Seizoen 1949-30 bijna ten einde
QUO VADIS A.F.C. III?
1
3
4
5
BeQunstiqinq van onze adveRteeRÖeRs, houöt öe schakel in stanö
2
De voorlaatste thuiswedstrijd werd
weer eens gewonnen en wel van
U.V.V. met 2-1. Onze beide goals
werden gescoord uit strafschoppen,
waardoor beide wedstrijden tegen
U.V.V. op dezelfde wijze beslist wer
den.
De volgende week speelden we in
Weesp tegen Rapiditas 2-2, waar
door we ons in veiligheid brachten.
Een slechte wedstrijd waarin er veel
te hoog gespeeld werd.
De Eerste Paasdag speelden we in
Groningen in het Be-Quick-tournooi.
De eerste wedstrijd tegen Be-Quick
werd met 2-1 gewonnen. In de finale
tegen H.B.S. werd A.F.C. na de rust
onder de voet gelopen (3-9).
De Tweede Paasdag werden we uit
de bekercompetitie gewipt door Vi
tesse uit Castricum. (1-2)
Over de laatste competitie-wed
strijden valt niet veel bijzonders te
vertellen.
De Spartaan kwam in onze laatste
thuiswedstrijd met 8 Invallers uit
haar 3e en 4e elftal uit en wist, dank
zij het slechte spel van ons nog gelijk
te spelen, terwijl Elinkwijk ons wer
kelijk voetballes gegeven heeft. (2-7)
Elinkwijk is volgens mij de beste
ploeg in onze afdeling, maar D.W.V.
haalde een puntje meer en is dus
kampioen.
Ik wens Klaas Ooms en zijn man
nen veel succes toe in de promotie
wedstrijden en hoop dat ze er in mo
gen slagen tot de eerste klasse door
te dringen.
Dit is dan het einde van het over
zicht van) A.F.C. I voor dit seizoen,
waarin we toch nog hoger geëindigd
zijn dan ik zelf verwacht had.
Alle medewerkenden in het stuk
worden bedankt en kunnen gaan uit
rusten om het volgend seizoen weer
„fit and well" te beginnen.
G. t. H.
Het is het derde elftal niet mogen
gelukken de „Danse Macabre" te ont
springen. Via een naargeestige 1-2
tegen D.W.V. III werd een aanvang
gemaakt met de promotie- en degra
datie-wedstrijden, die helaas niet flo
rissant begonnen zijn. Tegen H.F.C.
II werd met 3-1 verloren en de week
daarna in Zandvoort tegen Zand-
voortmeeuwen met 2-2 gelijk ge
speeld. Drie punten verlies uit twee
wedstrijden. Natuurlijk is er nog een
kans, maar dan zal er nog harder ge
werkt moeten worden met meer en
thousiasme, training en ontzegging
van genoegens. Komaan derde elf-
tallers, het gaat om een paar wed
strijden. Bewijs, dat het behoud van
het derde U iets waard ls.
AD INT.
A.F.C. 4-de Volewijckers 4 0-0.
Deze wedstrijd heb ik persoonlijk
wegens griep niet mee kunnen spe
len, maar volgens hetgeen ik er van
hoorde, heeft de voorhoede, zoals
wel eens meer voorkomt, de meer
derheid niet in doelpunten tot uit
drukking kunnen brengen. De achter
hoede liet gelukkig geen steek val
len, zodat in ieder geval een kost
baar puntje werd bemachtigd.
A.F.C. 4-W.F.C. 2 1-0.
Na een rustperiode van 3 weken
moesten wij tegen W.F.C. 2 in het
strijdperk treden. Geen gemakkelijke
opdracht, want W.F.C. 2 stond aan
de kop van de ranglijst met serieuze
kampioenskansen. Daartegenover
was het 4e elftal, doordat onze mede
gegadigden voor de onderste twee
plaatsen de laatste weken alles won
nen, in een dwangpositie geraakt.
Wilden wij onder die promotie-degra
datie-wedstrijden vandaan komen,
dan moesten wij in ieder geval begin
nen met deze wedstrijd te winnen.
Gelukkig was het derde elftal die dag
vrij, zodat wij met het sterkste elftal
in het veld konden komen. Vooraf
nog een klein donderspeechje van de
Voorzitter van de Elftalcommissie,
de Heer J. van Nek, en een geladen
4e elftal kon de strijd aanbinden.
