De Algemene Vergadering
A.F.C.'s TOEKOMST NIET ROOSKLEURIG
Redding nog mogelijk
Sankt Wolfgang
Bequnstiqmq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
TIJDENS de niet door velen bezoch
te „Septembervergaderirfg" was
een der belangrijkste punten de door
de eerste penningmeester ingediende
begroting voor het seizoen 1954
1955.
Welnu, om met de deur in huis te
vallen; het enkele jaren geleden ver
gaarde kapitaaltje zal aan het eind
van dit seizoen verdwenen zijn, welis
waar niet als sneeuw voor de zon (we
deden er negen jaren over) maar toch
echt verdwenen. j
Dit tekort zal hoofdzakelijk zijn toe
te schrijven aan de verwachte rigou
reuze vermindering der recettes. Het
A.R.O.L.-Tournooi bracht dit jaar nog
minder op dan verleden jaar, toen de
tweede dag volkomen verregende.
Voegen we hierbij het feit, dat de
prestaties van het eerste elftal niet
doen verwachten, dat het publiek
naar ons veld zal stromen dan zullen
we met de penningmeester tot de
conclusie moeten komen, dat de toe
komst er donker uitziet. Het eerste
elftal alleen kan zorgen, dat de
debet en creditkant weer glad zul
len lopen.
Toch is er nog een tweede categorie
leden, die de moeilijkheden althans
enigszins zouden kunnen helpen ver
lichten. Het Corps Diplomobile kan
minstens 600.voor de kas verdie
nen. Het wekte dan ook terecht de
ergernis van Jan Scheepstra op, dat
de eerste gelegenheid (West-Frisia
uit) onbenut voorbij wa-s gegaan. Uit
ide gedachtenwisseling ter zake bleek,
dat Ir Quint zijn gedachten reeds over
dit punt had laten gaan. Autobezit
ters geeft hem Uw steun!
Kennelijk met het oog op een gro
tere publieke belangstelling was het
Bestuur het eens met de Heer Van
Driel, die meende, dat het samenbren
gen van alle Amsterdamse tweede
klassers in één afdeling nagestreefd
diende te worden. „Niettegenstaande
energieke pogingen in deze richting
bleef deze indeling ook dit jaar een
vrome wens."
Tijdens deze vergadering kwam
weer eens het typische karakter van
A.F.C. en de A.F.C.-ers tot uiting.
Het agendapunt „Binnengekomen
Stukken", dat gewoonlijk niet meer
bevat dan het bericht van verhinde
ring van Otto Sterman en enkele an
dere Heren en dan ook niet meer tijd
pleegt te nemen dan het goed de
brand in een pijp jagen, werd nu oor
zaak van een levendige discussie,
waaraan door bijna de helft der aan
wezigen werd deelgenomen. De aan
leiding hiertoe was een binnengeko
men stuk van de heer J. H. Wijnand,
die hierin berichtte zich verplicht te
gevoelen zijn vele functies in A.F.C.
neer te leggen.
Nadat velen, waarbij de door de
voorzitter in zijn openingswoord har
telijk begroete ereleden Galavazi en
Van Ooy, hun licht over deze aange
legenheid hadden laten schijnen, kon
de heer Holtzappel, juist tot A.V.B.-
ridder geslagen, met grote steun van
de aanwezigen de heer Wijnand ge
lukkig bewegen zijn bedanken in te
trekken.
De in de openingsspeech van de
voorzitter gedane opwekking („zoekt
eerst naar wat ons verenigt en dan
pas naar wat ons scheidt' werd al
dus reeds direct op waardige wijze in
practijk gebracht.
Verdienste
In een klein „binnengekomen"
speechje schilderde de Heer Max de
Bruin de (vergadering de niet geringe
verdiensten van de voorzitter, de heer
Nico Holtzappel. Dat deze verdiensten
in grote kring niet onopgemerkt zijn
gebleven bewijst de benoeming tot
Bondsridder van de A.V.B. Luid ap
plaus, de felicitatie van de Heer De
Bruin ondersteunend, bewees hoezeer
de Vergadering met deze benoeming
was ingenomen.
