Stagnatie ingetreden
1
3
BequnstiQinc; van onze aöveRteeRöeus, houöt öe schakel. in stanö
T. De clubavondcommissie, lui,
Die gaven aan hun werk de brui!
We wensen 'n goeie of een ander!
P. We wensen Miep en Jantje Pijl:
Houdt ook dit jaar je Pijlenstijl
T. En laat de borrel ons maar smaken!
Het pers- en propaganda stel
Wensen we hier: het ga je wel!
Ik hoop, dat jullie duiten maken!
P. En feestcommissie, ik wens U
Een daverende feestrevue
Waar iedereen over zal spreken!
T. Ik wens ik wens een heleboel,
Maar ik heb eiglijk het gevoel,
Dat wij maar op moesten gaan breken!
Samen:
Dus wensen wij U met elkaar:
Veel heil en zegen in het nieuwe jaar!
Ovaties.
Het clubhuis werd bijna „afgebroken" aan
het applaus en aan de ovaties scheen geen einde
te willen komen.
Voorzitter Holtzappel bracht hulde en dank, 'n
aardig souvenir voor Tonny a Cohen en een kruik
voor de heren medewerkers, waarin vast niet de
koude thee zat, waarvan ze zo braaf hebben ge
zongen. J. W.
T. De ereleden wens ik hier,
Gezondheid, voorspoed en pleizier,
En wijze raad bij moeilijkheden.
P. 't Bestuur wens ik beleid en kracht
Bestuur de club maar niet te zacht,
En houd de wind onder de leden!
T. D'E.C. wensen we, ja, 't is heus,
De aller-allerbeste keus
Als zij het eerste op moet stellen!
P. En de commissie voor de jeugd
Wensen we: heel veel voetbalvreugd
En in hun boezem weinig rellen!
T. De Schakel-redacteur, plus staf,
Die ons steeds prima Schakels gaf,
Wensen we: lui, nog vele jaren!
P. Ons maandblad is beslist uniek
Een ieder vindt het magnifiek
Uw werk is niet te evenaren!
T. Het eerste elftal wensen wij,
Houd dit jaar nou je hoofd erbij
Opdat wij triümferen zullen!
Want anders kom ik met de plak!
Ik waarschuw je: houd je gemak!
Doen zeg ik je, en niet zo... brullen!
P. En trainer Sluyk wensen we, man,
Maak er nou een echt elftal van
En rammel ze eens door elkander!
TV IE ouderwetse spreek woorden
U bevatten toch veel waars. Zo
denken wij nu uiteraard aan dat oude
gezegde: „Als de dagen gaan lengen,
begint de winter te strengen." Na
een uitzonderlijk fraai en zacht vier
de kwartaal is het toch nog winter
met een grote W geworden, waar
door slechts weinig gespeeld kon
worden.
Dat weinige bracht ons helaas
weinig goeds, wat U wel kunt lezen
uit hetgeen Captain Kees Bouwens
te berichten, heeft over
Ik heb opzettelijk gewacht met het
schrijven van dit artikeltje tot de
wedstrijd tegen „Helder" achter de
rug zou zijn, in de hoop dan tenmin
ste één overwinning te kunnen mel
den. Een ijdele hoop, gezien het U
allen reeds bekende resultaat. Dit
was overigens wel de wedstrijd van
de gemiste kansen (ik weet het,
dank U), want normaliter moet je
zeker vier doelpunten maken en dat
is dan nog laag geschat. „Helder"
deed 't wat dat betreft beter. Slechts
twee redelijke kansen, die echter
evenzovele doelpunten betekenden.
Waar ligt «lat. toch aan bij ons?
Gebrek aan lichaamsbeheersing, non
chalance, onmacht misschien Ik
weet bet niet meer, maar zeker is,
dat Vrouwe Fortuna zich wel van
ons afgekeerd heeft de laatste tijd.
Toch valt er ook een winstpunt te
noteren, want voor het eerst sinds
lange tijd heerste er gedurende en
na de wedstrijd (en in de rust!) een
prettige stemming, terwijl niemand
zal kunnen zeggen, dat wij verloren
omdat er niet voor „geknokt"«(in de
goede zin des woords) werd.
Wim als spil was meer dan goed;
slaagt hij er in op deze manier te
blijven spelen, dan zijn de zorgen om
deze plaats voorlopig opgelost. Dit
was tenminste stopperspil spelen en
dat is iets wat ik in tijden niet heb
gezien. Speel je een bepaald systeem
dan moet daar aan vastgehouden
worden door het gehele elftal, wil
succes volgen. Dan nog iets, dat me
deugd deed van Wim; hij speelde
Zondag als een cricketer, als U be
grijpt wat ik bedoel.
Al met al hebben we het oude jaar
slecht beëindigd en wij zijn het nieu
we slecht begonnen. Wij zullen dan
ook heel gauw voor successen moe
ten gaan zorgen, want de redenering
dat „Schoten" wel zal blijven verlie
zen, gaat bepaald niet op. Wij moe
ten op winst spelen, willen wij de
dans ontspringen.
DAAROM, WIJ GAAN EB ZON
DAG WEEK VOOR EN LAAT DIE
GENE, DIE NIET VAN PLAN IS
ZICH VOOR HONDERD PROCENT
TE GEVEN, LIEVER THUIS BLIJ
VEN
Pluvius en Thialf hebben in de af
gelopen verslagmaand hun werk
grondig gedaan en het werk van Uw
verslaggever aanzienlijk verlicht. Er
rest mij slechts melding te maken
van één wedstrijd, die voor de afwis
seling weer eens werd verloren. Z.S.
G.O., dat in het begin van het seizoen
met een kansloze 31 naar huis
werd gestuurd, behield in de return
match beide punten aan de Velser-
weg. Voor het zelfde geld had deze
wedstrijd een overwinning voor ons
kunnen zijn, daar wij gedurende ne
gentig minuten het spel in handen
hebben gehad.
Vooral voor de rust, toen wij met
tien man speelden, werd er uitste
kend gevoetbald. Het was bij de
Hongaren af, alleen de productivi
teit van deze heren vermochten wij
niet na te doen. Enkele rijpe kansen
werden niet geplukt, zodat de rust
inging met dezelfde stand als waar
mee wij begonnen waren. Twintig
minuten na de hervatting (ons elftal
was inmiddels gecompleteerd, daar
de heer Van Rijn de elfde man ijlings
van de Wandelweg had gehaald)
drukte de middenvoor van Z.S.G.O.
zich door onze verdediging en hij had
het genoegen deze manoeuvre be
loond te zien met het enige doelpunt
uit de wedstrijd. Ook met een volle
dig tea-m slaagden wij er niet in deze
achterstand weg te werken. Dat je
geen doelpunten kan maken, kan je
natuurlijk verwijten aan je voor
hoede, maar dit gaat bij ons de laat
ste tijd niet voor 100 pCt op.
Het moet je „mee" zitten en als
je daaraan gebrek krijgt, speel je be
houdens tegen je tegenstanders ook
nog tegen een ongeluksfactor.
Niettegenstaande deze nieuwe ne
derlaag hebben wij een prettig par
tijtje voetbal gespeeld en daarom
gaat het uiteindelijk. BRAND
