Nu ja
Wim Staats
HET „APOLLO - PAVILJOEN
Oproep
Wat iedere A.F.C.-er behoort te weten
Ook voor besloten diners, lunches of partijen
BequnstiQinQ van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
Wij zouden gaarne wat meer
variatie willen brengen in het
gramofoonplatenrepertoire, dat
.afgedraaid" wordt voor de
aanvang en tijdens de rust van
onze thuiswedstrijden.
Leden, die gramofoonplaten
in hun bezit hebben, wordt
vriendelijk verzocht, enige pla
ten voor dit doel uit te lenen.
Zij zullen met de uiterste zorg
worden behandeld. Aanmeldin
gen bij
TEÜN VAN VEEN
Begijnesteeg 4,
Telefoon 31777.
Hartelijk dank!
Nu ja, het moet dan maar weer!
Na al die mooie zeil-week-ends valt
het heus niet mee, om jezelf weer
in een fatsoenlijke plooi te brengen
voor het gewone burgerleven.
„Néém je step-in en wandel!" ge
bood Koning Voetbal, „Wandel naar
de Wandelweg, want daar is het
AROIl-f estijnTracht je te kleden
als een d&me, want je weet, vroeger
placht de AROL een pantoffelparade
van Zomertoiletten te zijn!"
Enfin, U vraagt en wij draaien!
Met weemoed moest ik dus mijn heer
lijke nonchalante zomerkledij naar
elders verstuwen en de zichtzen-
dingen van Drior en Fath eindelijk
eens gaan inspecteren
Het werd met een gepulk voor ik
gekleed was en toen ik eindelijk com
pleet als Dame vermomd op de Wan
delweg kwam aanzweven, geraakte
ik onder de invloed van 3 welbe
spraakte Heren, die mij in hun gou
den koets meevoerden naar de groene
weiden, alwaar ACC haar zoveelste
landskampioenschap aan het plegen
was.
Het was er bar gezellig, de dames
zaten zo van „haar blouse is toch
witter dan de mijne!" heerlijk in het
zonnetje te luieren, en binnen enkele
minuten was mijn AFC-Kroniek weer
volledig bijgewerkt.
Alhoewel de cricket-spelers juist
met het nummer theepauze doende
waren, smaakten wij toch het ge
noegen, om enige spelers met lange
steltbenen over het veld te zien stap
pen. Fluisterend werden ons de be
roemdheden aangewezen. „Daar! die
met die snor en die behaarde borst,
die op een sik gelijkt, dat is Wally!"
Op een afgerasterd plekje, was het
kostbare stamboek-materiaal bijeen,
zodanig, dat het niet door het gewo
ne publiek gehinderd kon worden.
Ik vond alles machtig mooi, maar
uiteindelijk gingen wij toch weer
naar het AFC-terrein, om ons ver
der op de wilde geneugten van de
AROL-wedstrijden te werpen
Eerlijk gezegd, heb ik heerlijk een
beetje zitten te suffen, en ik werd
af en toe alleen maar wakker van
het Abe-Abe-Abe gemompel, dat on
der de tribune doorgolfde. Ja, waar-
empel, dat was Abe, maar meer zag
ik niet
Nee, dan de Veteranen, dat zijn al
lemaal Abe's, stuk voor stuk; ze zijn
een tikkeltje te dik en ze kraken
machtig in hun scharnieren, maar
het is een tierig stelletje zegt men.
Ik hoorde een verslag van een net
iemand, die per ongeluk op een Ve-
teranenvergadering terechtgekomen
was; het moet wel een verbijsteren
de gewaarwording zijn, om zoiets
mee te maken
Wij dames hebben anders héél geen
last met de veteranen, we hebben er
gewoon geen omkijken naar als wij in
't Clubhuis zijn. Ze vervelen ons niet,
dringen ons geen consumpties op en
maken geen praatjes. Het is, dat
Miepsie ons nog wel eens een schaal
tje zoutjes stuurt, anders zouden wij
ons gewoon in ons heerlijke veilige
breikransje wanen, inplaats van in
het hol der veteranen
Men zegt, dat de veteranen naar
Soir of Nuit van Dittem of van Dat-
tum geuren. Ach, vroeger! Wie kan
zich die tijd nog heugen? Dan kwa
men na een wedstrijd onze mannetjes
schoongeboend en hevig naar Sun-
light-zeep .geurend boven in het
Clubhuis; ze kwamen moe-voldaan
of als fiere verliezers, al of niet hin
kend, doch in ieder geval als uitver
koren heldenenU kunt het
geloven, of niet: hun ogen zochten
dadelijk hun vrouw of meisje
„Dag, Meisjes! Mag ik bij jullie
komen zitten?" vroegen onze char
meurs, en dan begon het gezellige
gekout
Nu ja, ik ben toch nog gelukkig,
dat ik deze sterke staaltjes aan de
vergetelheid mag ontrukken, tenzij
ze zouden Jan Meijer kunnen
omkopen
EEN AANGETROUWDE
Wim Staats, sinds de herverschij
ning van de A.F.C.-Schakel als ge
drukt maandblad in 1946 plaatsver
vangend redacteur, heeft voor deze
functie bedankt.
Het was Wim Staats, die, toen in
November 1945 op het kantoor van 't
Koggeschip aan onze toenmalige
voorzitter Dick Bessem het eerste
exemplaar van „Het Gouden Boek"
van A.F.C. werd aangeboden, het idee
lanceerde, weer een „echte, ouder
wetse Schakel" te gaan maken. Met
alle energie en flair waarover Wim
Staats beschikt, werkte hij zijn plan
nen uit en hij was de eerste jaren na
de bevrijding advertentie-manager,
mede-redacteur en schreef kostelijk
proza en kostelijke poëzie onder ver
schillende schuilnamen.
Daarna „greep" de A.C.C. Pitch
hem. Hij kon daarin zijn speelse geest
volkomen uitleven en langzamerhand
ging zijn volle belangstelling uit naar
het blad onzer dochterclub.
En nu verdwijnt dan de naam van
Wim Staats uit de „kop" van de
Schakel om plaats te maken voor die
van Jan Steensma, die wij hierbij van
harte welkom heten.
Naast 'n woord van dank aan Wim
Staats voor hetgeen hij voor de her
verschijning van ons maandblad deed,
blijft de hoop, dat de A.F.C.-Schakel
hem als medewerker zal behouden.
Men late de Moeder niet onverzorgd,
omdat men de dochter liefheeft.
J. W.
©e weg naar
APOLLOLAAN 2 TEL- 712410
9
