Mixed Pickles
Bequnstiqinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
Tentoonstelling „Ajax".
Op een wondere voorjaairsochtend heb ik de tentoonstelling Ajax-IVatergraafsmeer in het Waaggebouw be
zocht. In de eerste plaats, omdat ik in Watergraafsmeer geboren en getogen ben, in de tweede plaats, omdat
ik Ajax als jongen gehaat, als jongeman benijd en als volwassene bewonderd heb.
En nu heb ik nog een ander gevoel voor Ajax gekregen en ik dacht van mijn leven niet, dat ik ooit dat
gevoel zou hebben van grote dankbaarheid. Met die tentoonstelling heeft Ajax bewezen te begrijpen, wat
cultuur en traditie en historie in het leven zijn. Wat Ajax daar in het eeuwenoude Waaggebouw bijeenge
bracht heeft, is uniek en naar mijn idee te weinig gewaardeerd door pers en publiek.
Ik vond daar mijn jeugd terug. Ontroerd heb ik gekeken naar oude en goedkope ansichtkaarten van ,,de Meer'
Maar ook naar de voortreffelijke schilderijen van Tinus de Jong.
De eeuwenoude historie van Watergraafsmeer was daar uitgestald. Alles dat „de Meer" karakter gegeven
heeft, was geexposeerd. „Oud-Roosenburgh" en „Voorland", „Frankendaal" en „Schollenbrug". Een wereld
ging openeen wereld van herinneringen. Herinneringen aan een periode, die oh, afgesleten gemeenplaats
toch zoveel aardigs en beminnelijks had.
Een étage hoger was de historie van Ajax geëtaleerd.
Bijna ademloos heb ik de Ajax-historie gevolgd. Niet de „tropheeën", want die zijn in de sportwereld het aller
lelijkste, dat een menselijk brein kan uitdenken. Maar een oude photo van wijlen Dade, een reclame-biljet voor
een wedstrijd van Ajax achter Het Tolhuis en vooral de jaargangen van het Ajax-Clubmeuws en van de.
Ajax-programma's.
„Extra-uitgave!" Kampioenschap van Nederland: AjaxA.F.C. Een heerlijk chauvinistische voorbeschouwing.
Maar hoe was je zelf? Een paar andere bezoekers gaan vertederd langs de vitrines. „Ach, kijk eens", zegt zij,
„daar heb je het programma van Ajax tegen A.F.C. in „negentien" - was dat niet die wedstrijd, waar gevoch
ten werd?"
Ik heb niets gezegd tegen deze mij onbekende Ajax-mensen. Want ik las en herlas zelf die nummers, omdat ik
zelf zo enthousiast „gevochten" had...
Met naijver en bewondering heb ik de Ajax-grafieken van Jan Elzenga bestudeerd en bewonderd.
Van harte gecomplimenteerd, Ajax. Laat ze maar roddelen en kletsen over jullie -r een knappe club, die het
jullie nadoet!
K.N.V.B.-beker.
Als we de K.N.V.B.-beker toch niet au serieux nemen, waarom schrijven we dan in? Is het nu bepaald nood
zakelijk, dat we ieder seizoen in de bekercompetitie een figuur slaan als het achtereind van een varken?
Taxi-tarieven.
Ik wil nog eens terugkomen op de taxi-tarieven naar Hockeystadion en de cricketvelden. Het is een volmaakt
anachronisme, dat het „stadstarief" ophoudt bij de Zuidelijke Wandelweg en dat dan „tarief II" gaat gelden.
De logische zönegrens is tegenwoordig de Kalfjeslaan. Het zou toch wel nuttig zijn als „Twentsche Bank",
Hockeyclub „Amsterdam", V.R.A., A.C.C., etc. hierover een gezamenlijke brief schreven aan de Verkeers-
Topklasse.
Vanmiddag zat ik naar België-
Holland te luisteren. Naar de massie
ve klanken van ons Wilhelmus te
oordelen, waren er heel wat meer
Hollanders, dan de bescheiden toewij
zing van plaatsen veroorloofde. Zou
ik zo mis zijn, als ik vermoed, dat
enige duizenden Belgische kaarten
tegen zwarte prijzen in Nederlandse
handen zijn overgegaan en daarmee
de deviezenbesparing illusoir hebben
gemaakt
Het voorstel van radio-reporter
Pagano over die uitwisseling met
toe-beurs van interland-plaatsen
leek mij dubbel en dwars het overwe
gen waard.
Volgens dit radio-verslag zou het
zonder het fenomeen Kraak een de
bacle zijn geworden. Het bevestigt
weer onze mening, dat de na-oorlogse
fraaie resultaten hoofdzakelijk aan
onze uitzonderlijke keepers en de
aanwezigheid van een of meerdere
match-winners te danken zijn ge
weest. Onze armoede aan bekwame
voorhoedespelers werd pijnlijk duide
lijk gedemonstreerd.
Er hapert blijkbaar iets aan onze
opleiding en-of competitie-systeem.
Sterker dan ooit ben ik er dan ook
van overtuigd, dat we zo spoedig mo
gelijk tot een nationale topklasse
moeten overgaan, tenzij men met een
bescheiden rolletje, zoals het echte
amateurs past, tevreden is en rustig
afwacht tot er weer eens een geboren
voorhoede-fenomeen te voorschijn
komt.
Tempo.
Die conditietraining van de Neder
landse elftal-club schijnt ook niet het
gewenste resultaat te hebben afge
worpen, want volgens het radiover
slag waren die drommelse Belzen
steeds veel sneller. Heb ik het echter
altijd mis gehad, toen ik dacht, dat
tempo in de eerste plaats een kwestie
van techniek is?
I. H. GADAVAZI
(Is NederlandEngeland B een
aanwijsbare verbetering in ons spel
of een uitgooier? Zou het niet het
laatste zijn? - Red.)
9
