j.h. esseR
Van
COMMISSIONNAIR IN
EFFECTEN
BLOEMEN
VAN BAERLESTRAAT 39, TEL. 720140
BequnstiqmQ van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakeL in stanö
tend aan die der eerste klasesrs)
heeft A.F.C. zich direct op het stand
punt gesteld, dat als betaling als
zodanig werd toegestaan iedere
club, ongeacht de klasse of de af
deling, waarin haar eerste elftal
speelde, zelfstandig zou mogen be
slissen, of zij semi-prof of amateur
zou zijn. A.F.C. was dus voor gelijke
rechten van betaling, niet om zélf te
gaan betalen. In iets andere woorden
komt dit op hetzelfde neer als wat
H.V.V. en H.F.C. voorstelden en wat
Dirk Nijs in Augustus in de Bonds
vergadering zei.
Het komt er nu tóch van, maar via
een lange, omslachtige, tot kwesties
en misverstanden aanleiding gevende
omweg. Maar ja, waarom zou men
het eenvoudig doen, als het ook inge
wikkeld kan, schreef Wim van Teu-
nenbroek al in de Augustus-Schakel.
10 NOVEMBER. Weer een
slachtoffer van de voetbaloorlog:
Dick van Rhijn mag geen reportages
meer maken voor de VARA. Hij heeft
tijdens een reportage van een voet
balwedstrijd duidelijk partij gekozen
voor de K.N.V.B. en de VARA is van
mening, dat een uitzending van een
voetbalwedstrijd een uitzending van
een voetbalwedstrijd moet zijn en
daarmee uit. In theorie ook weer erg
mooi, maar de natuur is nu eenmaal
sterker dan de leer.
En nu Zaterdag die Bondsvergade
ring. Als je de „meningen" leest van
de aanstaande woordvoerders, dan
slaat de schrik je om het hart. Heeft
Dirk Nijs, die net bezig was de popu
lairste man in de voetballerij te wor
den, maar ook een beetje wild werd
van de hoed van Geurtz, nu al gezegd,
dat hij „tegen" zal zijn.
Dat is zijn goed recht. Maar de
motivering! Omdat zijn club („de
Musschen" uit Rotterdam) sinds de
slag bij Nieuwpoort of daaromtrent
vergeefs getracht heeft in de eerste
klasse te komen, mogen de ploegen
van Joosten er ook niet zo-maar-in.
Hè, nee. Moeten die ploegen (met
tal van eerste klas-spelers, waarvan
er verschillende de oranje trui droe
gen) dan beginnen in de 3e klasse
van de afdelingen?
11 NOVEMBER. Het program
ma van ons 60-jarig bestaan is nu
zo ongeveer „rond". De Jubileumcom
missie heeft overigens meer pijn in
haar hoofd dan met een dozijn aspi
rines of zo weg te werken is. De
motor loopt maar de benzine is er
niet, althans niet in voldoende mate.
Willen de A.F.C.-ers nauwkeurig de
Bulletins lezen en de Schakel? Willen
ze met koeien van cijfers in hun
agenda zetten: postgiro één-nui-
negen-vier-nul-één (Esser) En as
bakken bestellen en verder ook alles
doen, wat gevraagd wordt?
12 NOVEMBER. Vanavond zijn
de cricketers gehuldigd. Een beetje
laat, maar wat in een goed vat is,
behoeft niet te verzuren en het was
allerprettigst toeven in de Amstel-
club van Wim Staats om nog eens
stil te staan bij een zomer, die geen
zomer was, maar die voor de cricket
club door de reeks fantastische suc
cessen toch een zomer vol zonne
schijn was. Kampioen van Nederland,
Wally van Weelde, captain van het
Nederlands elftal, in totaal vijf elf
tallen kampioen: Bravo A.C.C.
13 NOVEMBER. De Bondsver
gadering was in een katterige stem
ming. Zij wist niet goed raad met
haar houding van 14 dagen geleden,
toen Joosten uitgekreten werd voor
staatsvijand nr. 1 en men zich op
maakte de Beroepsvoetbalbond te
vernietigen. Er was maar één man,
die door vocht, Been uit Rotterdam.
