Debutant V/.S.V/. v/eroverde de zilv/erv/loot
Qrootse rentree van V.V.A.
BequnstiqinQ van onze aöveRteeRöeRs, houöt öe schakel in stanö
Ons 28e AROL-tournooi behoort weer
tot het verleden. V.S.V. vierde zijn
debuut met drie 1 .O-overwinningen en
mocht uit hoofde van die prestatie
het omvangrijke AROL-bokaal in de
schaduw van de hoogovens zetten.
Ons tournooi is in alle opzichten een
succes geworden. Zowel de sportieve
prestaties als de verrassing, het spel
peil en de belangstelling stonden op
een niveau hoger dan de laatste ja
ren. Op papier leek de bezetting niet
imponerend, maar de uitwerking van
de wedstrijden was omgekeerd even
redig aan de verwachtingen.
A.F.C., om even met onszelf te begin
nen, heeft zijn verjonging kunnen
toejuichen. Allerwegen in de pers kon
men lezen, dat het gewas er goed bij
staat en al waren de verrichtingen
in de wedstrijd tegen V.S.V. ook van
mindere kwaliteit (het enthousiasme
en ons privé-systeempje vertoonde
enkele gaten in het asphalt), over het
algemeen kunnen we toch zeggen, dat
we de goede weg zijn opgeslagen en
dat de jaarlijkse „degradatie-angst-
psychose" plaats moet maken voor
een rustig vertrouwen in de verrich
tingen van ons eerste elftal.
De wedstrijden.
Op de eerste dag begonnen we Zee-
burgia in de bloemen te zetten naar
aanleiding van het feit, dat de witten
van de Kruislaan voor de vijf-en-twin-
tigste maal aan het AROL-tournooi
deelnamen. Deze huldiging was ech
ter niet voldoende om genoeg inspi
ratie te verschaffen voor de zege,
want V.V.A. vierde zijn rentree met
een 2-0 overwinning. De huldiging
van Dik Disselkoen (tien Arolfestij-
nen) in de vorm van een zilveren pot.
lood schonk een betere stimulans,
want ondanks onze aangeboren be
leefdheid jegens gasten werd Braban-
tia met enthousiasme een 2-0 neder
laag in de schoenen geschoven.
H.F.C., verjongd, agressief en voi
vuur, zag zijn dappere keeper door de
Ajacieden vijfmaal passeren, zonder
van der Pol van repliek te dienen en
tenslotte kwam V.S.V. zonder kleer
scheuren uit het vurige gevecht tegen
D.W.S. te voorschijn. (1-0).
De loting, bron van scherts en zacht
cynisme, werd door de verslaggeef
ster van de Volkskrant verricht, die
vier-en veertig mannen achteloos
over de tafel liet rollen. Zo wezen de
koude ogen van de dobbelsteen aan,
dat wij tegen de Velsenaren en V.V.A.
tegen Ajax het geluk mocht gaan be
proeven.
De eerste wedstrijd van de tweede
dag A.F.C.-V.S.V.) was eerlijk ge
zegd niet veel soeps en de 1-0 zege
van V.S.V. legde duidelijk het vinger
tje op de wonde plek: goede achter
hoedes, matige voorhoedes. Het ele
ment van strijd en overgave werd
men pas in de tweede wedstrijd ge
waar toen het stugge V.V.A. tegen
De aanvoerder van V.S.V., Ko Stijger, neemt uit handen van voorzitter Hauber
de glanzende A.R.O.L.- beker in ontvangst.
het aanvankelijk zo soepele Ajax dus
danig van leer trok dat niemand meer
wist wat er gebeurde. De grote favo
riet van het AROL-tournooi, Ajax,
werd met de wapens van een onblus
baar enthousiasme en een verrassend
voorhoedespel met 5-1 verslagen. Eén
speler was er echter bij Ajax, die het
praedicaat groots verdiend en wel
Rinus Michels, m.i. een speler, die op
één lijn staat met een Wilkes.
De pauze werd benut om het rugby
te aanschouwen. Voor de zoveelste
maal werd weer eens bewezen, dat
het Nederlandse publiek pijnlijk een
zijdig is en alleen bij voetbal zweert.
Tenslotte bestaan er nog meer spor
ten en door de spelers uit te lachen
bewijst men alleen z'n kortzichtig,
heid en tragische bekrompenheid.
De finale tussen V.S.V. en V.V.A.
bracht niet veel schoons te genieten,
hetgeen na de wel uiterst zware wed
strijd van V.V.A. tegen Ajax niet te
verwonderen was. V.S.V. bracht het
na een mat partijtje tot een 1-0 over
winning en zal volgend jaar zijn tri
omf moeten verdedigen. Velsenaren
van harte gefeliciteerd en tot het vol
gend jaar.
Sportiviteit en consequentie.
Lou Woudstra werd in vele dagbla
den als een glimlachende fee voorge
steld, omdat de AROL-beker niet
voorgoed naar Ajax is gegaan. Een
beetje in de trant van „gelukkig dat
Ajax heeft verloren, anders moesten
we weer geld uitgeven." Ik vond dat
eerlijk gezegd niet elegant. Wanneer
men een prijs uitlooft voor de win
naar, dan is die prijs van harte ge
gund. De eer voor de winnaar en het
respect voor de prestatie wordt
geenszins getemperd door de finan
ciële consequentie.
Een ding moet me nog van het hart
en dat is een woord van grote critiek
jegens een enkele A.F.C.-er. Het Be
stuur had dringend verzocht niet op
de overdekte tribune te gaan zitten.
Dit beroep op medewerking is blijk
baar niet door iedereen begrepen.
Toen een van de orde-commissarissen
aan een A.F.C.-er vroeg niet op de
overdekte te gaan zitten, repliceerde
hij met de woorden: „Is dat een ver
zoek of een plicht?" Toen hem ten
antwoord werd gegeven dat het een
verzoek betrof, meende hij te moeten
zeggen, dat hij dan rustig op de over
dekte kon gaan zitten. (Wanneer een
ballonvaarder opstijgt gooit hij bal
last overboord).
Tenslotte een alinea voor sommige
jeugdleden: Het behoort tot de nor
male clubdiscipline niet voor, tussen
of na de wedstrijden op het veld te
spelen, geen banken te vernielen en
geen lege flesjes in het veld te stam
pen. G.W.
De cliché's op deze pagina's werden
ter beschikking gesteld door De Te
legraaf - De Courant - Nieuws van de
Dag.
4