j.h. essep Van U/at iedere A.F.C.-er behoort te u/eten COMMISSIONNAIR IN EFFECTEN heRenquacht 9-2 BLOEMEN VAN BAERLESTRAAT 39. TEL. 720140 Tndien het Bestuur van de K.N.V.B. -*■ in verband met de splitsing profs/ amateurs niet had bepaald, dat er dit seizoen geen degradatie zal plaats vinden, dan zag het er voor onze oude club inderdaad miserabel uit. Welis waar hebben we nog enkele wedstrij den voor de boeg welke ons de kans van ontsnapping bieden, doch het ziet er naar uit dat het moeilijk zal zijn de oneervolle laatste plaats te ont gaan. Maar gelijk gezegd, er is geen degradatie, dus de 3de klasse blijft ons bespaard. Laten ook wij eens een gelukje hebben door de besluiten van de K.N.V.B. Het is in onze geschiede nis wel eens anders geweest. Daar had je b.v. in het begin dezer eêuw dat kampioenschap van A.F.C. in de 2de klasse, uitgerekend in een jaar toen het Bondsbestuur na afloop der com petities met de Algemene Vergade ring overeenkwam dat er helemaal geen promotie naar de 1ste klas zou plaatsvinden. Ook onze degradatie in de eerste jaren na onze verhuizing naar de Wandelweg, linea recta van de 1ste via de overgangsklasse naar de 2de, vond plaats in die luttele ja ren, dat de promotie-degradatiewed strijden waren afgeschaft. In 1939/'40 werden we met ruime voorsprong Kampioen van de nood-competitie, doch er zat geen promotie aan vast. Toen we het volgend seizoen weder om voortdurend aan de top stonden faalden we de allerlaatste Zondag en bleven één puntje achter. Maar daar kon de Bond natuurlijk niets aan doen! Oorzaken Onwillekeurig ga je vergelijkingen maken en oorzaken of verklaringen zoeken. Dan valt het om te beginnen direct al op, dat we in die goede jaren meestal ook over uitstekende reserve elftallen beschikten. In '39, '40, '41 en volgende jaren was ons 2de een goede ploeg in de reserve 1ste klasse, ter wijl zowel ons 3de als ons 4de beide in de reserve 2de klasse lang geen kwaad figuur sloegen. Een waarlijk unieke positie in onze Nederlandse voetbalwereld en het is ook alleszins begrijpelijk, dat ons 1ste in die jaren een belangrijke rol speelde. De reser ves deden op goede velden en in wed strijden op behoorlijk niveau de no dige routine op en dit is ook be langrijk onze leden kregen op ons veld vrijwel altijd aardig voetbal te zien. Voldoende attractie, ook voor de oude garde! Natuurlijk is dit alles voor de oudere generaties geen nieuws. Het artikeltje van een Jeugdlid in de laatste Schakel gaf mij echter gerede aanleiding om die herinneringen op te halen. Dat artikel heb ik gelezen en nog eens herlezen, en het deed mij deugd dat een der jongeren tot deze critische beschouwing is geko men en voortreffelijk onder woorden heeft gebracht. Het verdient ongetwij feld een nadere beschouwing. Troost Laat ik beginnen met hem op één punt te troosten. Toen ik zelf nog tot de jongeren behoorde (misschien enkele jaartjes ouder dan hij) hebben wij ons al geregeld erover opgewon den, dat er zo weinig, wat zeg ik helemaal geen aandacht aan de lagere elftallen werd besteed. We hadden toen geen „Schakel" om van een wekelijks bulletin maar helemaal niet te spreken. Op de clubavonden kon je een beetje mopperen (toen kostte een groot glas echte kwast of goed geschonken bier nog slechts het ge ringe bedrag van 0.10maar ver der waren de Algemene Vergaderin gen de enige plaats waar je je ontevredenheid kon luchten. De aan voerders speelden, dunkt mij, toen een grotere rol, want zij waren met recht de vertegenwoordigers van de club, zorgden ervoor dat de naam van A.F.C. in het veld geen schade leed en waren de rapporteurs van de E.C. met grote invloed op de samenstelling van hun eigen elftal. Ik geloof wel dat ook ik het Bestuur soms het vuur na aan de schenen heb gelegd, want plotseling ontving ik de vererende uitnodiging secretaris te worden, waarschijnlijk omdat men mij aan de andere kant van de tafel liever kwijt was. Nu, ik heb het er 26 jaren uit gehouden en ben er nog dankbaar voor. In ieder geval had het elftal, waar van ik aanvoerder was, geen reden tot klagen meer over belangstelling van hogerhand, want het Bestuur speelde nu zelf mee! Ik hoop hiermede onze jeugdige schrijver duidelijk te hebben gemaakt, dat het probleem van gebrek aan belangstelling voor de lagere elftallen helemaal niet nieuw is. Dat bestond al toen de leef tijdsverschillen tussen de actieve spe lers en Bestuur etc. uiteraard nog niet zo groot waren, als bij oude ver enigingen als de onze nu het geval is geworden. We namen het trouwens indertijd ook niet al te tragisch, want we zorgden er zelf voor dat vriend schapsbanden werden gelegd en een goede geest geschapen. Eerlijkheidshalve dienen we daarbij niet te vergeten, dat zo'n 40 jaar ge leden voetbal in het algemeen en onze club, onze A.F.C. in het bijzonder, waarschijnlijk een grotere plaats in ons leven innam, dan nu bij de jeugd met haar vele afleidingen en ontspan ningen misschien het geval is of zelfs kan zijn. Heel bijzonder werd ik echter ge troffen door de opmerking van onze jeugdige A.F.C.-er over het zoeken naar evenwicht tussen voetbal en gezelligheid. Hiermee slaat hij de spijker op zijn kop, want dit is inder daad het grote probleem waarmee ik zelf zo lange jaren heb gewor steld. De ouderen kennen voldoende mijn mening, dat A.F.C. haar naam duidt het reeds aan als voetbalclub is opgericht, welke dus primair het beoefenen van de voet balsport, en wel zo goed mogelijk, nastreeft. Secundair is de gezellig heid; die komt vanzelf als men suc ces in het veld heeft. Het omgekeer de is onlogisch, want uit de gezellig heid kan misschien 'n goede biljart-, kwartet- of miese-maus-ploeg gebo ren worden, doch de opvoering van voetbalprestaties stelt heel andere eisen. Het gevaar dreigt zelfs dat bij al te veel „gezelligheid" het voet bal als bijkomstig wordt beschouwd. Evenwicht Of nu het evenwicht is verbroken? Wie zal het zeggen? Mogelijk is het slechts schijn, want vergeten we niet, dat die gezelligheid altijd heeft be staan. Alleen een groot deel onttrok zich aan het gezicht van de jeugd, terwij! nu ons clubhuis langzamer hand het centrum is geworden, waar die gezelligheid zich voor een groot deel afspeelt. De jeugd mag hieruit geen verkeerde conclusies trekken. TEL. 418Ó4-428Ó4, BEURS 41057

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1955 | | pagina 7