U/at iedere A.F.C-er behoort te u/eten Drukkerij joh. Meijer Zoon Bequnstiqinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö TV7 el zelden hebben de bijzonder ongunstige weersomstandigheden zo'n remmende invloed op de voetbal competities uitgeoefend als in dit sei zoen het geval is. Naast de ongetwij feld vele zorgen, welke het K.N.V.B.- Bestuur, de Clubbesturen en de com petitieleiders bezwaren, dient zich thans de zorgelijke vraag aan: hoe brengen wij deze competities tot een goed einde? In de eerste plaats geldt dit natuurlijk voor de 1ste klassers met hun in ons land tot nu toe onge kend grote program. In het kader van de door de spelers-betaling sterk ge stegen kosten, spelen de recettes der thuiswedstrijden uiteraard een rol als nooit te voren. En voor de spelers zal het straks ook wel bepaaldelijk geen genoegelijkheidsvoetbal zijn om meer dan één wedstrijd per week te spelen. In plaats van ontspanning zal men terecht deze sportbeoefening ten gerieve van Jan Publiek wel meer als een corvé gaan beschouwen. Wie tot de hoogst geplaatsten behoort zal in het „geld verzoet de arbeid" zijn troost zoeken, maar wie in de onder ste regionen rondzweeft, zal misschien toch wel met een zeker heimwee naar de tijd van het amateurisme terug denken, zelfs als dit in vele gevallen ook maar een quasi-amateurisme is geweest. Het is eenvoudig verbijsterend te lezen, welke verenigingen al niet be sluiten om tot betaling over te gaan. Ik kan mij zuiver commercieel ge redeneerd voorstellen, dat een 2de klasser in een provincieplaats, dus zonder directe concurrentie, de stoute stap waagt en tot betaling besluit. Men kan misschien wat goede krach ten aantrekken. Men heeft een vaste aanhang, welke voor uitbreiding vat- baar is, kortom alle gegevens zijn daar voor de kans om niet door eigen kracht doch middels de harde pegels naar boven te komen. Voor dergelijke clubs in de grote steden lijkt het mij in de meeste gevallen complete zelf moord. Als ik goed ben georiënteerd hebben de hoofdstedelijke eerste klas sers (mogelijk met één uitzondering) een gentlemen's-agreement aange gaan om de eerste drie jaren geen spelers van elkaar over te nemen. Men zal dus zijn krachten nolens volens wel op het lagere voetbal gaan beproeven, en juist die clubs wier le den voor betaling rijp zijn, zullen er de. meeste last van ondervinden. Natuurlijk zijn alle reglementen en bepalingen nog niet in kannen en kruiken en zelfs ais dit eenmaal het geval is, zal de practijk wel leren dat er nog heel wat geschaafd en bijge werkt zal moeten worden. Transfer Neem nu b.v. het geval van die transfer voor spelers die van een amateurclub naar een betalende ver eniging overgaan. Er is over gespro ken om die amateurclub dan een transfer toe te staan van 500.per jaar met een maximum van 3000. zogenaamd omdat die amateurclub zoveel moeite en kosten aan de oplei ding van die speler ten koste heeft gelegd. Dit principe in zijn consequen tie doorgedacht doet het beeld voor ons opdoemen van een club die adspiranten en juniores ham stert om ze later voor een zacht prijsje aan het betalend voetbal te verkopen. Men kan zich zelfs een vereniging voorstellen die bewust spelers zal trachten te verkopen teneinde de amateur clubkas te versterkenMij dunkt, dat indien men onder het niet- betalend voetbal de amateurgeest zoveel mogelijk wil trachten te handhaven, men niet met derge lijke mogelijkheden moet komen. Vindt men het redelijk, dat een semi-profclub niet zonder meer goede spelers wegkoopt, welnu, laat men die transfer dan in een apart K.N.V.B.-fonds doen stor ten, aan welk fonds een bestem ming ten bate van het amateuris me kan worden gegeven. Dat amateur-voetbal zal straks heus wel hier en daar de nodige steun behoeven. Het is moeilijk een blik in de toe komst te slaan. Niemand weet nog hoe die toekomst zich na deze over haaste, geforceerde en radicale revo lutie zal ontwikkelen. Het feit ligt er nu eenmaal, nadat iedere poging om langs banen van geleidelijkheid aan passing aan de moderne geest (en hier en daar reeds bestaande werke lijkheid) te verkrijgen op de onwil van de wetgevende lichamen gestrand waren. Er zullen brokken vallen, doch indien dit tot combinaties leidt van die talloos vele clubs en clubjes, welke moeizaam in stand gehou den de ontwikkeling van ons voet bal ook min of meer hebben geremd, dan zal er achteraf misschien toch ook een goede zijde aan zitten. Liever een kleiner aantal sterke verenigin gen, die hun activiteiten op velerlei gebied kunnen ontplooien, dan talloze kleine, welke hun leden toch slechts een minimum aan genoegen en ont spanning, om van comfort maar niet eens te spreken, kunnen bieden. Men heeft mij voor deze stelling wel zo'n veertig jaar geleden in de A.V.B.- vergadering van het podium gefloten, doch zij heeft nog niets van haar be tekenis ingeboet. Het mag niet worden betwijfeld, dat het lagere voetbal vooral in de grote bevolkingscentra en naar mate het meer of minder van de publieke belangstelling afhankelijk is geweest, een moeilijke tijd tegemoet gaat. En kele clubs proberen, door tot betaling over te gaan, het vege lijf te redden. Ik vrees dat het uitstel van executie zal betekenen. Voor clubs als de onze zal het de primaire taak zijn meer dan ooit op het kweken van een goede clubgeest, van clubliefde, van vriendschap en van alles hetwelk het lidmaatschap van een vereniging aantrekkelijk kan maken, bedacht te zijn opdat haar leden zich zo hecht verbonden voelen, dat zij niet bij de eerste de beste ver lokking tot tijdelijk gewin de benen nemen. Misschien om na korte tijd reeds te ervaren, dat zij in werkelijk heid veel moois verloren hebben. I. H. GALAVAZI Kanaalstraat 132, Amsterdam-W. Telefoon 807 1 0 Uw adres voor beter drukwerk Vert.: J. G. DE VRIES WETERINGSCHANS 591 - AMSTERDAM - TELEFOON 35041

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1955 | | pagina 7