Met een behoorlijke wind mee ver
kregen wij al spoedig het beste van
het spel en vooral door een hoog
tempo gelukte het ons steeds weer
de achterhoede van W.F.C. voor
moeilijke problemen te zetten. Na een
half uur ongeveer een hard schot van
Eeman, de bal werd slecht wegge
werkt en het gelukte Rinckes met
veel moeite de bal over de doellijn te
werken. 1-0 voor A.F.C., hetgeen te
vens de ruststand werd. In de tweede
helft waren de rollen volkomen om
gedraaid, 'n sterk aanvallend W.F.C.
maar nu bleek dat onze verdediging
voor haar taak berekend was. Steeds
weer kwamen de W.F.C.-ers op ons
doel af maar achter was en bleef de
zaak potdicht, mede dank zij het ge
sproken woord van onze uitstekende
doelverdediger Giel van Driel. Met
nog ongeveer tien minuten te spelen
werden de twee binnenspelers ook
nog door ons teruggetrokken en was
er in het geheel geen doorkomen
meer aan. Eindstand 1-0 voor A.F.C.
Het gehele elftal heeft deze wed
strijd van het begin tot einde met een
geweldig enthousiasme gespeeld en
het zal voor allen een voldoening zijn
te weten dat door deze overwinning
het 4e elftal zonder het spelen van
promotie-degradatie-wedstrijden voor
de reserve 3e klasse behouden bleef.
Ten opzichte van het vorige jaar be
tekent dit dus winst.
Tot slot wilde ik graag nog even
Giel van Driel in het zonnetje zetten.
Zonder de andere spelers van 't vier
de elftal ook maar enigszins te kort
te willen doen, Giel heeft in het be
haalde succes van het vierde elftal
een groot aandeel gehad. Giel kwam
de laatste weken in totaal vier maal
voor een K.N.V.B.-elftal uit, waar
van driemaal voor het vierde elftal.
En eenmaal voor het derde elftal.
Niet éénmaal werd Giel gepasseerd
en wist steeds de score blank te hou
den. Een prestatie derhalve, die ze
ker het vermelden waard is. Type
rend voor Giel was zijn uitspraak na
afloop van de wedstrijd tegen W.F.C.
2 n.l.:
„Ik ben tot de conclusie gekomen,
dat ik het vroeger veel verder ge
bracht zou hebben als ik maar meer
gekletst had."
Misschien zijn er nog keepers in
A.F.C., die hiermede hun voordeel
kunnen doen.
COR KERKER
De wedstrijd tegen A.D.W. 2 uit
heeft ons gebracht wat we verdien
den: een nederlaag. Na een misera
bele eerste helft stonden we met 0-2
achter. Onze tegenpartij, die door
grotere vechtlust bijna ieder duel in
haar voordeel besliste, maakte twin
tig minuten voor tijd een derde doel
punt en toen begrepen we, dat dit
matte, slappe gedoe ons naar een dé-
bacle voerde. Perton scoorde tegen
de volkomen in het nauw gedreven
spil van A.D.W. trapte in eigen doel
en twee minuten voor tijd nam de
back van onze tegenstanders de bal
royaal onder zijn arm. De arbiter
maakte gebaren „a la van der Meer"
en deed tevens of zijn neus bloedde,
hetgeen wij hem op dat moment ook
gaarne gegund hadden, want inplaats
van een penalty toe te kennen, liet
hij inrukken en hadden wij, zoals ge
zegd verdiend, met 2-3 verloren.
Z.S.G.O. 3 kwam op ons veld, als
ongeslagen kampioen met één ver-
liespunt. Fel waren we belust op een
revanche voor de in de eerstë wed
strijd van het seizoen geleden zware
nederlaag. We verschenen met drie
reserves en na een gewonnen toss
trokken we tegen de storm op. Zon
der tot paniekvoetbal te geraken
heeft toen onze verdediging de sterke
Z.S.G.O.-aanval van zich afgehouden
Invaller Donk speelde een best par
tijtje back. Ondanks de steun van
Aeolus, stonden we na de rust plot
seling met 0-1 achter. Maar een mi
nuut of tien voor tijd, maakte Daan
Perton na een bekeken aanval gelijk
en 1-1 bleef het. Een mooi resultant,
behaald in een leuke wedstrijd.
Van onze „verre" uitwedstrijd te
gen Rapiditas 3 valt slechts op te
merken, dat we na een ietwat humo
ristisch partijtje met 1-0 wonnen. De
rust kwam met 0-0. Zonder de pres
tatie van ons onvolprezen commissie
lid, rechtsbuiten Kinsbergen te wil-
