Onze KNV/B-elftallen in het geu/eer
Mm
1
Van onze Hope en
Toekomst
BequnstiQinq van onze aöveRteeRÖeRS, houöt öe schakel in stanö
Over de afgelopen 5 weken valt maar
weinig te zeggen, want van de 5
Zondagen speelden we er maar twee.
Ik zal niet trachten die ene wed
strijd, tegen West-Frisia, in Uw her
innering wakker te roepen, want het
was er één van het soort dat we het
liefst zo vlug mogelijk vergeten, het
geen we dan ook maar zullen doen.
Slechts de uitslag wil ik nog mel
den: 4-0.
De wedstrijd tegen H.F.C. is pas ge
speeld en de kruitdamp is nog nauwe
lijks opgetrokken, zodat ik in dit
stukje daar nog weinig van zeggen
kan.
En laten we dan nu de blik vooruit
werpen. We zien dan dat we nog de
volgende wedstrijden voor de boeg
hebben: Thuis: Helder, V.V.A. en
Stormvogels en uit: Alcmaria Victrix
en O.S.V. Na een blik op de rang
lijst geslagen te hebben zal het een
ieder duidelijk zijn dat we nog di
verse punten in de wacht zullen moe
ten slepen voordat we ons definitief
veilig kunnen wanen. V.V.A. is, met
16 punten uit 16 wedstrijden, bereik
baar voor ons geworden. Laten we
er een eer in stellen boven de enige
andere Amsterdamse 2e klasser in
onze Afdeling te eindigen. Het kan,
dus het moet. Ten laatste en wel
licht ten overvloede wil ik nog ver
melden dat het protest van Baarn
is afgewezen, zodat de uitslag blijft:
2-1 voor A.F.C. KEES
Een schrale oogst ditmaal, 2 wed
strijden, maar ook 2 overwinningen.
Velox 2 thuis was de eerste. Op een
zeer zwaar veld, (er voor was ook al
een wedstrijd gespeeld) bonden we
de strijd aan. Velox begon meteen
overdonderend; het wilde al dadelijk
een beslissing forceren. Met veel
kunst en vliegwerk en een flinke
dosis geluk hielden we echter stand.
En zoals het wel meer gaat, aan de
andere kant viel een goal. Het was
B. Tromp die op handige wijze enkele
spelers passeerde en toen keurig in
schoot. Dat dit de uitslag uiteindelijk
zou worden, konden we toen nog niet
vermoeden. Dodo in doel, weerde
zich uitstekend. Onze halflinie, be
staande uit F. v. d. Hurk en de gebr.
Meijer, kwam er steeds beter in en
't bleef 1-0 voor ons. Wel geen ver
diende, maar volgens mij toch een
nuttige overwinning. Doelpunten tel
len tenslotte. Een veel betere indruk
maakten we de week daarop in Vel-
sen tegen V.S.V. 2. Na door onze
vriend Cor Steeman te zijn begroet,
bonden we de strijd aan op een prach
tig veld. (Wel een verschil met de
vorige week). En nu was 't initiatief
bij ons en zo bleef het practisch de
gehele wedstrijd. Er werd bij ons
prima gevoetbald; V.S.V. had hier
niet veel tegen in te brengen. En dat
het tenslotte nog zolang duurde eer
we ons eerste doelpunt maakten,
verwonderde iedereen. Ik was al
bang voor een draw, maar eindelijk,
een kwartier voor tijd, zag Groene-
woud z'n kans schoon en schoffelde
no. 1 er in, en 't duurde tot 2 min.
voor tijd voor Brender ons definitief
in veiligheid bracht. Al met al een
zeer prettige en faire wedstrijd.
We zijn nu definitief in veiligheid en
kunnen nog een zeer behoorlijke
plaats in de middenmoot innemen.
Beziet u zelf maar de stand elders
in de Schakel. En volgend seizoen
meteen van meet af aan, want we
hebben wel bewezen in verschillende
wedstrijden en juist tegen de kop
lopers, dat we ze kunnen hebben, alle
maal. Jammer, 't heeft dit seizoen
nog niet zo mogen zijn, maar we
moeten ons ernstig gaan voorberei
den om 't volgend seizoen het ver
loren terrein te herwinnen.
Onder bekwame leiding van onze
prima trainer Sluijk, aan wien 't
zeker niet zal liggen, en een elftal
commissie, die 't hoofd koel houde,
kan succes niet uitblijven.
