Bequnstiqinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
T. We houden niet van brokken
Dus gaan we maar weer dokken,
We maken A.F.C. niet graag kapot!
(Refrein)
3.
T. Ik voel mijn oren suizen
Denk ik aan ons verhuizen,
Adieu, vaarwel mijn lieve Wandelweg!
P. Er wordt weer braaf vergaderd,
Als straks het tijdstip nadert,
Dan komt natuurlijk weer een dosis pech!
T. Het wordt weer confereren
Met allerhande heren.
Het stadsbestuur toont zeker veel begrip.
P. Maar, hoe het ook mag lopen,
Het kost weer geld bij hopen,
En wij tasten weer danig in de knip!
(Refrein)
Personalia.
Uiteraard werd veel aandacht besteed aan het
lief en leed van onze leden. Zo werd Wim van
Dijkhuizen's (later ook die van Map van Dijkhui
zen) terugkeer naar Java gememoreerd. Met
vreugde wordt melding gemaakt van het feit, dat
Wally van Weelde de Cramer Mc Lean beker
kreeg.
Maar over de opkomst bij onze dodenherden
king zijn Thomasvaer en Pieternel nog steeds niet
tevreden.
„4 Mei, half zes, Vlat is bekend,
Dan staan wij bij ons monument.
En eren samen onze doden.
Daar staat de Kern van A.F.C.
Al valt de opkomst vaak niet mee,
Die plechtigheid missen WIJ node."
Henk Kappelhoff was van Java naar Amster
dam met kort verlof. Reden? Thomasvaer weet
het wel. „Hij kwam even een borrel kopen!"
Dick Disselkoen, die afscheid nam na A.F.C.
H.F.C. wordt als volgt toegesproken:
P. Ja, Dick, je kende er wat van
Je was voor ons dikwijls de man
Je spel was dikwijls om te stelen.
T. Bij je vertrek heb je gevraagd:
Heeft nu mijn spel 't publiek behaagd,
Of kon ik geen voldoende halen?
Ja Dickie, dat is ook een vraag!
De mensen zagen je dolgraag,
Maar ze zagen je niet graag falen!
Maakte je goaltjes bij de vleet,
Zoals je het zo dikwijls deed,
Dan vonden ze je om te zoenen!
Maar als je eens een off day had,
Dan werd je algemeen beklad:
Dan was het, wat je noemt: lauw loenen!
P. Kom Dick, trek het je maar niet aan
Je hebt ook wel eens gek gedaan!
En kankren hoort nou in het leven!
Voor velen was je steeds een kei
En neem nu DAT maar aan van mij:
Je hebt ons heel veel schoons gegeven!
Daverend applaus volgde hierop voor Dick Dis
selkoen, die zichtbaar getoucheerd was door al
die hartelijkheid.
Wim Staats, de afgetreden plaatsvervangend
Schakel-redacteur, wordt in het zonnetje gezet
voor zijn vele werk en Jan Steensma welkom ge
heten.
Naast de prettige persoonlijke zaken ook de
droevige met name het verscheiden van Piet
Sanders Sr. en Fred Sabelson waaraan ge
voelvolle woorden worden gewijd, die staande
worden aangehoord.
A.F.C.-Societeit.
Een belangrijke gebeurtenis in 1953 was de
opening van de A.F.C.-Societeit. Maar ja, nu zijn
de mannen helemaal niet meer thuis te houden
en onder grote hilariteit „brengen" onze artisten
het lied:
WAAR ZIJN DE MANNEN?
(Melodie: „Teil me a story")
1.
T. De A.F.C.-er is een apart slag mens,
Want zijn enthousiasme kent eigenlijk geen
(grens!
P. Als 't voor de club is, werkt hij met
(levensvreugd!
T. Al denkt moe
Vaak: aboe,
Hij moet naar die snertclub toe!
P. Hij vindt zijn vriendjes precies als in zijn
(jeugd!
REFREIN:
P. Waar zijn de mannen
Waar zijn de mannen?
Waar zijn de mannen?
T. In 't clubhuis van A.F.C.!
Samen:
Daar zitten ze om de haverklap,
Drinken tezamen broederschap,
Smeden er plannen
En slurpen kouwe thee!
2.
T. Moeder de vrouw voelt geen fluit voor A.F.C.
Maar als 't niet te koud is, gaat zij een
(keertje mee.
P. Denkt: stapelgek, zeg, wat vinden ze er an -
Kletsen maar.
Met elkaar,
Dan weer hier en dan weer daar!
Die grote kindren genieten er zo van!
(Refrein)
3.
T. De A.F.C.-er is net een kuddedier,
Als een klit steeds samen, dat noemen ze
(plezier!
P. Jan klinkt met Siempie en Arie klinkt met
(Dick
Vrolijkheid
Wijd en zijd
Eventjes van zorg bevrijd
T. Ze tappen moppen en lachen zich de hik!
(Refrein)
Maar als men het over het clubhuis van A.F.C.
heeft, dan heeft men het ook over de in heel
voetbal-Nederland beroemde „soep van Pijl" (wij
herinneren ons, dat collega Jac. van den Berg
eens na een wedstrijd schreef: „Het spel van
A.F.C. leek wel snert, maar de snert van A.F.C.
was weer best". .Red.).
