öRukkeRij Niet vriendelijk, maar duidelijk joh. merjeR g- zoon BecjunstiQinQ van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö Voor al Uw drukwerken Kanaalstraat 132 Amsterdam-W. Telef. 80710 Hetgeen de „Jhr" in de regel schrijft, heeft weinig of niets met voetbal te maken. Trouwens, er zijn er bij ons zo bitter weinig, die wer kelijk iets verstandigs, dat met voet bal heeft te maken, uit de pen weten te krijgen. Wat moet dan het bezit van een Verlegh, die zo simpel de meest eenvoudige speler alles ver klaart, een waarlijk groot bezit bete kenen. Als ik dus dit keer wèl iets over voetbal ga schrijven, en het mocht hier en daar niet de hoogte bereiken van een Verlegh e.d., mocht het ten slotte, beste vrienden, een tikkeltje dom aan doen, vergeef het mij dan en spaar mij voor nutteloze kritiek, want wat de „Jhr" over voetbal schrijft, is heus de sop de goal niet waard. Het is anders zo een prettig gevoel te weten, dat ons eerste elftal de 55-jarige A.F.C. wederom in veilige haven heeft geloodst. En even veilig als deze haven is, wordt dan het schrijven over onze sport en het open baar maken van je diepste en teerste gevoelens, opgedaan tijdens de wed- strijden, zij het in storm en regen, hagelbuien trotserende alsmede het volle risico lopende, een vocabulaire uit het hoofd te leren van alle meest uiteenlopende lelijke en ordinaire woorden. Dat is voetbal. En onze jongelui spelen dit spel op de hun eigen wijze. Niet eens BETER voetbal, laat staan BEST voetbal. Want als de schrijver van BETER VOETBAL onze ge meenschap wederom een dienst zou willen bewijzen, diende zijn volgend boekje te moeten behandelen en he ten: PRETTIGER VOETBAL. Want het blijft nu eenmaal niet prettig aandoen, reeds voor de wed strijd zijn wensen kenbaar te mogen maken betreffende de keuze van zie kenhuis of inrichting van die aard. Doch wij, eenvoudige A.F.C.-ers, door de bank genomen, zijn wij toch tevreden; tevreden - after all - o.a. met de samenstelling van onze hui dige Keuze Commissie (ik haast mij er bij te voegen, die van A.F.C.)Te critiseren blijft er immers altijd. Zijn wij niet dat zgn. nuchtere volkje van dat kleine landje met die kleine mo lentjes aan dat kleine Zuidersoppie Dat kleine volkje met die enorme grote mond. Onze E.C. heeft veel werk verzet. En niet alleen zij, doch ook die an dere elftal-commissies verdienen ons aller lof. Ja, meneer, natuurlijk zijn Jaap v. Nek en Nesenberend en Scheepstra ontzaglijk eigenwijs. Natuurlijk, me neer, dictatoriaal mag U het ook noe men. Zij zijn gewend daar niet eens boos om te worden. Doch één ding staat vast, de elftal-commissarissen die dat in de loop der tijden niet wa ren, zakten in no-time als bakstenen. En het meeste pleizier, dat zij ve len deden was wel, dat zij het aan durfden, ondanks precaire omstan digheden, drie jonge spelers op te stellen, welk drietal, mits in de goe de richting gedirigeerd, ons in de toekomst nog veel sportief genoegen zal verschaffen. Dit succes zal de stimulans moeten betekenen voor alles wat A.F.C.- jeugd heet en aanleg heeft om een knappe voetballer te worden. Diezelf de prestaties te bereiken, daar hun kert immers iedere gezonde sport- jongen naar. Doch het moet niet al leen bij hunkeren blijven; veel eerder moet met besliste wilskracht en on tembare ambitie getracht worden het persoonlijk arsenaal aan techniek, tactiek, snelheid, uithoudingsvermo gen en alles, wat voor het leveren van BEST VOETBAL onontbeerlijk is, te verbeteren en aan te vullen. Er schijnt o.a. bij de thuiswedstrij den van ons eerste elftal een myste rieus malheur te zitten, waar nie mand, zelfs de technici op de trap, ook maar iets van begrijpt. Het ge heimzinnige „it", dat de spelers, af zonderlijk dan wel in teamverband, een soort „Waterloo" voor ogen to vert. De consequenties laten zich ra den. Het worden onnodige nederlagen die onze „goodwill" bij het Amster damse publiek tot een zielig en arm zalig hoopje deed smelten. Wat jam mer is voor penningmeester Woud stra en waar het laatste woord ver moedelijk nog niet over is gespro ken. Trouwens, de financiële zijde van GROTE voetbalclubs, die NIET aan de spits van ons voetbal staan, zal langzaam aan de bedenkelijke vorm van een ernstig probleem gaan aan nemen. Mij is bekend, dat een door de jaren middelmatige eerste klasser aan inkomsten een bedrag beurt van bijna één ton. Waar tegenover uit gaven bestaan van ongeveer drie dui zend gulden minder. Waar er echter met de beste wil op de begroting (en op de werkelijke uitvoering) op geen enkel postje iets kan worden bezui nigd, vraagt men zich tenslotte af, wat gaat gebeuren, indien deze club eens het ongeluk zou hebben naar de tweede klasse te verhuizen. Deze wetenschap legt, zij het soms onbewust, een grote druk op de schouders van Bestuur, commissies en spelers. Het streven van onze „Voetbal- bups" is nu eenmaal gebaseerd op het winnen van geld. Anders schijnt het klaarblijkelijk niet te kunnen. En al geeft de Velser arts in opdracht van het hoogste college, een heldere uit eenzetting, waarom beroepsvoetbal in Nederland beslist onmogelijk is, de houding van vele leiders blijft toch als die van de bekende paling in de bekende emmer met gelei. Al dient gezegd, dat de oplossing van het pro bleem niet eenvoudig is. Nee, geef mij dan maar die com missie, die de sportverdwazing zal trachten te doen verminderen. Aan die commissie verlenen bekende lie den met nog bekender namen hunne medewerking. Bellevue was uitver kocht!!'. Zoveel interesse heeft men blijkbaar voor sportverdwazing. Doch uren lang durende vergade ringen van gedegen personen zullen slechts oorzaak blijken te zijn van gewichtige moties en besluiten, die resulteren in zwakke heelmeesters met de onvermijdelijk daaruit voort vloeiende gevaarlijke wonden. Dokters als b.v. Tetzner dienen het mes er stevig en afdoend in te zetten. Het langdurig of levenslang straffen van alles en iedereen die het zo lang zamerhand melig aandoende woord je „amateurisme" besmeurt, zal de enige remedie blijken te zijn. Dan zullen de diverse heren, die geen boter, doch koelhuizen op hun overigens waardige hoofden hebben, tot nadenken worden gestemd. Het „kiezen of delen" is dan de tweede faze. Mag ik dan als slot het Bestuur van de K.N.V.B. mijn traditionele al lerhartelijkste bedankje brengen voor de enorme moeite, die zij zich ook dit jaar wederom heeft gegeven, om toch vooral maar de kampioens-competi- tie zo laat mogelijk te doen beëindi gen. Cheerio!! namens alle zomer- sporters, die zich ieder jaar opnieuw rustig „in de luren" 1 en. JHR. VAN ROSSEM DE GAULIN P.S. Wist U de reden, waarom Lenstra van de winter enige wed strijden niet werd opgesteld De Keuze-Commissie had te veel „anti-vries" in haar tank! 15

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1950 | | pagina 15