Van Tut/ll van een Mangetrouwde. Waar iedere A.F.C.-er iets aan kan doen. TELEVISIE F. JONGKIND ELECTRO-TECHNISCH BUREAU Café R i Amstelveenseweg Bequnstiqinq van onze aöveRteeRÖeRS, houöt öe schakel in stanö 5 Het Zaterdagmiddagelftal. Al is de Schakel dan wat ingekrom pen door bepaalde omstandigheden, misschien is er toch nog wel een be scheiden hoekje over voor het zo be langrijke Zaterdagmiddagelftal. Het „belangrijke" niet zozeer te zoeken in de stand op de ranglijst als wel in het tevredenstellen van diverse enthousiaste leden om op een vrije Zaterdagmiddag onder toezicht van een fluitist tegen een balletje te mogen trappen. Gezien de omstan digheden waaronder wij moesten spe len, o.a. 3 wedstrijden zonder een echte doelverdediger, zijn de resul taten niet eens zo gek. Trouwens, dat kan ook eigenlijk niet anders, want de spelers zijn bij ons allemaal goed. NectarA.P.C. 6-0 A.F.C.—Osdo 2-2 SlipperboysA.F.C. 2-3 A.F.C.Sloterdijk 7-2 A.F.C.N.A.O. 0-6 NectarA.F.C. 0-1 B.P.—A.F.C. 0-1 A.F.C.—H.B.M. 8-4 Totaal resultaat: 8 4 1 3 22-24 9 Over het algemeen wordt er prettig en gezellig gevoetbald. Het is alleen jammer dat wij een paar maal zonder een behoorlijke keeper moesten spe len en zoals achteraf blijkt, uitge sproken tegen de sterksten in onze afdeling. De nederlagen tegen Nec tar en N.A.Ó. beide met 6-0 komen daardoor wel in een ander licht te staan en kunnen door deze kleine toelichting misschien genade Vinden in de ogen van de leden. Door een ongelukkige samenloop liep Jo Meijer in de uitwedstrijd tegen B.P. een beenbreuk op. Niet dat de tegenstanders hieraan ook maar iets konden doen, maar op onverklaarbare wijze raakte hij met zijn benen in de knoop, kwam te vallen en wist zelf direct dat er iets gebroken was. Henk Stallmann verrichtte de eerste nood zakelijke kunstgrepen en Kinsbergen zorgde voor begeleiding bij het trans port naar het ziekenhuis. Na behan deling in het W.G. is Jo naar huis getransporteerd waar hij nu met zijn vrouw belangstellenden hartelijk ont vangt. Zijn adres is Antillenstr. 3. Namens het Zaterdagmiddag elftal sterkte en een voorspoedig herstel. Een aardige geste van de tegenstanders B.P. was het, direct het adres van hem op te vragen om ook van hun kant een blijk van medeleven te geven. Dit elftal zal zeker nog wel de no dige punten binnenhalen om in de bovenste helft te eindigen. In ieder geval houden wij het daar voorlopig op, al zouden wij er onze amateur- status aan moeten wagen. COR KERKER De woeste massa. Tja, 't is vreemd: 't is zo heel anders dan vroeger, of lijkt dat maar zo? Ik bedoel „De Woeste Massa". Die was er toch vroeger niet bij A.F.C.! Hoogstens liep er wel eens een kind langs de tribune, en dan draaide je beleefd je hoofd mee en zei: „Wat een schatje!" Maar nu? We worden zo door „De Woeste Massa" verzwolgen, dat we met de ogen zitten te knipperen. Ze is als een mierenkolonie, die over je heen trekt, overal zitten ze, aan je voeten, op je rug, op je schoot, in je oren, aan je hoofd, in je ogen, zelfs in je hart... En dat draaft en dat rolt en dat wriemelt maar, zelfs in kin derwagens staan ze buiten voor het gesloten hek te wachten om binnen gelaten te worden... (Mijn jongste vroeg bezorgd: „Mama, hoe kom ik later aan al die kinderen?") Alleen in je onderbewustzijn hangt nog een verwonderd beetje „Voetbal" en dan merk je plotseling, dat het 7-2 voor A.F.C. geworden is en je hebt er niets van gezien. Dan wordt je voortgestuwd naar het Clubhuis, daar hoop je op een rustig babbeltje en de oude gezelligheid. „De Woeste Massa" stuwt mee, en krijgt thans snoep, limonadeflesjes en boterhammen aan hun snuiten ge kleefd. Het is er zó druk, dat Miep- sie niet eens te zien is; zelfs Pijl is onzichtbaar. Alles wordt verzwolgen. En als na uren de mist wat optrekt en je kijkt nog versuft in de rondte, zie je heus bekende prethoofden uit het verleden opdoemen. Maar waar is de pret? Vroeger waren er lange gezellige ta fels waar hoofse, geestige, waardige en onwaardige mannen zich niet ont zagen om de algehele stemming op het onweerstaanbare A.F.C.-peil te brengen. Nee, eerstdaags vluchten de surro gaat-mannen naar 't dak van 't Club huis, voor „De Woeste Massa" en... voor hun vrouwen... Het zij zo. Allez votre corridor mais... Au réservoir! EEN AANGETROUWDE Vindt U de Schakel ook niet een beetje dun met die vier armzalige vel letjes? Natuurlijk gaat het om de kwaliteit en niet om de kwantiteit van de inhoud, maar het zou ons clubblad toch niet misstaan als het in een beetje forser gedaante ver scheen. Nee, het hoeft geen Elsevier te worden, maar twee velletjes meer zouden toch geen kwaad kunnen. Financieel kan dat echter niet, tenzij er een pagina advertenties bijkomt. Dit lijkt me nu geen onoverkome lijke moeilijkheid; iedere A.F.C.-er zou bijvoorbeeld eens kunnen uitzien naar een adverteerder. Deze werk zaamheden hoeven niet uitsluitend op de schouders van de Schakel-Com missie te drukken. Alle begin is moeilijk en daarom heb ik gemeend U een paar tips te moe ten geven. Bij alle mogelijke gelegenheden stapt men naar de voorzitter; of het nu klachten over het eerste elftal zijn, of het een intekenlijst voor een huwe lijk betreft, of dat men het verkeerd vindt dat er zoveel jeugd in de rust op het eerste veld rondhuppelt en er bij de thuiswedstrijden fietsen tegen het clubhuis staan. Zo zou U ook nu naar hem toe kunnen stappen en pro beren of hij niet een advertentie zou willen plaatsen. U moet hem daarbij natuurlijk een beetje behulpzaam zijn met het op stellen van de tekst. Wat denkt U Sportterreinverlichtingen - Qeluidsversterkinginstallaties AALSMEERWEG 5 TELEFOON 83978 AMSTERDAM MAKELAAR INSTALLATEUR ERKEND DOOR HET G.E.B. hoek Stadionplein

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1951 | | pagina 5