Mixed Pickles
Van vrienden voor vrienden
De redactie ontving
Begunstiging van onze aöveRteeRÖeRS, houöt óe schakel in stanö
5
Als onze volijverige Clubavondcommissie een aardige aanleiding wil hebben tot het houden van een feest dan
heb ik een goede tip voor haar: De vijf-en-twintigste botsing tussen Elftalcommissie en Bestuur of tussen
Elftalcommissie en spelers of tussen Elftalcommissie en weet-ik-veel. Maar een jubileum is het wel zo
ongev 66F*
Hoe iemand zich ooit laat kiezen voor een elftalcommissie, is mij altijd een raadsel geweest. Gaat het goed,
an wordt het elftal toegejuicht gaat het slecht, dan heeft de elftalcommissie het gedaan. Echt een baan
waar je geen koperen cent plezier aan kan beleven.
Overigens kunt U dit nog beschouwen als een vervoeging van: „De druiven zijn zuur", want nog nooit heeft
iemand mij genoemd als candidaat voor de elftalcommissie. (En gelijk hadden ze). Maar ik heb het wel van
de bestuurskant meegemaakt. Toen zeiden enige bestuursleden: „Als we toch alle rotzooi moeten opknappen
dan zullen we het eerste elftal opstellen óók. Zijn we kerels of zijn we het niet?"
Wel, Jaap (halve eeuw) van Nek en ik meenden wel, dat we kerels waren, maar wilden de zaak niet zo op
de spits drijven. De stemming in de bestuursvergadering was 5-2 maar we deden toch mee, want we waren
wel zo link, om met aan een algemene vergadering te laten merken, dat we het onderling niet eens waren,
ötel je voor waar blijft dan het respect bij die jonge snuiters?
Enfin, „wij" stelden een motie van vertrouwen in „ons" Bestuur. Wij rammelden met onze portefeuilles Ge
weldig stoer. Wij verloren kansloos en „traden af". Goed een week later was de zaak over. Er was een
verward gesprek in „Parkzicht" en iedereen bleef.
Dat zal nu ook wel gebeuren, want als in Frankiijk is het bij A.P.C. zó, dat „tout finit avec un
compromis."
Maar één klein vraagje: „Waarom laten wij de trainer het eerste elftal niet opstellen?" Wij betalen duizen
den guldens om een vakman te hebben, die de spelers tracht, te leren voetballen. Als hij nu eens de spelers
opstelt, waarvan hij denkt, dat ze voetballen kunnen
Wij hebben dat systeem eens een paar jaar gevolgd, meen ik. Waren de resultaten zó slecht?
Ik hoop, dat mijn goede vriend Nico Holtzappel, die als redacteur het „coup d'essai, coup de maitre^ ve'rstond'
mij zal toestaan, terug te komen op zijn verslag van de algemene vergadering, waarin het voetbal op dé
ochtenden van de Hoge Christelijke feestdagen ter sprake kwam. Want zijn verslag is opgenomen door de
„Sportkroniek en nu lijkt het mij, dat de kwestie, waarom het gaat niet geheel juist gesteld is.
Het gaat Galavazi, mij en vele anderen zowel R.K. als Protestant er niet om, dat het „eerste" op die
dagen speelt of een combinatie van oudere spelers in het Zilveren-Kraai tournooi van HBS Dat ziin vol
wassen mannen. J
Maar wij zijn er tegen, dat A.F.C. op de Hoge Christelijke Feestdagen jongens aanschrijft van 12-16 jaar
omdat dit thuis tot conflicten aanleiding kan geven.
Wij moeten dit voorkomen op ethische, religieuze en paedagogische motieven. Maar ook om zuivermag- ik
dit woord gebruiken? egoïstische motieven. Het R.K. voetbal en het Zaterdagmiddagvoetbal nemen een
enorme vlucht Denk in ons eigen gebied, Amsterdam-Zuid maar eens aan bijv. het St. Ignatius-College en
aan de Protestantse A.M.V.J. en F.A.M.O.S. s
Welnu de woordvoerders in die algemene vergadering belijdend R.K. en Hervormd, zijn warme voor
standers van de neutrale voetbalclubs. Maar dan moet ook iedereen Rooms of Jood, Gereformeerd of Her
vormd, zich in die clubs thuis kunnen gevoelen en zich niet voor moeilijkheden geplaatst zien.
En nu heeft onze redacteur, die de gehaaidste leraar Frans is tussen Amstel en IJ 1), nog een Frans spreek
woord gebruikt ook: „Je kunt ook plus royaliste que le roi zijn." (Dat zéggen de Fransen natuurlijk anders
Die zeggen: „Tu peux aussi plus royaliste que le roi être") 2)
Maar, Nico, dat was alleen maar „pour épater le bourgeois." 3) Want je weet met mij: „On ne peut pas
contenter tout le monde et son père." 4) En ik begrijp, dat voor jou hier geldt: „Entre ces deux mon coeur
Tenslotte „ïl faut juger les faits après leur date" maar daarom mag men bij het opstellen van het wed
strijdprogram nog met denken: „Après nous le déluge!" 6)
En als je het nou nóg niet met mij eens bent, moet je maar denken: „J'étais toujours une jambe de cam-
pagne. Dat leer je ze niet, hè, maar dat is: „Ik was altijd een buitenbeentje7)
Aantekeningen van de Redactie: J
1) Si tu me maintenant5) A mon jamaig
3 MemnaaT^P° 6) °euf oeuf; 11 dit quelque chose.
3) Me pas vu! 7) Et ou!,
4) Aviez-vous me mais!
We noemen A.F.C. zo graag een
club van vrienden voor vrienden. Dit
is zo makkelijk gezegd, maar als ons
wordt gevraagd het woord te laten
volgen door de daad, ligt daar dik
wijls een grote afstand tussen.
Nu doet een onzer beste vrienden
langs deze weg een beroep op zijn
clubgenoten. Dick Disselkoen heeft
ernstige moeilijkheden in verband
met zijn woonruimte. Als er onder de
A.F.C.-ers mensen zijn, die hier iets
kunnen doen voor Dick, laten zij dan
even contact met hem zoeken, des
noods via de Schakel, en hem en zijn
gezin uit de brand helpen. Komt, A.
F.C.-ers, laat zien, dat wij elkaar in
alle omstandigheden helpen; kijk eens
uit en doe je best!
het jubileum-nummer van „Het UD-
Kanon", uitgegeven bij het 35-jarig
bestaan van dit oudste aller club
bladen. Twee-en-twintig bladzijden
telt dit nummer, dat terecht de zin
rijke spreuk voert „De band die
bindt". Het grootste deel wordt n.l.
in beslag genomen door artikelen en
artikeltjes van leden en oud-leden, die
in verre streken vertoeven en die hun
verknochtheid aan hun oude club
(1875!) op deze manier ondubbelzin
nig tonen.
Onze gelukwensen aan U.D. met dit
jubileum, met dit clubblad en met die
redacteur!
REDACTIE