CAPTAIN JOOP
Geholpen door de terreinafkeuringen
zag Uw vierde elftal kans ook ge
durende Januari-Februari ongesla
gen te blijven.
Van De Germaan 2 werd enige tijd
geleden met 2-1 gewonnen, door mid
del van een penalty en een meester
lijke kopbal van onze rechtsbuiten,
U bekend uit mijn vorig feuilleton.
Zoals zovele dingen in dit leven had
ook deze medaille een keerzijde. We
moesten onze spil Nico al vrij spoe
dig na het begin verliezen. De bles
sure bleek later tamelijk ernstig.
Maar over een week of zes zal deze
makker toch weer wel ter been zijn,
al zal van voetballen dan pas weer
volgend seizoen sprake zijn.
Ik wil de mannen, die het vierde
plegen te bevolken, nogmaals de har
telijke groeten overbrengen, welke ik
tijdens het jaardiner medekreeg van
de Heer Piet de Lange, 25 jaar ge
leden aanvoerder van het vierde. Het
toeval of het Bestuur wilde, dat ik
naast hem mocht aanzitten en ik
heb kunnen constateren, tot mijn
grote plezier, dat de geest toen bui
tengewoon goed geweest moet zijn.
Onze resultaten: 14 gespeeld, 7 ge
wonnen, 1 gelijkgespeeld, 6 verloren.
JAN TJALLING
Nu er in Januari bijna niet is ge
speeld en de Redacteur van de Scha
kel toch een bijdrage van ons vraagt,
willen wij eens schrijven over de
training van de jeugd.
Allereerst hopen wij, dat onze trai
ner, die spoedig in Amsterdam komt
wonen, daardoor meer tijd krijgt om
regelmatig de training voor de jeugd
ter hand te nemen. Dat is immers
onze hope en toekomst!
Wij kunnen het gevoeglijk erover
eens zijn, dat onze toekomstige le
en 2e elftal-spelers uit de jeugd naar
voren moeten komen; wij zijn nu
eenmaal een vereniging met een be
paald cachet en nemen niet alle
spelers aan die zich melden. Daarbij
komt dat o.a. daardoor vele goede
en uitblinkende spelers bij overschrij
ving meestal naar de Amsterdamse
le klasse clubs gaan en niet naar
ons... Het moet dus van onze jeugd
komen en nu vragen wij ons af, of
we genoeg beseffen, wat zo iets be
tekent, en of we de juiste weg volgen
om de jeugd zó op te leiden, dat zij
na verloop van tijd de opengevallen
plaatsen kunnen innemen.
Als een club een trainer heeft, dan
moeten zijn capaciteiten ook zo vol
ledig mogelijk worden benut, opdat
hij resultaten kan bereiken.
Wij hebben, dat mag worden gezegd,
een jeugd waar perspectief in zit;
er zijn heel wat jongens bij, die goede
spelers kunnen worden, mits zij op
de juiste manier onder handen wor
den genomen.
Maar al deze knapen hebben niet
dezelfde fouten en tekortkomingen;
de een is een goed schutter en vlugge
loper, maar is technisch een stuk
achter bij de ander, die deze kwali
teiten mist maar handiger speelt, ge
makkelijker passeert maar die de
harde trap mist, waarmee hij het spel
op een verrassende wijze kan ver
plaatsen.
Nog anderen zijn handige spelers,
goede voetballers, maar missen snel
heid, en kunnen niet uit de weg
komen.
Al deze fouten zijn zó verschillend,
dat men, als er met 20 ad 25 jongens
wordt geoefend, niet altijd dezelfde
oefenstof kan toepassen. Men moet
jongens met dezelfde fouten zoveel
mogelijk bij elkaar brengen om zo
doende hun spel langzamerhand op
een hoger peil te brengen.
Wij denken bijv. ook aan theorie bij
slecht weer, als training onmogelijk
is. Verder is het nog opmerkelijk,
hoeveel jonge „eenbenige" voetbal
lers er zijn.
Een eerste stap op de weg om betere
resultaten te krijgen, zou gezet wor
den, als bijvoorbeeld de Jeugdcom
missie op bepaalde tijden bijeenkwam
met de Elftalcommissie en eventueel
met het Bestuur, teneinde dit toch
zo belangrijke werk eens goed te
organiseren.
D. STEEMAN
ÜRHMMüi
RmunBj
