Resultaten van de groene velden
1
2
Zilveren Kraaientournooi
Bequnstiqinq van onze aöveRteepöeRS, houöt öe schakel in stanö
De goede verstaander en daarbij de
regelmatige eerste elftal-kijker
gaan wij een teleurstelling bereiden.
Wij plachten zo op onregelmatige
tijden deze regelen te verluchten met
een staatje van topscorers. Het is ons
echter gebleken, dat deze staatjes
een verderfelijke invloed hebben op
het speltype van sommigen onzer.
Daarom een streep onder deze staat
jes. Wij zullen volstaan met vermel
ding van het aantal doelpunten, dat
ons elftal gemaakt heeft, benevens
het aantal, dat ons elftal heeft moe
ten toestaan.
Richten we dan nu de blik op de
ranglijst van ons eerste elftal, dan
zien we, dat we tot de goede midden
moot zijn gaan behoren. Wellicht is
ons nog een bescheiden rolletje als
reuzendoder toebedeeld. En wat zul
len de A.F.C.-ers in stemming ko
men, wanneer, in goede wedstrijden,
nog een aantal overwinningen wor
den behaald.
Het tweede is volkomen uit de
running en bevindt zich, in het bezit
van veertien verliespunten op de
vijfde of zesde plaats. Door, althans
aan mij, onbekende oorzaken is dit
elftal uit zijn spel geraakt en toen
de eerste nederlaag een feit was
volgde een heel rijtje. Rest ons de
conclusie van de afgewezene: Vol
gend jaar beter.
In zijn Mixed Pickle „Let op Uw
Saeck" roept onze oud-redacteur Jo
Wijnand alle hens aan dek voor red
ding van het vierde elftal. Overigens
met succes, want het vierde elftal
heeft de kans op het ontspringen aan
het degradatiegevaar in de eigen
handen gegrepen door fraaie over
winningen op Haarlem 4, dat de week
daarop een andere tegenstander weer
met 61 aan de zegekar bond, en
Schoten 2.
En toch wordt ons, wanneer we
de prestaties van onze lagere
K.N.V.B.-elftalen gedurende de laat
ste jaren de revue laten passeren, de
gedachte wel eens ingegeven, dat
wanneer het vierde elftal niet steeds
met kunst en vliegwerk in de
K.N.V.B. zou moeten worden gehou
den, dit de prestaties der beide andere
elftallen gunstig zou beïnvloeden.
Met het blote hoofd uit onze her
innering puttend, staat ons bijvoor
beeld nog bij, dat het derde elftal
een paar keer zeer vlot startte en
deze start ook enige tijd volhield tot
dat er, ter handhaving van het vier
de, een aantal spelers aan onttrokken
moesten worden. Het vierde werd dan
voor de reserve derde klasse bewaard,
maar de kampioenskansen van het
derde gingen teniet. (Reacties wor
den met genoegen tegemoet gezien).
Het is de avond na de wedstrijd te
gen O.V.V.O. dat ik dit schrijf en nog
steeds zit ik me af te vragen hoe het
toch mogelijk is dat wij maar één
doelpunt konden maken. Onbegrijpe
lijk, gezien het aantal kansen dat wij
hadden in deze wedstrijd, waarin wij
mijns inziens toch duidelijk de meer
deren waren van onze tegenstanders.
Jammer, heel jammer, want elk ver
speeld winstpunt maakt onze kans
op één der ereplaatsen kleiner. Dit
is des te meer spijtig als men afgaat
op de geruchten die momenteel de
ronde doen, welke vermelden, dat niet
alleen de kampioenen, maar ook de
nummers twee en misschien zelfs de
nummers drie van de ranglijst voor
promotie in aanmerking komen.