Benoemingen
De overgebleven punten der Agen
da eisten niet zo veel tijd meer. De
Sub-commissie A moet nu, gedragen
op de jeugdige en brede schouders
van Jan Meyer, Ad v. Dijk en Luus
Donk, tot winnende A.V.B.-elftallen
kunnen komen. Sub-commissie B, be
staande uit de heren Ï3. Dorenbos, O.
v. d. Heul, M. de Granje, H. van
Teunenbroek en T. Wiggemansen met
als toegevoegd secretaris de jonge
coming-man Wim Kniese, zal probe
ren de A.F.C.-jeugd te leiden op haar
voetbalpad, dat, ook nu al, niet altijd
glad geasphalteerd kan zijn.
Jan Suurbeek, Cor Quint en Otto
v. d. Heul gaan zorgen, dat de A.F.C.-
ers zich tijdens de clubavond niet be
hoeven te vervelen (omtrent hun
plannen wordt elders in dit nummer
iets uit de doeken gedaan).
Slechts drie sprekers (ook al uniek
in A.F.C.'s zestigjarige historie)
vroegen voor de Rondvraag het
woord. Gezien het grote belang van
de woorden van twee hunner vraag ik
gaarne apart hiervoor Uw aandacht.
De derde spreker, de Heer Wijnand,
vroeg het Bestuur aan de zieke Henk
van Teunenbroek, een veelbelovende
jongeman, de goede wensen van de
Vergadering over te brengen.
Hierna sloot de Heer Holtzappel de
bijeenkomst, nogmaals met klem wij
zende op de noodzaak om onderling
de goede verstandhouding te bewaren,
opdat de zestigjarige Club een eens
gezind stel mannen en jongens onder
haar banier kan scharen.
JAN TJALLING.
HET is de schuld van het
terras van Weisses
Röss'T' in Sankt Wolfgang am
See in Salzkammergut. De son
straalde, het meer lag te dro
men, de Algen deden hun best
op de prentbriefkaarten ie lij
ken en de landwijn was, net,
zoals landwijn tegen het mid
daguur behoort te wezen. Toen
kwam er een man met buiten
landse bladen en hij had ook
hei „Algemeen Handelsblad"
van 30 Augustus. Daar moes
ten dus instaan A.F.C.Ajax
en H.C.C.A.C.C. Grote kop
pen boven het proza van Gerrie
Stallmann: A.C.C. kampioen
van Nederland. Wally van
Weelde 115 not out! Gerrie zal
het mij vergeven, dat ik zijn
ongetwijfeld soepele proza
niet gelezen heb, maar aan de
„koppen" genoeg had om blij
te moede nog een „viertel" van
dat voortreffelijke wijntje te
bestellen.
Terug in Holland heb ik een
enthousiast stukje geschreven
„over dit kampioenschap voor
de Schakel". In dat stukje
staan fouten, waarop George
Wijnand mij op duidelijke wijze
gewezen heeft. De meest
enthousiaste critici van vaders
plegen nu eenmaal zoons te
zijn.
Nu weet U, dat ten princi
pale journalisten geen fouten
maken. Als er iets meer dan
normaal stoms in een krant
staat, dan heeft de „zetterij het
gedaan". Zo durf ik, te bewe
ren, dat „ruim 30 jaren" in-
plaats van „ruim 33 jaren" en
„26 Augustus" inplaats van
„29 Augustus" de schuld is
van de zetterij. Maar dat die
brave zetter van Jan Meijer in
plaats van „draw" het woord
overwinningheeft gezet, ge
loven jullie toch niet.
Peccavi, A.C.C. vrienden,
maar het is toch eigenlijk de
schuld van dat terrasje. De zon
en het meer en die uit hun
kracht gegroeide duinen en de
landwijn en de koppen boven
het ongetwijfeld soepele
proza van Gerrie Stallmann.
J. W.
7
