Verruwing in de sport
Wlaart roert
BeQunstiQinq van onze aöveRteeRCieRS, houöt öe schakel in stanö
Neem nu toch eindelijk notitie van
de wijze lessen van je trainer en de
elftalcommissie en win de laatste
twee wedstrijden, opdat de Good Old
in de tweede klasse gehandhaafd
blijft.
Vriendschappelijk speelden wij op
17 Februari thuis tegen Zeeburgia,
uitslag 55, hetgeen als een oefen
wedstrijd bedoeld was. Als zodanig
had het dan ook z'n nut, er zat niet
veel in. Deze wedstrijd werd Zater
dagmiddags in Velsen vastgesteld,
toen wij ter receptie waren bij V.S.V.
in Velsen ter gelegenheid van haar
40-jarig bestaan, waar door onze
Voorzitter namens Zeeburgia, Spar
taan en A.F.C. een fraaie vlag werd
aangeboden. Nogmaals onze harte
lijke felicitaties, V.S.V.
Op 20 Februari j.l. herdacht ons
Erelid en Oud-Voorzitter I. H. Gala-
vazi zijn geboortedag, nu 60 jaar ge
leden. Wij hopen deze oprechte
A.F.C.-er nog vele jaren in goede
gezondheid in ons midden te mogen
hebben en van zijn adviezen gebruik
te mogen maken.
Twee trouwlustige paartjes deze
maand: onze keéper Joop Zimmer
man met Gerda van Hofwegen en
Lex Rimini met Jannie Rolle. Jon
gelui, onze hartelijke felicitaties en
tal van gelukkige jaren.
Pierre Eskes promoveerde in de af
gelopen maand tot arts. Keurig re
sultaat na zijn harde studie. Pierre,
nogmaals vanaf deze plgats onze
felicitaties.
Ook ons bestuurslid Gerard van Nig-
tevegt maakte kortelings promotie,
n.l. als procuratiehouder bij de H.B.M.
Gerard, nog vele jaren. Ook A.F.C.
hoopt nog vele jaren van je krach
ten te mogen profiteren.
Onze dochter A.C.C. herdacht Woens
dag 5 Maart j.l. haar 31-jarig be
staan in de Amstelclub, waar ook,
hoe kan het ook anders, het A.F.C.-
Bestuur vertegenwoordigd was. Als
A.F.C. zo goed kon voetballen als
feestvieren, zou het wel gaan. Be
stuur en leden van A.C.C.wij wen
sen U in de komende cricketcompe
titie veel succes.
In het zilte nat van het zwembad
Heiligeweg boekte A.F.C. op 23 Fe
bruari succes door op de eerste plaats
beslag te leggen in het estafette-
tournooi, hetwelk door de H.D.Z. ge
organiseerd werd voor eerste en
tweede klasse voetbalverenigingen
van Amsterdam. Helaas werden we
gediskwalificeerd doordat één zwem
mer tweemaal uitkwam, hetgeen
door gebrek aan deelnemers nood
zakelijk was, zodat deze prijs onze
neus voorbijging.
Jongens van het eerste, ik zou haast
zeggen, een laatste bede geeft de
laatste twee wedstrijden in de strijd
alles wat je te geven hebt voor onze
A.F.C. Zij is het dubbel en dwars
waard.
VAN TEUNENBROEK
Naar aanleiding van hetgeen ons ere
lid Galavazi in de vorige „Schakel"
schreef over de spelverruwing, heb
ben wij zo eens onze gedachten laten
gaan over dit probleem, dat inder
daad langzamerhand het gehele aan
zijn van de sport en niet alleen de
voetbalsport verandert, en wij heb
ben getracht na te gaan, door welke
oorzaken deze verandering optreedt.
In de eerste plaats meen ik te moe
ten vaststellen, dat de na-oorlogse
mentaliteit ook in de sport nawerkt.
Eerbied voor de overtuiging van an
deren is tegenwoordig zeldzaam,
vooral als die overtuiging niet de
onze is. Deze verkeerde mentaliteit
komt ook tot uiting, als verschillen
de mensen verschillende doeleinden
nastreven. Als iemand ons hindert bij
ónze plannen, hebben wij meer en
meer de neiging om hem als een ver
velende lastpost te bekijken; we wor
den nijdig, misschien wel onredelijk,
en verliezen de objectiviteit uit het
oog, die ons had moeten leren, dat
onze concurrent evengoed het recht
heeft zijn doel te willen bereiken.
