h. q. teiwes
W/at iedere A.F.C.-er behoort te u/eten
SCHOONMAAKBEDRIJF
VOnöeLStRAAt 88
walöeck pyRmontlaan 16
onöeRhouö van kantoRen
peiniqinq van qevels
Bequnstiqinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
I
yoals U wellicht zult hebben ge-
"-1 lezen, is er in Engeland van de
hand van een der meest prominente
profs, Len Shackleton, ondpr de titel
van „Clown prince of soccer" een
boekje verschenen, waarin deze uit
zonderlijke voetballer zijn prof-loop
baan beschrijft. Gezien het feit dat
deze publicatie de gemoederen in
Engeland in levendige beroering
heeft gebracht grote bladen
maakten er frontpage-news van
interesseerde het mij persoonlijk
sterk zelf eens te lezen wat voor
bijzonders Shackleton in de wan
deling Shack genoemd -nu wel te
vertellen had. Shack is een speler
van wie Piet Kraak mij enkele ja
ren geleden vertelde dat hij de enige
was van de velen waartegen hij tot
dan toe had gespeeld, van wie hij
niet kon zien aankomen of hij al dan
niet zou schieten en zeker niet in
welke hoek dat zou geschieden. Het
ging dus niet om de eerste de beste
voetballer. Integendeel
Bevriende Engelse zijde zorgde er
voor dat het in mijn bezit kwam.
Welnu, de daarin gesignaleerde wan
toestanden, meestal met vermelding
van man en paard, geven een ont
stellende kijk op de tegenwoordige
ontwikkeling van prof-voetbal in
Engeland, welke menig lid van de
K.N.V.B.-nieuwe stijl de haren te
berge zouden doen 'rijzen. Natuurlijk
zou het verkeerd wezen te generali
seren. Uiteraard worden hoofdzake
lijk excessen beschreven, maar deze
zijn dan ook van die aard dat zij
een angstwekkend beeld geven van
de consequenties, als clubs door lie
den worden bestuurd voor wie voet
bal slechts een der vele mogelijkhe
den is om geld te verdienen, of om
hun ijdelheid te bevredigen.
Wanneer men moet afgaan op
pagina 78 dan moet deze situatie
tamelijk veelvuldig en in de hoogste
voetbalregionen voorkomen, want
onder de kop van hoofdstuk 9 op die
pagina „The average director's
knowledge of football" vindt men
verder slechts een blanco vel papier
en op de volgende pagina begint
hoofdstuk 10. Er staat alleen een
voetnootje op, dat de pagina in over
eenstemming met de wens van de
auteur blanco is gebleven. Een felle
aanklacht, waarop commentaar over
bodig is.
„Ferme Jongens, Stoere knapen".
De auteur behoort tot dat bijzondere
genre van individualistische artiesten
dat steeds iets bijzonders en verras
sends met de bal kan doen en er
daarbij zelf ook zeker van is, dat
het ronde ding aan hun wil zal ge
hoorzamen. Als een der voornaamste
oorzaken van de teruggang van het
Engelse voetbal noemt hij dan ook
het nog slechts sporadisch voorko
men van spelers die op die manier
hun liefde voor het spel uitleven.
Thans worden soms grote successen
behaald door elftallen met 10% capa
citeiten en 90% enthousiasme (of
wat men dan als zodanig wil betite
len). Men wrijft zich inderdaad de
ogen uit als men leest, dat een der
directors van zo'n succesvolle club,
Newcastle United, zijn spelers met de
boodschap in het veld stuurde: „Trap
de bal zo hard je kunt, en jaag er
als een gek achteraan!" Maar met
zo'n elftal van recht-toe-recht-aan
spelers heeft Newcastle tweemaal
achtereen de Cup gewonnen. Toen ik
dit las moest ik denken aan die
modern-voetbal-profeten die ons en
kele jaren geleden zulk „fris, open
spel" als het alleen-zaligmakende
propageerden. Maar evenals hier is
ook het publiek daar weggebleven!
Onder deze omstandigheden be
hoeft men zich helemaal niet te ver
bazen over de achteruitgang van het
Engelse voetbal op internationaal
gebied. Bovendien blijken niet alleen
de clubs doch ook de F.A. op het
standpunt te staan vaneerst de
club, en dan het land!" en zolang deze
mentaliteit overheerst verwacht
Shackleton natuurlijk geen verbete
ring. Het past volkomen in de lijn
van zijn betoog als hij voorstelt de
Kpuze Commissie alleen te doen be
staan uit ex-spelers die hun sporen
op de binnen- en buitenlandse velden
hebben vèrdiend en van inzicht heb
ben blijk gegeven. Het zal wel een
boosaardig grapje zijn als hij een ge
rucht memoreert, dat een der Heren
der K.C. in zijn jonge jaren wel eens
als keeper van een amateurelftal
heeft gefungeerd, doch dit vooral
niet wil weten, omdat hij anders
vreest niet herbenoemd te worden.
Pleidooi.
Men voelt de grote bitterheid welke
aan deze critiek ten grondslag ligt.
De bitterheid van de ware artiest die
zijn métier liefheeft; de bitterheid
van een intelligent mens, die de
transfermarkt als een publieke vei
ling veroordeelt, omdat daar mense
lijke wezens onder de hamer worden
gebracht. Een vakman die voor zich
zelf en zijn kameraden pleit voor een
redelijke beloning in verhouding tot
hun prestaties, voor een aandeel in
de enorme revenuen welke de voet-
balindustrie opbrengt.
Naast al die felle critiek welke nu
en dan zelfs onprettig aandoet, geeft
Shack echter ook op verschillend ge
bied zijn mening hoe het dan wel zou
moeten en wijst methoden aan, waar
van verbetering te verwachten is.
Een volgende maal hoop ik U hier
over ook eens iets mee te delen.
Het moge ons genoegen doen, dat
een der meest geprezen personen in
dit merkwaardige boek uitgerekend
een Hollander is, en wel ons aller
vriend Lo Brunt. Shackleton schrijft
woordelijk: „How fortunate are the
Dutch to have such a person con
trolling their football affairs!" En
dat is een groot compliment.
I. H. GALAVAZI.
KANTOOR:
TEL. 124189
PRIVÉ:
TEL. 793186
9
