BequnstiQinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
lea vertroebelen bij het enige doel
punt, kunnen we gerust zeggen, dat
het Jan van der Werff was, die het
„vuile" werk deed. Jan lag n.l. prac-
tisch in één van de vier sloten, die
hier als lijnen fungeerden, terwij)
Sieg het leer „pijnlijk" zuiver van
richting veranderde. Toen het eind
signaal klonk, stond dit blijspel op
het punt in „catch as catch can" te
veranderen en ik geloof, dat de Wees-
penaren hier beter in waren, dan in
voetbal.
Wanneer ik aan het slot van deze
competitie nog iets wil opmerken,
dan is dat een blij geluid. Na een be
gin, dat ons alleen maar het ergste
kon doen vrezen, heeft het vijfde een
goed seizoen achter de rug. Een ieder
die dit jaar wel eens meegespeeld
heeft, weet in welk een harmonie
deze vriendenkring haar wedstrijden
speelde. Het was iedere Zondag pret
tig met het vijfde elftal te kunnen
voetballen.
Het verslag van onze eerste beker
wedstrijd, een drama in diverse,
nauw met elkaar in verband staande
bedrijven, volgt hieronder door één
van de hoofdrolspelers, Dick Moes
bergen.
„Als je over dat „heerlijke" vijfde
een non-figuratief experimenteel
schilderstukkie zou kunnen maken,
zou het allereerst in zich moeten heb
ben een sluimerend lichtblauw, dat
de eerste tien minuten van iedere
wedstrijd aangeeft, als speciaal de
verdediging geleidelijk aan het ont
waken is. Verder een willekeurig
forse neutrale kleur voor het reste
rende gedeelte van de wedstrijd, wan
neer er niet eens zo erg gek gevoet
bald wordt. Maar tenslotte een be
langrijk deeluitmakende mengelmoes
van paars, geel, groen en andere
meestschreeuwende kleuren. En dit -
U vat dit wellicht - heeft dan betrek
king op het voor-, na- en tussen-
kaarten.
Wij zouden die beker wel even win
nen was de afspraak voor de èerste
wedstrijd tegen D.E.C. 2. Kun je ge
rust afspreken, niet waar, als je van
de laatste 10 wedstrijden er maar
eentje verloren hebt. Effe ho.
Na 10 minuten met 4-0 achter
(vanwege die sluimering)Rust -
viel mee - 6-0. De grote buiten-leden-
lijke belangstelling, echter hielp ons
bij, (uiterst zeldzaam voorkomende)
ontstentenis van de elftalcommissie
over onze zelfmoordplannen heen en
met van-hup-Abe-wat-kan-jou-het-
nog-schelen, wonnen we na de rust
op overtuigende wijze met 2-1.
Helaas ging onze eminente kapi
tein-spil reeds in de eerste „over"
nogal pijnlijk stukbeenvoor en moest
verder, van zon en publiek genieten
de, in burger zijn morele kracht doen
gelden.
Wanneer je echter 5 minuten voor
tijd letterlijk een tegenstander bij de
neus vat in het strafschopgebied, om-
dat-ie wat „naar" tegen je keeper
doet en de scheidsrechter kent een
free-kick toe, vóór, ergens bij de
middenlijn, omdat-ie eenvoudig niet
aan kon nemen, dat w ij iets onaar
digs gedaan zouden hebben en boven
dien de fourier van een bekende
Meerse uitspanning, zonder dat je
een speldje draagt, bij binnenkomst
iets over dat eerste van A.F.C. mom
pelt, daarna belangeloos het een en
ander weggeeft en eindigt met je op
zijn jubileum te nodigen en er nog
wel wat geks gebeurd is, dan begin
je te begrijpen, dat het grootste suc
ces van een voetbalvereniging niet
altijd onder het hoofd „Uitslagen" in
de krant is te lezen. Over succes ge
sproken. Horen wij op een Zondag
van een tegenpartij, dat ze kampioen
zijn. Dachten wij, dat wij dat bijna
waren. Zou je kunnen zeggen met een
variant op een vermaard redactie ge
zegde: Als er nu weer een stand van
het vijfde in het bulletin gepubliceerd
wordt, is het voor de eerste keer."
Over de tweede wedstrijd tegen
Germaan III, die ik vanaf de tribu
ne meemaakte, wil ik slechts zeggen,
dat we na een behoorlijke wedstrijd
met 3-1 verdiend wonnen en dat
vooral de achterhoede opviel.
