Uit de kaplteïnshut
-I
Nr
Dit is de Schakel, die komt binden,
D' oude club aan d' oude vrinden.
Redacteur: G. J. N. Wij
29e Jaargang
nand. Amazonenstraat 55 Amsterdam Z. - Plaatsverv. Redacteur W. G. Staats. Churchill-laan 25a
Administrateur: J. Mellegers. Ceintuurbaan 121. Amsterdam-Z.
Postgiro 375600 Ned. Handel Mij, ten gunste van J. Mellegers Gem. Giro M 1883
Typografie: Drukkerij Job. Meijer Zoon. Kanaalstraat 132. Telefoon 80710, Amsterdam-W.
December 1950
m
et een variant op het „Chee-
rio" en het liedje van Nelly
Tervoort „Wij komen er wel,
maar wij zijn er nog niet", zou
ik een toespeling op ons eerste elftal
willen maken met „Ze kunnen het al
en ze spelen niet mal".
Wij mogen nog niet juichen, noch te
optimistisch zijn. Bovendien dient
vooropgesteld, dat ons elftal nog be
ter moet spelen en nóg meer één ge
heel moet vormen. De bezieling, de
wil, de teamspirit en het élan zijn er
nu wel, terwijl wij het toén voor
namelijk ontbeerden.
Wat de technische vaardigheid
betreft behoeven wij voor geen
enkele tegenstander onder te
doen. Vandaar, dat de neder
lagen over het algemeen, aan de lage
kant waren. Het doelsaldo 18 voor,
19 tegen, wijst er toch op, dat er na
9 wedstrijden gemiddeld 2 doelpunten
tegen ons gescoord zijn, hetgeen als
teveel moet worden aangemerkt. De
naald van het speelglas wijst in een
bepaalde richting, die wij ons goed
moeten realiseren en die wij ook goed
konden zien. Het was de tactiek van
de dekking, die niet automatisch en
systematisch werd toegepast. De ver
betering in de dekking moet terdege
bestudeerd worden. Het aansluiten en
het opschuiven van de linies moet ver
beterd worden en dient met een
waarschuwing aan de plaatsvervan
ger als eerste elementair begrip te
geschieden. Piet moet Jan b.v. toe
roepen: „Ik ga even naar de binnen
plaats; Dek jij hem!" Er komt dan
geen gevaarlijk gat, dat de achter
spelers nodeloos uit positie brengt.
Wij moeten niet alleen met benen,
maar ook met inzicht spelen en dan
is het nog veel meer de moeite waard
om zich aan dit genotvolle spel te
wijden.
Dat dit alles niet vanzelf gaat, be
grijpen onze leden natuurlijk. De
trainer, de elftal-commissie en de hr
Aad van Leeuwen, hebben onze jon
gens prachtig voorbereid.
Zonder iemand te kort te doen, noch
aan de capaciteiten van wie ook te
twijfelen, durf ik eerlijk te zeggen,
dat ik van zijn praatje „stopperspil
spelen is niet eenvoudig" en „hoe
men er toe gekomen is", genoten heb.
Nog meer moeten wij waardering
hebben voor de mentale speeches, die
hij een drietal keren voor onze jon
gens heeft willen houden. Hij heeft de
gave van het woord en kan de spelers
ongetwijfeld geestdriftig maken. Wij
brengen hem hierbij dan ook hartelijk
dank voor zijn prachtige geste.
Het tweede is ook een zorgenkindje
geworden. Waar schort het nu aan?
Wij moeten vooruit! Het kan, dus
speel dan voor wat je waard bent!
Ook het derde liet enige veren. Maar
hier is de geest prachtig. Wij blijven
hopen!
Het vierde speelde weinig evenals de
overige senior-elftallen. Veel afge
keurde velden helaas!
Over de jeugd in ons volgend nummer
een speciale vermelding.
Onze ambassadeurs hebben te Deven
ter A.F.C. bij het 75-jarig bestaan
van U.D. keurig vertegenwoordigd.
Of nu het diner of de kelder het
glanspunt was, weet ik nu nog niet,
maar wel, dat de vriendschap tussen
het al-oude U.D. en A.F.C. opnieuw
verstevigd is. Nuttige vaardigheid -
Steeds excelsior!
Zo spoedt het jaar zich ten einde.
Alweer een jaar ouder! Maar niet zó
oud, of de A.F.C. blijft een goede
plaats in ons hart innemen. Moge ik
besluiten met U prettige feestdagen
en U met A.F.C. een voorspoe
dig 1951 toe te wensen.
G. H. HAUBER