Hij wilde de oorlogsvlag hijsen, maar
hij kreeg practisch geen hand meer
op elkaar de zaak was in kannen
en kruiken. Wie een paar maanden
geleden aan Reyseger voorspeld zou
hebben, dat hij ooit nog eens in een
Bondsvergadering van de K.N.V.B.
niets anders dan complimentjes zou
hebben voor de correct optredende,
fatsoenlijke en loyale Joosten, zou
rijp verklaard zijn voor Paviljoen 3.
Maar de tijden veranderen en wij met
hen.
Als clubman zit je dan zo maar
eens te denken, wat nu de gevolgen
voor A.F.C. zullen zijn. Als wij koers
houden, dan is er voor onze aloude
club geen vuiltje aan de lucht. Dan
schrijven wij in voor de amateurscom
petitie en dan zal A.F.C. aan de voet
balwereld eens laten zien, wat de
oude club nog waard is, als er einde
lijk eens met gelijke wapenen in de
voetbalcompetitie gestreden wordt.
Er is weer gebridged ook en wel
tegen onze vrienden van Kennemer-
land. Helaas nemen zij er tegenwoor
dig echte bridgers voor. Vroeger
werd er niet zo erg naar gekeken,
maar was de keuze meer bepaald op
je uithoudingsvermogen na afloop
van de bridge-wedstrijd. Dat zal wel
de reden zijn, dat de oude Roe (te) r-
straat combinatie er niet bij was.
Overigens beginnen we wel iets vol
wassens te krijgen. Dit vriendje be
reikt de leeftijd der sterken en dat
vriendje staat zo maar Abraham te
zien.
Tot de laatste categorie heeft zich
nu ook Carel Alandt opgewerkt. Ge
woon een kwestie van koppig door
ademen, maar toch leuk, om dia
Abraham de hand te schudden. Carel
Alandt vijftig een paar jaar ge
leden nog de oer-solide wicketkeeper
van A.C.C. en „iets" langer geleden
de trouwe doelwachter in heel veel
moeilijke wedstrijden van A.F.C. 1.
Ik krijg altijd dorst van het schrij
ven over feestelijke dingen. Van har
te,,, Carel! „see-you later"!
Voor de tweede keer in successie
had de VARA-,,show-boat" iets met
A.F.C. te maken. Ons lid Leo Horn
was aan de beurt voor het aardige
nummer: „Dat wil ik nooit meer ho
ren". Leo ging kennelijk van het
standpunt uit, dat als hij maar aan
het woord bleef, Cees de Lange geen
kans kreeg, maar één keer liep de
Haagse Quick-man toch door de
A.F.C.-verdediging heen. Toen Leo
Horn zei, dat hij via zijn mede A.F.C.-
lid Karei Prior voor de microfoon ge
haald was, ketste Cees de Lange:
„Zo, dus je bent hier ook via rela
ties binnengedrongen?" Grote vreug
de bij de toehoorders.
14 NOVEMBER. Weer een club
op bezoek, die wij 20 jaar lang in de
tweede klasse gemist hadden en wel
O.V.V.O. uit Watergraafsmeer. Een
levendige niet onaantrekkelijke wed
strijd, die door ons met 32 gewon
nen werd, zodat de competitie-stand
er iets vriendelijker begint uit te zien.
Pluim van de dag voor keeper Joop
den Dekker.
Inmiddels beginnen wij aan de
Wandelweg op een eiland te zitten.
Het is natuurlijk prachtig, dat de
stad zich in snel tempo uitbreidt, zo
dat de woningnood bestreden wordt,
maar ergens voel ik het altijd als iets
pijnlijks, wanneer zand gestort wordt
op levende grond. Het gaat hard en
nu is ook het cricketterrein vaü
V.V.V. opgegeven. Daar liggen voor
velen van ons heel wat herinneringen.
heRenQRacht 92
TEL. 41864-42864, BEURS 41057
8