Nette en Nuttige Notulen-Notities
Joker
Bequnstiqinq van onze aöveRteeRöeRS, houöti öe schakel in stanö
In October waren wij door zaken
reizen helaas verhinderd onze
Schakelbijdrage tijdig in te leveren
en nu wij dan de afgelopen twee
maanden de revue laten passeren,
kunnen wij constateren, dat onze
A.F.C. op velerlei gebied haar stem
weer heeft laten horen. Dat geldt
vermoedelijk in de allereerste plaats
voor de uitbreiding, die de A.F.C.-
familie heeft ondergaan. Geboren
werden: Asta Leonore, dochter van
de Heer en Mevrouw Hendriks-Bron;
Marina Elisabeth, dochter van de
Heer en Mevrouw van Kranendonk-
Luza; Theo Bernard Richard, zoon
van de Heer en Mevrouw van Emden-
Ibo; Johannes Bernardus, zoon van
de Heer en Mevrouw Krever-Lambert.
Verloofd zijn inmiddels Aart Bark
met Betty van Kleef, terwijl Otto de
Vries en Wil Sievers de daaropvol
gende stap waagden en in Hilversum
in het huwelijk traden.
De „Ouwe Dis" bereikte de leeftijd
van 60 jaar al wil hij er nog wel niet
voor uitkomen.
O.V.V.O. herdacht haar 40-jarig
jubileum en U.D. zelfs haar 16de
lustrum. Omtrent de viering van het
U.D.-Jubileum kunt U zich het beste
met de Bestuursleden M. de Bruin
en G. Stallmann in verbinding stellen.
Zij kunnen U tot in de puntjes in
lichten, zeiden zij.
Vanzelfsprekend hebben onze felici
taties bovenstaande belanghebbenden
inmiddels bereikt, doch wij willen bij
deze onze gelukwensen nogmaals en
welgemeend herhalen.
En dan ons eerste elftal! Dat zoekt
het nu klaarblijkelijk in sensatie om
het publiek naar onze nog altijd zo
vertrouwde Wandelweg te trekken:
18 September 1955:
A.F.C.Donar 32;
25 September 1955:
D.C.G.—A.F.C. 1—3;
2 October 1955:
A.F.C.—Holland 2—1
9 October 1955:
ZeeburgiaA.F.C. 30;
15 October 1955:
A.F.C.—D.W.V. 2—1;
(vriendschappelijk)
22 October 1955:
A.F.C.Watergr.meer 73;
30 October 1955:
V.V.A.—A.F.C. 2—9;
6 November 1955:
A.F.C.—V.O.C. 8—2;
(vriendschappelijk)
en tot slot
13 November 1955:
A.F.C.—O.V.V.O. 1—2.
Over alle wedstrijden is door de
technische redactie-afdeling van onze
Schakel voldoende geschreven, zodat
wij willen volstaan met bovenstaande
uitslagen. Een uitzondering willen wij
natuurlijk maken voor de wedstrijd
A.F.C.O.V.V.O. De wit-rode spelers
kwamen (na een minder geslaagde
competitie-begin en de grote over
winningen van de onzen van de laat
ste tijd) kennelijk in het veld met
de vaste wil deze wedstrijd te win
nen. Niets bijzonders zult U zeggen,
dat neemt iedere sportman zich voor,
doch de O.V.V.O.-spelers wonnen
deze wedstrijd inderdaad, zij het dan
nog maar voorlopig, daar de wed
strijd nog wel een staartje zal heb
ben i.v.m. de ingediende protesten te
gen enkele beslissingen van scheids
rechter Bergmeyer. De Heer Berg-
meyer was vermoedelijk het veld in
gestapt met de bedoeling de wed
strijd strak in de hand te houden,
doch ook nu bleek weer, dat ook een
scheidsrechter slechts een mens is en
dus „z'n dag" wel eens niet kan
hebben. Dat de scheidsrechter echter
te allen tijde de hoofdrol blijft spelen,
bleek echter ook nu wel overduidelijk
tijdens, doch ook na deze wedstrijd.
Op 28 September 1955 werd de
Jaarlijkse Algemene (September)
Vergadering in ons Clubhuis gehou
den. Wel zeer betreurenswaardig is
het, dat slechts 29 werkende leden
het de moeite waard oordeelden deze
vergadering te bezoeken. Wel erg
deprimerend, als men bedenkt, dat
vooral de critiek van de zijde dezer
wegblijvers verwacht mag worden.
Nu werd deze vergadering een
„hamerstuk" met ajs hoofdschotel
de ieder jaar weer met spanning (of
angst?) tegemoet geziene begroting
van onze Penningmeester. Het over
rompelende sluitstuk gaf één der
aanwezigen echter (hoe klein het
aantal dan ook zijn mocht), gelegen
heid een primeurtje bij één der
Amsterdamse dagbladen te depone
ren. Jammer, zowel het sluitstuk als
dit primeurtje.
Intussen werd een Buitengewone
Algemene Vergadering uitgeschreven
voor 30 November a.s. Weest U er
van verzekerd, dat Uw Bestuur zich
door Uw aanwezigheid ten hoogste
gevleid zal voelen.
VéTé.
Ik weet uit ervaring,
men moet nimmer prijzen
hoe schoon ook de dag
voor hij avond pas is.
Al zie in de stand
ik het Eerste weer rijzen,
ik jubel nog niet
want juist d n gaat het mis.
Zo'n heel grote zege
verwerk ik van binnen
en zeg tot de juichers:
Ssttt klop het maar af!
Al zou ik ze graag
voortaan almaar zien winnen,
ik durf niet te pochen
uit angst voor de straf.
Dat w k s anders wat
daar aan de „Van Galen".
(Die vlootvoogd schoot ook
destijds niet met los kruit).
Maar dat nu de Reds
juist z 'n zege behalen
op de club van mijn jeugd,
heeft de vréugd wat gestuit.
Doch denk nu weer niet
dat ik luidkeels ga wenen
omdat onze ploeg
weer gescoord heeft zoveel.
Al komt er aan goals
ook een gros uit hun benen,
het oog dat blijft droog,
ai, het oog is geen keel
Wat zou het toch zijn
dat een elftal doet opgaan
van zeggen we „zo"
tot zeggen we „het"!
Dat, waar eerst de lat
en de paal in de weg staan,
de ballen wat later
doen bollen het net!
Men zegt dat het dit is
dat net als bij poker
ons balspel nog steeds
zo aantrekkelijk doet zijn.
't Kan zijn, maar geef mij
voor mijn club maar de joker!
Zo'n joker is safe
en dus jolly en fijn!
De roodbaadjes waren
de grootste rivalen
zo tijdens de jaren
van Jibben en Steur,
de tijd van De Meer,
van beroemde verhalen.
De veldslagen toen
stelden nimmer teleur!
A'dam,
Jandorie Aafcee.
laat de netten maar bollen
zolang je nog „vlamt"
(wat de wielrenner zegt)
Al kan dan een voetbal
ook nog zo gek rollen,
wie vlamt komt beslist
op z'n pootjes terecht!
B. S. LE MARCHé.
30e Wijn(ma)andsdag '55 1)
i) P.S. De grote overwinning op
V.V.A. was voor Jo Wijnand een
aardige verjaardagssurprise; hij werd
toen juist 30, zegt men
2
