m
BUSKERS^"
Afgeknapt
n zoon
Bequnstiqinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
I
Persoonlijk ben ik de onwankelbare
mening toegedaan, dat Jacq. Kohier
rijk verstand heeft van de sport, die
ons des winters zo naar aan het hart
ligt. Een eerste impuls zou U miese-
mous in het wakkere brein spelen,
maar wees gerust, het gaat over voet
bal. Miesemous spelen wij immers
zomers ook!
Tegen Alcmaria Victrix stond hij n.l.
naast mij, bij dat hekje van hardgele
planken, door welk doorluchtig hek
van A.F.C. alleen de spelers, de re
feree, voorts de heer Zwaag en het
zoontje van Quint mogen.
„Kom, Jhr", sprak onze bekende oude
zwemmer, hetgeen vooral niet te ver
warren met zwammer. „Laat ons een
plekje zoeken, ver van het vulgus, op
dat mijn deskundige observaties niet
aan scherpte verliezen."
Zo stonden wij dan tezamen, vlak
bij de overdekte, geleund op een was
lijn van aanzienlijke dikte, gespannen
op oude en roestig aandoende buizen
rond ons zo vaak beweende en be
jubelde veld.
„De stijl van A.F.C.", zei Jacq, om
weer eens een geheel nieuw punt aan
te boren „daar gaat het om."
„Het gaat niet om de stijl", ant
woordde ik „het gaat om de lijn, die
gevolgd wordt."
Jacq. heeft zo een echt fijne manier
van aanmoedigen. Zo volkomen op
bouwend, zo edel van opzet. Tegen
lange spelers, die niet doen, zo als
hij het hebben wil, roept hij: „Voor
uit, lange ellendeling". Korte spelers
komen er met „Klein kreng" vrij
aardig af.
In beknopte vorm, legde hij enkele
ingewikkelde situaties voor de vuist
weg simpel uit. Nu was het wel tegen
Sinterklaas en door dat schoen-klaar
zetten en dat eeuwige gedreig van
mijn vrouw met Zwarte Pieten, waar
ik helemaal geen liefhebber van ben,
was ik heus voorbereid op surprises;
doch zoveel spelkennis wist ik waar
lijk niet aanwezig in onze club.
Rustig, zo als altijd, dacht ik na; zou
er eigenlijk nooit eens een A.F.C.-er
in aanmerking komen voor een plaats
in de Nederlandse Elftal Commissie?
Al was het maar een staanplaats...
Want wanneer je verzeild bent ge
raakt in een kluwen oudere A.F.C.-
ers, laten wij zeggen op de trap of
achter de verste goal, dan verbaast
het je, bij het horen van ontzaglijk
veel technische en tactische opmer
kingen, dat het ons nog maar steeds
niet op ons akkertje is gelukt, het
voetbal-Walhalla onverschillig binnen
te drentelen.
„Het gaat heus om de stijl", zei Jacq
nogmaals, nerveus met zijn ogen
trekkend. „Je bent mis, Jacq, het is
de lijn die wij niet volgen" probeerde
ik hem tot andere gedachten te bren
gen.
Bovendien, dat vergat ik nog te zeg
gen, op die plekjes achter de goal
worden penalties uitgedeeld, corners
bevolen, hands geforceerd en doelpun
ten afgekeurd met gulle hand. Net zo
gul als die van Sinterklaas.
„Ik ga de scheidsrechter uitjouwen",
zei een twee-turven-A.F.C.-ertje over
moedig, toen hij langs ons klusje
mensen liep.
„Dat mag je niet doen", riep de klus
in koor met als dirigent Gep Buren,
die toch heus wel een kleinigheid van
fluiten af weet.
Maar ik dacht, wederom na de rust,
toen Jacq zei: „Het zit hem in de
stijl" en ik antwoordde: „Het zit
enzdat dat knaapje geen tien
minuten in ons gezelschap zou moe
ten verkeren, of hij zwoer bij zijn
kicksen, dat hij niet béter wist of
alle scheidsrechters waren boeven
tenzij zij penalties vóór A.F.C. zouden
geven.