Als de middelen, die hij gebruikt,
maar correct blijven.
En daar mankeert het tegenwoordig
juist hoe langer hoe meer aan. Meer
en meer ziet men op de voetbalvelden
figuren, die hun tegenstander
vooral bij dat lijf-aan-lijf voetbal, dat
men tegenwoordig speelt niet als
sportmakker beschouwen, maar als
een allemachtig hinderlijk obstakel.
„Kan ik er niet langs, dan maar er
doorheen", wordt hun gedachte, en
met de brute kracht van een zware
tank torpederen zij al wat tussen hen
en de „vijandelijke" goal staat. Het
blindelings chargeren van tegenstan
ders, het bal en benen tegelijk weg
maaien, het duwen in de rug, vooral
in de opsprong, dat alles ziet men
hoe langer hoe meer.
En nu weet ik wel, dat de „struggle
for life", die de helft der clubs voert,
hetzij om kampioen te worden, het
zij om degradatie te ontgaan, dit
„spel" in de hand werkt, maar dit
neemt niet weg, dat die al te harde
speelwijze, die gevaren voor de tegen
standers oplevert, tot elke prijs de
kop moet worden ingedrukt. Ik denk
nu bijvoorbeeld aan de trap in het
gezicht die Dick Disselkoen te
gen V.V.A. opliep, toen hij er zo goed
als door was. En toch behoefde de
V.V.A.-er op dat ogenblik geen
struggle for life te voeren; hij zou
zelfs even „ongeïnteresseerd" heb
ben kunnen spelen als zijn vereniging
dat, volgens de kranten, de week
daarop heeft gedaan. De ruwe speel
wijze is ons al gewoonte geworden, en
niet een uitzondering, die door ab
normale omstandigheden zou kunnen
worden verontschuldigd.
Behalve deze oorlogs-mentaliteit zijn
er nog andere oorzaken aan te wijzen
voor de spelverruwing. Daarover in
een volgend nummer.
H.
Naast mij op de derde rij
iemand, veel te luid, laatst zei:
„Het venijn zit in de staart".
Hij vervolgde doodbedaard:
,,In die staart zit A.F.C."
Om ons heen klonk: Hé-hé-hééh!
Schrok die spreker zich een staart
en bezwoer ons bij zijn baard:
„Ik zeg niks van A.F.C.,
daar bedoel ik heus niks mee."
A.F.C. kent geen venijn.
A.F.C. kent wel de gein.
En wat meer zegt, het geheim
(niet zo ongerijmd op rijm)
van de zotheid kent de leuze
van de onvervalste neuzen.
Kent de blijheid en de lach
van een prille voorjaarsdag.
Van de zonneschijn, de vreugd
van de onbezonnen jeugd.
Kent de vriendschap, heilig goed
van een onbezwaard gemoed.
Kortom, vele goede zaken
die een club tot CLUB pas maken.
Maar, want steeds is er een
maar
schuilt hier niet een groot gevaar?
Gaat de hoogste voetbaleer,
zoals men het meestal noemt,
niet ten koste van de sfeer
die met recht zo wordt
geroemd
't Zijn maar vragen, 'k weet 't niet.
Doch, als men de ranglijst ziet
Zei U, 't was zo vaak als thans,
toch ontsprongen we de dans?
Ja, maar waar ik bang voor ben,
en ik meen dat ik hen ken -
is, dat er thans wordt gezegd:
„A.F.C. speelt lang niet slecht."
Overigens zeer terecht!
Doch juist daarom, 'k meen het echt,
maakt mij dit zo ongerust.
'k Ben mij al te wel bewust
welk gevaar hierin kan steken.
Laat mij nu weer mogen spreken
van die staart hij ging zich
roeren.
Staartclubs draaien hoger toeren.
Alkmaar, Oóstzaan, Helder, Baarn;
géén wil dragen de lantaarn
met het rode achterlicht.
Geen voelt dit bepaald als plicht
Zij, van wie men dacht: zij sliepen,
laten thans hun staartstuk zwiepen.
En men zwiept er zó geducht,
dat men d'eigen staart ontvlucht
als een hagedis in nood.
Liever bloot-van-staart dan blood!
In de staart schuilt het venijn.
Zo zal het wel altijd zijn.
Geef geen zwieperds op het veld.
Daarop is geen ref gesteld.
Doch ik vraag mijn A.F.C.:
ZWIEP SPORTIEF EN FAIR VOOR
TWEE!!
B. S. LE MARCHé