De laatste wedstrijd van dit sei
zoen was een waardig besluit: een
5-2 overwinning na een rommelige
vertoning tegen S.D.W. II. Er waren
n.l. lieden die elkaar niet zo heel
erg graag mochten en zodoende werd
er na oud recept een weinig „ge
schaafd en geboend". We hadden een
1-2 achterstand, maar na een doel
punt a la Anoul was het pleit vrij
spoedig beslecht en gingen we op de
overwinning af.
Nu gaan we zomersporten, ieder
op zijn manier en dan zien we elkaar
in September weer in de polders rond
de hoofdstad en gaan we met een
zelfde élan en plezier van start,
waarmede we nu geëindigd zijn.
SPILLETJE
Overzicht van het 6de, 7de en
Zat.-elftal in de Afd. Amsterdam.
Het zesde elftal heeft in het afge
lopen seizoen vele goede resultaten
geboekt, waarbij zelfs aan het einde
van de competitie een serieuze kans
op het kampioenschap van afd. res.
3 kl. E bestond.
Jammer genoeg zijn in de eerste
wedstrijden enige punten verloren
gegaan doordat niet direct over een
vaste kern in het elftal beschikt kon
worden. Onder aanvoering van Frits
v. Zutphen echter was het prettig
voetballen en de animo en het en
thousiasme van de spelers werd wel
dra groter door enige goede over
winningen. De grote tegenstanders in
deze afdeling waren RKVVA III en
Blauw Wit VII, waarvan Blauw Wit
2 maal het onderspit moest delven,
doch RKWA bleef ons de baas, zo
wel thuis als uit.
Op het ogenblik is het elftal nog
aan het bekeren en heeft de voorron
de reeds met goed succes doorlopen
en de mogelijkheid is niet uitgesloten
dat onze jongens ook in de finale zul
len komen.
Tot de vaste kern van dit elftal
behoorden o.a. Keim, v. Zutphen,
Stokkink, Donk, Jo Immig, v. Has
selt, de Granje, v. Tiel, Stuyvenberg
en Schatens.
Het zesde elftal eindigde in de
competitie op de 3de plaats met het
volgende resultaat:
gesp. gew. gel. verl. pt. v. - t.
14 8 2 4 18 41-29
In dezelfde klasse doch in een an
dere afdeling was ook het zevende
elftal ingedeeld. Aangezien hier veel
verwisseling van spelers heeft plaats
gehad, werd steeds weer in een an
deren samenstelling gespeeld waar
door de resultaten niet altijd even
goed waren. Toch heeft Gijs Nijman
met zijn mannen vele gelijke spelen
uit het vuur gesleept, meestal gehol
pen door enkele oudere spelers.
Het keepersprobleem heeft de E.C.
ook vele hoofdbrekens gekost, doch
over schotvaardigheid van de voor
hoede hebben zij niet te klagen ge
had.
Als we de eindstand bezien:
gesp. gew. gel. verl. pt. v. - t.
16 5 6 5 16 39-36
dan behoeven wij niet ontevreden te
zijn.
In de bekerwedstrijden waren de
successen maar matig, in verband
met het vergevorderde seizoen, waar
door enkele spelers niet meer be
schikbaar waren.
Het Zaterdagmiddag elftal.
Wij hebben dus dit seizoen ook aan
de Zaterdagmiddagcompetitie deel
genomen en wel in de derde klasse.
Kampioen zijn wij niet geworden,
doch er is dikwijls heel gezellig ge
voetbald. De opkomst van de spelers
is over het algemeen zeer constant
geweest en ook de invallers hebben
niet onnodig verstek laten gaan. Het
elftal bestond hoofdzakelijk uit oude
re spelers, die nog eens graag een
balletje trappen. Behalve voetballen
wordt er dan ook nog veel gepraat,
indien de techniek niet meer zo vol
maakt is.
In de bekerwedstrijden was het re
sultaat slechts matig, doordat enke
le spelers door ziekte verhinderd wa
ren, zodat met een incompleet elftal
gespeeld werd. Het was jammer dat
onze trouwe doelwachter Wildeboer
in één van de laatste wedstrijden ge
blesseerd raakte, waardoor hij voor
lopig niet meer kon spelen. Wij wen
sen hem echter van harte beterschap.
Er moeten nog 2 wedstrijden ge
speeld worden en momenteel bezet
ten wij een plaats midden op de rang
lijst met de volgende cijfers:
gesp. gew. gel. verl. pt. v. - t.
14 6 3 5 15 43-31
De Elftalcommissie B zegt alle
spelers dank voor htm trouwe op
komst en verwacht, dat na een pret
tige zomervacantie weer goede clan-
ditie en veel animo zal zjjn voor de
Afd. Amsterdam.
E. C. „B"
3
