öRukkeRij
Droom en werkelijkheid
Ter overdenking
joh. meijeR zoon
BeQunstiQinQ van onze aöventeeRöeRS, houöt öe schakeL in stanö
TJet nieuwe jaar was ingezet met
-"■sterke koffie en banket; de kof
fie was het allerverst, 't banket nog
over van de Kerst.
Het „Oud en Nieuw" was leuk ge
weest met oliebollen. Zó 'n feest!!
Die lagen in dit nieuwe jaar nog in
mijn maag stijf op elkaar. Des mid
dags na de thee met koek, naar
A.F.C.Nieuwjaarsbezoek.
Veel sneeuw op pleinen en in stra
ten, de Wandelweg wit en verlaten.
Maar in de verte 'n bekend gezicht:
Ons clubhuis feestelijk verlicht.
Daar drommen achter grote ramen
veel A.F.C.-ers knus tezamen. Het is
de eerste dag van het jaar; zij wen
sen liefs en goeds elkaar. Zij druk
ken handen, geven kussen en drin
ken chocomel daartussen, 't Is reuze
hartelijk en gemeend, van bijbedoe
lingen gespeend.
De kachel snort van zwart en rood.
De soep van schenkelvlees en poot.
Waar anders voor staat een bruin
schut, wordt fier en warm de hand
geschud. Op deez' dag geen be-
stuursgeheimen, maar kunstig mooi
gestelde rijmen. Aan 't brein van
Jaap (a) Cohen ontsproten: een
nieuwjaarswens, geducht op poten.
Met aangeklede Pieternel en Tho-
masvaer, een heerlijk stel. Met Jas
pers aan het pierement. Dat al tot
vreugd van heel de tent.
Terwijl het echtpaar samen spreekt,
en clubliefde de massa preekt, be
geestert deze wens, ons allen, zó,
dat je een speld kunt horen vallen.
Al doet dan Willem Thomasvaer
tussen de tekst door gek en raar,
steeds grijpen Jaap en Pieternel de
grapjas stevig in zijn vel. De liedjes
gaan er in als koek en oogsten me
nig „open doek."
Het smelt ten slot' tot een ovatie,
deez' grootse Nieuwejaarstractatie.
Op zo een wens van grote klasse
zit iedereen een jaar te vlassen.
Na afloop werd er braaf geklonken
en menig fles werd uitgeschonken.
Het jaar was stijlvol ingezet; tevre
den, ging men laat naar bed. Men
droomde toen, van luchtkastelen, dat
A.F.C. zéér sterk ging spelen. Lou
Woudstra raakt niet uitgeteld van
die enorme stapels geld. Van drom
men mensen voor de hekken. En
kaartjes scheuren maar als gekken.
Sensatie! Hulde! Kampioenen! De
liefste meisjes geven zoenen. Recep
ties! Feest met lauwerkransen! Ver
sierde zaal! Muziek en dansen. En
de Gemeente gaf een blijk van hulde.
Want voorbij de dijk, lag daar een
pracht complex te wachten. Waar
A.F.C. naar zat te smachten. Het
clubhuis groot en uitgebreid, met
(historisch)
Mevrouw Le Marché is een dochter
van mij.
Haar man is een Haarlemse mug.
Ze waren bij H.F.C.-A.F.C., ei...!
Ze reden naar Mokum terug.
Nu denkt U natuurlijk, dat huwelijk
is stuk.
Maar dan ken't U de mentaliteit
van ons Mokummers niet nee. zij
straalt van geluk.
En ook hij voelt (nog altijd) geen
spijt.
Maar om nu te zeggen, zij zijn zeer
voldaan
naar huis toe gegaan op die dag
om al wat er daar aan de
Spanjaardslaan
het niet-onpartijdig oog zag.
Hij, H.F.C.-minded zij, puur
A.F.C.,
zij hebben van veel zéér genoten.
Maar toch heeft hun iets ja,
heus alle twee
bij dit boeiend gevecht zéér
verdroten.
Dat juist H.F.C., dat juist A.F.C.
dat, vinden ze, moet men
betreuren.
Dat 't clubs moesten zijn als juist
deze twee,
dat, vinden ze, mag niet gebeuren.
Twee vriendenclubs, twee met
elkander bevriend.
De oudsten uit beiderlei steden.
Sinds tientallen jaren elkaar
welgezind
en met ere elkander bestreden.
Daar speelde die dag aan de
Spanjaardslaan
rood-wit bordje „Sociëteit"!!! Een
cricket- en een honkbalveld. Dat
A.F.C. dat smeet met geld! Een
crèche voor losse kinderen, 't Mocht
allemaal niet hinderen. De terrein
knecht had een villa, 't behang van
goud met lila
Maar 's ochtends, tweede Januari,
toen bleek de hele boel maar larie!
Van drommen mensen, heel geen
sprake. Het pak was van hetzelfde
laken Lou's lede ogen zagen ras,
alweer de bodem van de kas. Half
time, veel kindjes op het veld. Op
't clubhuis stond „Verlof" vermeld.
En achter onze trouwe dijk lag
hobbelig wat gras en slijk. En de
Gemeente wacht „nog even" ons zo
maar een nieuw veld te geven
Eén ding bleek echt in die historie;
en vastgezet in onz' memorie. Dat
was die mooie nieuwjaarswens van
onze Jaap, kunstzinnig mens.
Wordt alles zo als dit gedaan, dar
zal 't met A.F.C. wel gaan!!
JHR. VAN ROSSEM DE GAULIN
onder meer ook een deel Rood en
Wit
en een deel A.C.C. mens, hoe kan
het bestaan
dat in voetbal ,,not cricket" dan zit?
Bij cricket ondenkbaar; „dus" is het
de mens?
Waar ligt het dan wèl aan, aan
soccer
Wat maakte dit spel populair is
't de wens
van de massa, te zien, naar de
knokker
Neen, duizendmaal neen, bij dit spel-
op-niveau
wordt lichaam'lijk contact juist
vermeden.
't Is een lust voor het oog dan, en
speelt men het zó;
het wordt als een feest dan beleden.
Dat zeiden die twee toen zij
reden naar huis1
en ik luisterde naar wat zij spraken.
Ik mocht, ter voorkoming van ieder
abuis,
voor U hier notities van maken.
Dat zeiden die twee, maar zij zeiden
nog meer.
Want waren zij ook onvoldaan,
reeds thans werd besloten, straks
zullen we. weer
naar A.F.C.-H.F.C. gaan.
Dan zien we weer, hebben ze mij
nog verteld,
een match in „de sfeer van altijd".
Waaruit blijkt welk 'n rotsvast
vertrouwen men stelt
in deze twee clubs, als men n u al
voorspelt:
't WORDT EEN SPANNEND-
SPORTIEF-SCHONE STRIJD!
B. S. LE MARCHé
Voor al
Uw drukwerken
Kanaalstraat 132
Amsterdam-W.
Telef. 80710
18