Overigens was die match tegen Alc
maria wel spannend, maar niet bijster
fraai. Jacq vertelde o.a., dat het ma
gisch vierkant, iets uitstaande had
met Maggi, maar dat neem ik, zonder
verdere informatie, niet onomstote
lijk aan. Dat het Soep is, nou, ja, hup,
dat is bekend, en in dit verband
smaakt de soep die wij voorgezet kre
gen in Deurne effetjes pittiger... Die
mannekes toch Vroeger hadden wij
nog wel eens een „zacht eitje" aan
de Belgen, maar nu... met die nieuwe
Kneuze-Commissie
Voor een sportverslaggever lijkt mij
dat anders ook geen pretje in zulk
een klein hokje de wedstrijd te ver
slaan. En, hoe houdt hij bij al die
andere besognes in vredesnaam de
stand zo nauwkeurig bij Als de K.-
N.V.B. handig is, dan geeft hij in het
vervolg bij de Internationale wedstrij
den aan de radioreporters een simpel
telraampje. Je kunt nooit weten
met al die doelpuntjes
„Het is de stijl, geloof me", hield
Jacq vol. En ondertussen leunde hij
zwaar op die lijn met zijn onheilspel
lende Wallace Beery snuit en bedreig
den onze Alkmaarse vrienden ons
doel onophoudelijk.
Om kort te gaan: wij zaten in on
dragelijke spanning. Het was nog
steeds 3-2 voor A.F.C. Toen bij een
corner op ons doel. Toen gebeurde
het. U weet nu eenmaal, dat onze
verdediging onze voorhoede aardig
partij geeft, als het om doelpunten
gaat.
Om nog korter te gaan: Toen kwam
die corner op ons doel afgevuurd.
Jacq en ik leunden véél te zwaar sa
men op die lijn. En toen kopte Alc
maria de gelijkmaker, onze sof, in
ons net
Om ongelooflijk kort te gaan: Jacq en
ik zwegen en drukten van spijt iets
steviger op die lijn. Waarop hij vol
komen afknapte
Die lijntóch die lijn
JHR. VAN ROSSEM DE GAULIN
P.S. Laat ik nu zo juist van de firma
Maggi, waarvan de directeur de heer
Leyds is, een enthousiaste A.F.C.-er,
een kist met heerlijke sigaren ontvan
gen. Mijn amateurstatus op het spel
zettend zeg ik tóch maar: goeie soep!
Z'n ouwe heer probeert al weken
lang te voetbalten tegen V.V.A.,
al was het alleen maar, cm een
oude vete uit te vechten. Helaas
wil het niet lukken, want het ter
rein schijnt eeuwig afgekeurd.
Dientengevolge is ook zoonlief
totaal ontbloot van alle voetbal,
(hoe dat precies is, weet ik óók
niet, maar ik vinnet zo móói klin
ken) want die doet alles, wal z'n
vader doet
Maar eindelijk gaat er een elcctri-
sche schok door het hele gezin:
ER WORDT GEVOETBALD
VANMIDDAGAlles geraakt
in koorts: bendes voetbalkoffers
worden gepakt, en waar je stapt,
val je over afgekeurde of geselec
teerde voetbalattributen. Die wor
den tenslotte gemixed en in eer
biedige vervoering naar het AFC-
terrein gezeuld.
,,Nu - het - dan - toch - gebeuren-
moet!' komt er een zwevende blik
in de ogen der mannen, ze ver
staan niet wat ik zeg en lopen af
wezig heen en weer.
Pa gaat vooruit, zoon moet eerst
naar z'n kinderbibliotheek en zal
per tram volgen, naar het zaligste
van het zaligste, HET A.FC.-
TERREIN.
Maar het anders zo trouwe A.F.C.
terrein doet niet onder voor dat
van V.V.A., het wordt óók afge
keurd! Een teleurgestelde ouwe
voetbalrot belt op: ,,Houd die jon
gen tegen, laat hem dat bespaard
worden, dat hij al die goals in ge
dachten voor niets maakt....'
Ik open een wilde jacht, om het
jongetje op te vangen; tenslotte
vat ik post bij het overstappunt
van lijn 7. En ja, hoor, daar zie ik
tussen de mensenmenigte een
klein knulletje met een rare bulti
ge voetbaltas, zó doodernstig als
ik hem nog nimmer zag, met een
hoge kleur en ogen, die alleen
maar voetbalvisioenen hebben, en
hij huppelt
Och, die arme, ernstige huppe
laar! Dat ik hem zó'n verdriet
moest doen
EEN AANGETROUWDE
