öRukkeRij
Resultaten v/an de groene velden
VIERDE VEILIG
Topics of that day
1
2
4
joh. meijeR o zoon
BequnstiQinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
Jaeq. Kohier las bij de „huldi
ging" van Nesenberend de Te
legrammen en brieven voor,
maar was niet te verstaan.
Laten wij niet vergeten, dat
Jacq. weigerde, zijn gebit uit
de mond te nemen.
Elly, het meisje van Luc Nij-
dam vroeg doelende op de
Eerste Hulpkist, die verdekt
was opgesteld
„Wat zit er onder die vlag?"
„Dat is Luc" kwam het ant
woord, „maar 't was te vrees
lijk om aan te zien en toen
hebben ze er maar een vlag
overheen gelegd"
AANGETROUWDE
Aan het eind van een seizoen, dat
aanvankelijk vele beloften inhield,
ma-ar uiteindelijk toch teleurstellend
is geëindigd, schrijf ik m'n voorlopig
laatste stukje voor de Schakel, om
me daarna in de honkbalsport te
gaan storten. Inderdaad is dit sei
zoen teleurstellend geëindigd, n.l.
met een 6e plaats. Het is beroerd
genoeg dit te moeten constateren,
maar de feiten liggen er nu eenmaal.
Het ligt overigens niet op mijn weg
op de oorzaken die hiertoe geleid
hebben dieper in te gaan; la-ten we
hopen dat in het nieuwe seizoen zal
blijken dat we ons lesje geleerd heb
ben. Onze laatste wedstrijd tegen
H.F.C. was tevens de laatste wed
strijd in competitieverband die Dick
Disselkoen voor A.F.C. speelde. El
ders zullen hier zeker vele woorden
aan gewijd zijn van personen die
Dick van jongsaf gekend hebben.
Wat mijzelf betreft, de naam Dissel
koen was al een bekende klank voor
mij toen ik nog als kleine jongen
op een zandlandje speelde met 2 jas
sen als goal. Met Dick verdwijnt uit
het le elftal de laatste van de „old
timers" en 'net oog- dient nu op de
jeugd gevestigd te worden. We kun
nen alleen maar hopen dat er
zich vele „Disselkoenen" tussen zul
len bevinden. Dick, vanaf deze plaats
nogmaals een hartelijk afscheid toe
geroepen van je medespelers uit het
eerste.
Over de gespeelde wedstrijden nog
dit: Na de wedstrijd tegen Schoten
kwam ik 's Maandags op kantoor,
waar een collega opmerkte: „Wat
ben jij gisteren verbrand". Ik moest
toen antwoorden: „Dat is geen zon
nebrand, maar het schaamrood dat
niet van m'n gezicht af wil. In één
woord: het was treurig. Tegen
H.F.C. ging het beter, al was de 2e
helft zwak. H.F.C. won vrij gelukkig,
maar verdiend, met 2-1
En zo ga-an we ons nu weer met
frisse moed wijden aan de zomer
sporten, om straks weer met een
flinke honger naar de leren bal aan
te treden voor de A.R.O.L.
Wel meen ik nog een woord van
dank te moeten richten aan de E.C.
die zich dit seizoen buitengewoon
van haar taak, die uiterst moeilijk
was, gekweten heeft en de spelers
de nodige rust wist te schenken,
niet in het minst door niet iedere
Zondag weer met een andere opstel
ling uit te komen. Voora-l dit laatste
werd door de spelers ten zeerste ge
apprecieerd. Tot slot nog een woord
van dank en een tot ziens aan al
diegenen die iedere Zondag lief en
leed van het eerste gedeeld hebben,
weer of geen weer. Tot op de
A.R.O.L.
KEES
De laatste twee wedstrijden waren
voor ons van geen belang meer, daar
wij al veilig waren. Tegen 't Gooi II
in Hilversum was het wel te mer
ken want er heerste een vacantie-
stemming, terwijl 't Gooi de punten
nog nodig had en er fel voor speel
de. We verloren dan ook kansloos
met 3-0. Onze keeper vertelde mij
in de trein dat hij met een waas
voor zijn ogen gespeeld had (van
de warmte 1)en of ik niet wilde
schrijven hoe de 2e goal er in ging.
Hij nodigde mij zelfs uit om bij hem
te komen eten als er maar niets van
in de Schakel kwam. Maar spinazie
ka-n ik overal eten en hij kon mij
dus niet omkopen. Ik weet niet of
een speler geschorst kan worden we
gens poging om zijn aanvoerder om
te kopen, maar de E.C. moet er toch
streng tegen optreden en een waar
schuwing is hier zeker op zijn plaats.
Tegen H.V.C. II speelden we met 2
invallers onze laatste wedstrijd. Op
een prachtig veld en met goede bal
len (is 't niet Paul) werd het een
heel behoorlijk partijtje voetbal, met
als resultaat een draw 0-0.
En hiermede is het overzicht van het
2e voor dit seizoen geëindigd en be
dank ik alle spelers die in het 2e
hebben gespeeld voor het bewaren
van de prettige sfeer die steeds bij
ons heeft geheerst, en waardoor het
prettig voor mij was om aanvoer
der te zijn.
G. t. H.
TJeloofde ik U de vorige keer, dat
-^ditmaal de eindstand besproken
zou worden? Keek U met verlangen
uit? .Sorry, hiervan kan niets komen.
Uw vierde kreeg in deze maand door
onbekende oorzaken, slechts twee
ma-al de kans zijn kunnen te bewij
zen.
Op 26 April ontmoetten we weer
Zeeburgia 4. Dit. team speelde ster
ker dan wij, maar dank zij een koe
le achterhoede en invaller Beem, die
een goal maakte, behaalden we één
punt.
Op 3 Mei ontvingen we met een ge
havend elftal een mede-candida-at
voor de Afdeling. Robby Meyer
moest na een kwartier reeds het
veld geblesseerd verlaten. Een lichte
hersenschudding kluistert hem nu
aan zijn sponde. Jammer voor hem
staat deze sponde niet in de Sar-
phatistraat. Robby, beterschap.
Niettegensta-and een stevig pak
slaag (0-4) tegen de Spartaan IV,
zijn we toch voor enkele concurren
ten niet meer in te halen. De voor
zitter van de elftalcommissie sprak
dan ook terecht van „consolidatie".
Nu is naar mijn mening consolide
ren een prachtig ding, maar het
moet niet overdreven worden. Ruw
geschat consolideren we reeds een
ja-ar of drie, vier en dat is te lang.
Moeten we nu echt wachten tot de
spelers van de adspiranten I en IV
deel gaan uitmaken van het eerste
elftal
Tussen haakjes: Ook consolideren
heeft zijn amusante zijde. Dit sei
zoen heb ik dat weer bemerkt.
Waarde lezers, misschien keurt de
E.C. mij weer de eer waardig om
volgend jaar een elftal aan te voe
ren. Het zal mij dan een genoegen
zijn U wederom de gebeurtenissen
in een der ruimen van het A.F.C.-
schip te verslaan. Een prettige zo
mer en tot half September!
JAN TJALLING
Voor al
Uw drukwerken
Kanaalstraat 132
Amsterdam-W.
Telef. 80710
