Mixed Pickles
Nieuu/ idee?
HET APOLLO-PAVILJOEN"
Wat iedere A.F.C.-er behoort te weten:
©e weg naar
Ook voor besloten diners, lunches of partijen
Bequnstiqinq van onze aöveRteeRöeps, houöt öe schakel in stanö
(vervolg)
want de Golf van Biscaye kan bar en boos zijn. Misschien dat het schip niet zinkt, maar na wéér een
nieuwe klap water is het, of die ouwe schuit moeilijker haar boeg laat opkomen en als er nu maar niet direct
een nieuwe breker achteraan komt...
In zulke omstandigheden is herstel overigens nog best mogelijk. Het schip moet dan eens flink in het
dok. Niet een kwastje hier en een stukje in de railing daar maar een genadeloze survey, waarbij alles
over de muur gedonderd wordt, dat niet of niet meer wil deugen. En dan een bemanning aan boord, die hart
heeft voor die ouwe s.chuit, omdat er nog iets nobels in haar lijnen zit, omdat het toch nog een schip, met
een ziel is. En met een stel officieren, dat van geen compromis wil horen met narrige bootslui kanke
rende matrozen of een stiekum de lijn trekkende donkeyman. Maar dat durft in te grijpen tegenóver een
ieder, hoog of laag, die niet zijn ziel en zaligheid voor die ouwe, nobele schuit wil over hebben.
Het schip, die ouwe A.F.C.-schuit, moet straks uitvaren voor de 60ste reis. Er zal heel wat geëist wor
den, om die reis tot een goed einde te brengen. Gooi het geparfumeerde sigaretje nu maar weg het wordt
tijd voor een fikse pruim, als er „voor en achter" gefloten wordt. En wie punt, punt, punt, punt nou niet
wil doen, wat er gezegd wordt, laat die nou als de geoliede bliksem met het laatste havenbootje naar huis
varen, voor wij hem punt, punt,- punt, punt straks in volle zee bij stormweer als waardeloze ballast over
boord keilen.
Goede vaart en behouden thuiskomst. j w
Men hoort zo vaak vertellen, dat,
wanneer A.F.C. voor welk doel dan
ook, een beroep doet op de portemon-
naie der leden, dit beroep wordt be
antwoord door één en dezelfde groep
A.F.C.-ers.
Zou het niet mogelijk zijn om, ten
einde A.F.C.'s 1672 goed door te ko
men, het volgende plannetje in te
voeren.
Laat de spelers het nadelige doel-
punten-saldo vergoeden. Als n'impor-
te welk A.F.C.-elftal met 42 ver
liest, dan betalen de spelers voor elke
goal verschil een klein bedragje. Ad-
spiranten een cent, junioren 5 cent en
senioren 10 cent.
De diverse eindstanden heb ik niet
■meer zo in 't hoofd, maar ik geloof
zeker, dat A.F.C. in 't afgelopen sei
zoen een aardige bijdrage had kun
nen ontvangen.
Misschien krijgen we dan weer
winnende elftallen, want slechts ne
derlagen kosten geld.
Zou dit het geval zijn (en ik ben er
zeker van, dat Bestuur en leden op
dit risico niets liever willen) dan kun
nen we nog altijd de tegengoals laten
vergoeden.
JAN TJALLING
(vervolg Lekker mis)
mijn „Lekker mis!" rijp was. Met een
windsterkte No. 11 slingerde ik met
overgave mijn Rol het luchtruim in,
maar de gevolgen waren fantastisch:
het verkeer, dat groen moest rijden,
deed róód, en wat stil moest staan
schóót vooruit, en de agent met lang
zame stappen op me af
Dus ik maar op dat bankje in het
Vondelpark. Naarstig sla ik lege
bladzijden om, ik ben geheel gecon
centreerd Gelukkig komen Visser
en Quint er niet aangedrenteld, of is
Valk aan het rondjes rijden, zoals
een dikke kwart eeuw geleden, want
dan had ik steeds óp moeten kijken
en mijn vriendin aanstoten
„Lekker mis!" gil ik naar ik
dacht precies op tijd! Een mollige
meneer struikelt van schrik over een
boomstronk, staat moeizaam op en
zegt „Constant Knudde!" als hij
naast mij gaat zitten.
Zuchtend begin ik opnieuw e'n als
ik bij bladzij 13 blanco ben, zegt hij
wéér „Constant Knudde!" Natuurlijk
werd dat ruzie. Toen h^ een adems-
beurt had, ontpopte hij zich als mijn
collega Constant van het Hobbel
paard... „Aangetrouwde, je bent een
kaffer! Ik kom de copy halen voor
de Schakel!" brieste hij, zich 't voor
hoofd deppend.
„Constant Knudde!" begon ik, „die
is..."
„Lekker mis!" souffleerde hij.
EEN AANGETROUWDE
APOEJ.OLAAN 2 TEL. 712410
8
