innerlijke kracht van de vereniging en zal door buitenstaanders althans door
buitenstaanders, op wier mening wordt prijs gesteld ook veelal zo worden opgevat".
Dit liikt ons zeer juist. Natuurlijk moet men niet ademloos de hele vuile was buitenshuis gaan behandelen,
maar ten principale geldt voor iedere gemeenschap, die ook naar buiten optreedt (en dat doet iedere grote
sportvereniging per definitie) dat haar kracht in openbaarheid is.
De landskampioenen in enkele
Europese landen zijn de volgende.
Duitsland: Borrussia, Dortmund;
Engeland: Manchester City; Frank
rijk: Nice; België: Anderlecht; Zwit
serland: Grasshoppers; Italië: Flo
rence, Yougo-Slavië: Rode Ster;
Oostenrijk: Rapid Wien; Spanje:
Bilbao; Portugal: Porto.
Bezoekers van A.C.C.-, A.B.C.- of
andere feesten, knoopt deze gegevens
in de oren. U kunt er soms prijzen
mee winnen.
8