Wij hadden ons anders wel op deze
wedstrijd, waarvan bekend was dat
hij zwaar zou zijn, voorbereid. Ander
half uur van te voren kwamen wij
bijeen in het gezellige en gastvrije
huis van onze trainer, de Heer Vaal,
waar nog de nodige aanwijzingen
werden gegeven onder het genot van
een door mevrouw Vaal geschonken
kop koffie. Deze aanwijzingen zijn
echter niet alle opgevolgd, zoals wij
gedurende de wedstrijd konden con
stateren. Speciaal zullen wij nog moe
ten leren dat het individu komt na
het team, m.a.w. dat wij het teveel
aan egoïsme nog uit ons spel zullen
moeten bannen. Als ons dat gelukt,
zal vermoedelijk ook de productivi
teit omhoog gaan. Immers, niet de
speler die een goal maakt is belang
rijk (al wordt deze nu éénmaal, spe-
diaal door supporters, bejubeld)
maar wel de manier waarop het team
als geheel aan het tot stand komen
hiervan heeft medegewerkt. Feitelijk
moeten wij te veel amateur zijn,
d.w.z. het spel spelend om het ge
noegen dat het ons geeft, om dat
beetje persoonlijke roem dat het ma
ken van een doelpunt oplevert, na
te willen jagen.
Laten wij dus trachten in de reste
rende wedstijden het teamverband
nog hechter te maken. Het kan niet
anders of enkele overwinningen moe
ten daarvan het gevolg zijn.
CEES.
Het spijt me, dat ik deze keer geen
enkel optimistisch geluid kan laten
horen, want alle ontmoetingen resp.
met Amsterdam III, N.F.C. II en
Nautilus II zijn in nederlagen ge
ëindigd.
De wedstrijd tegen Amsterdam ver
loren we met 21 en verdiend. De
gasten speelden een vlot partijtje en
er werd door hen heel aardig ge
combineerd. Bij ons speelde de Groot
en Frans Kat mee. Het was jammer,
dat Frans zijn afscheidswedstrijd in
een nederlaag zag eindigen. In de
eerste helft zagen we kans om voor
open doel over te schieten. Ik geloof
niet dat we verder nog iets gepres
teerd hebben dat vermeldenswaard
is, behalve het doelpunt van de Groot,
na rust gescoord.
De daarop volgende keer werd van
N.F.C. met dezelfde cijfers verloren.
In ons team speelden deze keer
J. Steensma en A. Reddering mee.
Vooral de laatste heeft een hele beste
half partij gespeeld. Voor rust kwam
een prachtig schot van J. Zimmer
man op de lat terecht en kopte B.
Jansen een voorzet van J. Link net
over. Maar daarmee had de voorhoede
althans haar kruit verschoten en het
was nota bene B. Wildeboer, die ons
met een ver schot aan een 10 voor
sprong moest helpen. Na de thee was
N.F.C. in de meerderheid en doel
puntte twee keer.
De wedstrijd tegen Nautilus werd
met 10 verloren, maar hiermee
kregen de gasten veel meer dan ze
verdienden, want deze keer speelden
wij eindelijk eens een aardig spel
letje, alleen kwam er geen schot uit
de voorhoede, die nu met H. Kappel
en D. Perton versterkt was. Voor
rust beheersten wij wel het midden
veld. Er ontstonden talrijke aanval-
op het Nautilus-doel en bij één van
deze aanvallen schoot Perton de bal
in, die door een verdediger achter de
lijn werd weggeschoten. De scheids
rechter had niets gezien, dus bleef
het 00. Voorts hadden wij het geluk
dat zij een penalty misten. Na de
rust hadden wij weer het middenveld,
maar gevaarlijke situaties voor hun
doel deden zich niet voor doordat
wij te zelfzuchtig speelden. De gasten
kregen één schietkans en benutten
deze prompt.
Het is erg jammer, dat dit zo is
gelopen, maar aan de andere kant
mist ons elftal de physieke kracht om
zich over een tegenslag heen te zet
ten en dus ook de wil om te winnen.
En zolang we dat niet kunnen op
brengen zullen kampioenskansen
verre van ons blijven.
JAAP.
Kota Radja, wel eens van gehoord
Enne... BreughelKota Radja is de
naam van een eethuis in Den Haag,
Breughel is de man, die de mens zag
als een uiterst voldaan en bevredigd
iemand. Ziet U thans enig verband?
Volkomen Breughliaans voelden wij
ons toen de laatste trage hap Kota-
radjiaans voedsel onze monden be
reikte. Jammer dat het in onze hui
dige gemeenschap geen pas meer
geeft dat, als je je zo heerlijk hebt
volgestopt, jé niet languit op de
grond kan gaan liggen. Bij Breughel
mocht dat. Bij Kota Radja zal men
gestoord de wenkbrauwen fronsen en
de djongossen zullen je gezamenlijk
opkrikken en je op een gepaste ma-
3
