WÊBÊÈ
*1
Wat iedere A.F.C.-er behoort te we ten
ter Horst Gr Zoon
Utat LedeAe. A.J.Q.-ei tueed
Auto-rijschool 'Baarda'
Bequnstiqinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt 6e schakel in stanö
TOEN (le radio-reporter voor de wedstrijd Zweden'Nederland met de van
hem bekende intonatie den volke kond deed, dat we met een „stopper-
spil" zouden spelen, kon hij natuurlijk niet bevroeden, dat ons nationale
team ondanks al dat gestopper voor de zoveelste maal een opstopper zou
te incasseren krijgen, welke alleen maar tot heftig gemopper tegen KNVB-
Bestuur en T.C. aanleiding zou geven. Toch zal die reporter langzamerhand
wel in de gaten moeten krijgen, dat de t.ijd van granieten rotsen en ijzeren
Tinussen, wier primaire taak het was de aanrollende golven van de vijande
lijke aanval resoluut te breken, totj het verleden behoort. De periode van de
stormram-middenvoor, die je zo effectief kon uitschakelen, is blijkbaar voor
bij. Herinnert U zich nog de tijd (niet zo verschrikkelijk lang geleden) dat
verschillende brave lieden de goegemeente trachtten wijs te maken, dat je ge
woonweg achterlijk was, als een zich zelf respecterend elftal niet tot een
speelwijze overging, welke men als „modern" afschilderde? In theorie was
dat alles heel fraai, doch de practische toepassing met zijn dekkings-excessen,
dat harde lijf aan lijfwerk en wat dies meer zij, leidde tot een safety-first
systeem, en daarmee tot de „triomf der middelmatigheid". Een elftal dat
werkelijk voor zijn genoegen en tot stichting van het geëerd publiek werkelijk
voetbal wilde SPELEN, kreeg maar al te dikwijls eenvoudig geen kans, om
dat de kwalitatief veel mindere tegenpartij zich nu eenmaal ten doel had
gesteld, dat nobele streven in de kiem te smoren. Ook in onze amateuris
tische voetbalstaat telden de punten oneindig veel meer, dan de charme
van het toch tot algemeen vermaak en nuttige ontspanning gespeelde partijtje
voetbal. En aangezien Jan Publiek afgezien van de nu eenmaal aange
boren lust tot sensatie, om' wat moois t« zien, maar toch niet zo gek is om
zich bij de neus te laten nemen, begon zijn belangstelling verontrustend te
dalen. De Olympische Dag wajs het beste bewijs, want wat men ook moge
beweren, en welke nieuwe attractie de andere sporten ook mogen brengen,
geen van deze is ooit in staat geweest of zal ooit in staat zijn, een uitver
kocht Stadion te trekken. Dat kan alleen als men een goed partijtje voetbal
verwacht en daarmee basta!
Natuurlijk bood de beschamende
nederlaag in Stockholm hun, die
alleen van een hoofd klasse en ver
ruiming van de amateurbepalingen
algehele verbetering verwachten, ge
rede aanleiding hun stokpaardje te
berijden. Zonder de betekenis daar
van te willen ontkennen, integendeel,
meen ik toch, dat deze oplossing niet
meer voldoende is. Voor die heren
moet het een toch wel tot nadenken
stemmende verrassing zijn geweest,
dat de meesters van het zogenaam
de door ons willig gecopiëerde
„moderne voetbal, na de aller
minst verwachte 36 nederlaag in
eigen huis op Wembley, in Budapest
moesten ervaren dat die klap geen
uitschietertje van die Hongaartjes
was geweest, want daar werden ze op
nog overtuigender wijze en ondanks
heftige tegenstand met 71 van het
veld geveegd.
Onze Hoofdklasse/professionalisme-
enthousiasten moeten zich toen wel
verbaasd hebben afgevraagd, wat er
toch eigenlijk aan de hand was. In
Engeland heeft men al sinds on
heuglijke tijden een hoofdklasse
welke er waarachtig, niet om liegt,
en professionalisme heeft men er tot
in de perfectie, zo zelfs, dat het je
reinste slavenhandel lijkt, wanneer
voetbalsterren voor enorme bedragen
door de Voetbal N.V.'s aan elkaar
worden overgedaan. Daarbij lijkt een
beperkt premie-stelsel een genoeglijk
gezelschapsspelletje! Dat wat men
dus hier als panacee voor alle kwa
len voor de zieke voetbal man aan
prijst, heeft dus zelfs die grote leer
meesters van ons voetbalspel niet
meer aan de zo lang bezette top kun
nen houden. Het is zelfs de vraag
of die Engelsen wel slechter spelen,
dan ze ooit vroeger deden. Misschien
zelfs wel beter, doch thans stuiten
ze op leerlingen die in ieder geval op
hun wijze het nog beter doen. Ja,
staatsamateurs!, zegt men, hetgeen
natuurlijk geen excuus is, want de
Engelse full-time profs hebben nog
meer gelegenheid tot training, aan
vakkundige leiding en voortreffelijke
accomodaties behoeft niet te worden
getwijfeld en ze worden als full-job
betaald.
Dwingend
Trouwens de nederlagen van Schot
land in de wereldserie zijn ook niet
om erover naar huis te schrijven. Met
dwingende 1 noodzakelijkheid dringt
zich dus aan ieder onbevooroordeeld
mens de conclusie op, dat de hoofd
oorzaak ergens anders moet liggen.
De lezers van deze Schakel zullen
zich misschien herinneren, dat ik te
dezer plaatse na Helsinki reeds het
vermoeden heb geuit, dat die Midden-
europese en Latijnse landen nieuwe
elementen in hun voetbal tot ontwik
keling brachten, welke mogelijker
wijze meer met hun volksaard in
overeenstemming waren, doch in
ieder geval tot een speluitvoering
leidden, welke superieur was aan het
geen wij als „modern" voetbal pleeg
den. Mij dunkt, de feiten hebben dit
nu 'feelfs ten opzichte van het aloude,
tot nu toe niet geëvenaarde, Engelse
prof-voetbal bewezen. Wij hebben dit
overigens zelf in de wedstrijden van
het Continentale elftal, van Budapest
en van de Spaanse clubelftallen kun
nen constateren. Ik veronderstel, dat
U heeft genoten van het voetbal dat
deze kunstenaars met de bal U heb
ben voorgeschoteld.
Wanneer het dan niet althans
niet in de eerste plaats aan de
Hoofdklasse, professionalisme, noch
aan de voor training beschikbare tijd
ligt, dan moet er een andere verkla
ring zijn.
Welnu, ik ben van mening dat het,
afgezien van bijkomstige elementen
als volksaard e.d., in de wijze en doel
stelling van de training gezocht moet
worden. Dat zogenaamde „moderne"
voetbal, dat in de practijk tot een
afbraaksysteem voerde, zocht bij de
training vooral zijn heil in het uit
houdingsvermogen, hetwelk in het
harde voetbalgevecht om de punten
als eerste vereiste beschouwd werd.
De strijd om de punten prevaleerde
Eerste klas kleermakers voor
modern werk
/lis voetballer bij M.T.C:. een goede naam,
als kleermaker blijft hij voortbestaan.
Diamantstraat 41 2, Amsterdam-Z., telefoon 97831
Dat 90°/0 der leerlingen van
(Gediplomeerd Instructeur der K.N.A.C.)
bij het eerste examen slaagt
Zocherstraat 11, tel. 82136
10% der ontvangen lesgelden van A. F.C.-ers wordt na vertoon van
bewijs van lidmaatschap in het A.F.C. Trainingsfonds gestort.
i
