Debutant V/.S.V/. v/eroverde de zilv/erv/loot Qrootse rentree van V.V.A. BequnstiqinQ van onze aöveRteeRöeRs, houöt öe schakel in stanö Ons 28e AROL-tournooi behoort weer tot het verleden. V.S.V. vierde zijn debuut met drie 1 .O-overwinningen en mocht uit hoofde van die prestatie het omvangrijke AROL-bokaal in de schaduw van de hoogovens zetten. Ons tournooi is in alle opzichten een succes geworden. Zowel de sportieve prestaties als de verrassing, het spel peil en de belangstelling stonden op een niveau hoger dan de laatste ja ren. Op papier leek de bezetting niet imponerend, maar de uitwerking van de wedstrijden was omgekeerd even redig aan de verwachtingen. A.F.C., om even met onszelf te begin nen, heeft zijn verjonging kunnen toejuichen. Allerwegen in de pers kon men lezen, dat het gewas er goed bij staat en al waren de verrichtingen in de wedstrijd tegen V.S.V. ook van mindere kwaliteit (het enthousiasme en ons privé-systeempje vertoonde enkele gaten in het asphalt), over het algemeen kunnen we toch zeggen, dat we de goede weg zijn opgeslagen en dat de jaarlijkse „degradatie-angst- psychose" plaats moet maken voor een rustig vertrouwen in de verrich tingen van ons eerste elftal. De wedstrijden. Op de eerste dag begonnen we Zee- burgia in de bloemen te zetten naar aanleiding van het feit, dat de witten van de Kruislaan voor de vijf-en-twin- tigste maal aan het AROL-tournooi deelnamen. Deze huldiging was ech ter niet voldoende om genoeg inspi ratie te verschaffen voor de zege, want V.V.A. vierde zijn rentree met een 2-0 overwinning. De huldiging van Dik Disselkoen (tien Arolfestij- nen) in de vorm van een zilveren pot. lood schonk een betere stimulans, want ondanks onze aangeboren be leefdheid jegens gasten werd Braban- tia met enthousiasme een 2-0 neder laag in de schoenen geschoven. H.F.C., verjongd, agressief en voi vuur, zag zijn dappere keeper door de Ajacieden vijfmaal passeren, zonder van der Pol van repliek te dienen en tenslotte kwam V.S.V. zonder kleer scheuren uit het vurige gevecht tegen D.W.S. te voorschijn. (1-0). De loting, bron van scherts en zacht cynisme, werd door de verslaggeef ster van de Volkskrant verricht, die vier-en veertig mannen achteloos over de tafel liet rollen. Zo wezen de koude ogen van de dobbelsteen aan, dat wij tegen de Velsenaren en V.V.A. tegen Ajax het geluk mocht gaan be proeven. De eerste wedstrijd van de tweede dag A.F.C.-V.S.V.) was eerlijk ge zegd niet veel soeps en de 1-0 zege van V.S.V. legde duidelijk het vinger tje op de wonde plek: goede achter hoedes, matige voorhoedes. Het ele ment van strijd en overgave werd men pas in de tweede wedstrijd ge waar toen het stugge V.V.A. tegen De aanvoerder van V.S.V., Ko Stijger, neemt uit handen van voorzitter Hauber de glanzende A.R.O.L.- beker in ontvangst. het aanvankelijk zo soepele Ajax dus danig van leer trok dat niemand meer wist wat er gebeurde. De grote favo riet van het AROL-tournooi, Ajax, werd met de wapens van een onblus baar enthousiasme en een verrassend voorhoedespel met 5-1 verslagen. Eén speler was er echter bij Ajax, die het praedicaat groots verdiend en wel Rinus Michels, m.i. een speler, die op één lijn staat met een Wilkes. De pauze werd benut om het rugby te aanschouwen. Voor de zoveelste maal werd weer eens bewezen, dat het Nederlandse publiek pijnlijk een zijdig is en alleen bij voetbal zweert. Tenslotte bestaan er nog meer spor ten en door de spelers uit te lachen bewijst men alleen z'n kortzichtig, heid en tragische bekrompenheid. De finale tussen V.S.V. en V.V.A. bracht niet veel schoons te genieten, hetgeen na de wel uiterst zware wed strijd van V.V.A. tegen Ajax niet te verwonderen was. V.S.V. bracht het na een mat partijtje tot een 1-0 over winning en zal volgend jaar zijn tri omf moeten verdedigen. Velsenaren van harte gefeliciteerd en tot het vol gend jaar. Sportiviteit en consequentie. Lou Woudstra werd in vele dagbla den als een glimlachende fee voorge steld, omdat de AROL-beker niet voorgoed naar Ajax is gegaan. Een beetje in de trant van „gelukkig dat Ajax heeft verloren, anders moesten we weer geld uitgeven." Ik vond dat eerlijk gezegd niet elegant. Wanneer men een prijs uitlooft voor de win naar, dan is die prijs van harte ge gund. De eer voor de winnaar en het respect voor de prestatie wordt geenszins getemperd door de finan ciële consequentie. Een ding moet me nog van het hart en dat is een woord van grote critiek jegens een enkele A.F.C.-er. Het Be stuur had dringend verzocht niet op de overdekte tribune te gaan zitten. Dit beroep op medewerking is blijk baar niet door iedereen begrepen. Toen een van de orde-commissarissen aan een A.F.C.-er vroeg niet op de overdekte te gaan zitten, repliceerde hij met de woorden: „Is dat een ver zoek of een plicht?" Toen hem ten antwoord werd gegeven dat het een verzoek betrof, meende hij te moeten zeggen, dat hij dan rustig op de over dekte kon gaan zitten. (Wanneer een ballonvaarder opstijgt gooit hij bal last overboord). Tenslotte een alinea voor sommige jeugdleden: Het behoort tot de nor male clubdiscipline niet voor, tussen of na de wedstrijden op het veld te spelen, geen banken te vernielen en geen lege flesjes in het veld te stam pen. G.W. De cliché's op deze pagina's werden ter beschikking gesteld door De Te legraaf - De Courant - Nieuws van de Dag. 4

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1950 | | pagina 4