het gebied der sociëteit. Daarom ook heb ik deze pe riode uit onze geschiedenis iets uitgebreider behan deld (hoewel er nog tal van punten onbesproken zijn gebleven) in tegenstelling tot de andere seizoenen, die tenslotte voortbouwden op het fundament, dat na de oorlog werd gelegd. 1946-1947 De voetbalmoeheid zat de spelers kennelijk nog in de benen, want de gewonnen Frankendaelbeker ging verloren en ook in het AROL-Bekertournooi kon ons eerste elftal niet meer tot verrassende verrichtingen komen. Dit vier en twintigste tournooi bestond be halve uit ons eigen elftal uit A.G.O.V.V., Longa, H.B.S., Frisia, K.F.C., U.V.V. en Zeeburgia. Wij wonnen van Frisia, doch moesten op de tweede dag de eer aan A.G.O.V.V. laten, dat in de finale Longa met 2-0 sloeg. Ook het Spaernebeker-tournooi moesten we uitslui tend als oefening beschouwen, want van de Vole- wiickers verloren we met 3-0 en van V.S.V. met 5-9! Op 22 September begonnen we met de compe titie en de traditie getrouw verloren we de eerste wed strijd en wel met 4-2 van Zeeburgia. Het herstel liet echter niet zolang op zich wachten als in het vorige seizoen, want tegen R.C.H. begon de machine weer op toeren te komen en via een 5-2 overwinning kwamen we steeds meer in de running. Onze grootste concur rent was Zeeburgia, dat aan het eind van het seizoen tenslotte met een verschil van een punt de kampioens- vlag mocht hijsen. Op 26 Mei speelden we in het Olympisch Stadion een der meest tragische Wedstrijden, die we ooit gespeeld hebben, want op die beruchte middag schoot onze on volprezen Gerrie Stallmann in de wedstrijd tegen Z.F.C., toen we met 2-1 voorstonden, onhoudbaar in eigen doel. Het was een fluitende loeier zoals je' maar zelden ziet en we hebben het dan ook betreurd, dat het in eigen doel was. Aan een gelijk spel hadden we niets en aangezien Zeeburgia de lastige uitwedstrijd tegen West-Frisia met 2-0. won, bleven we steken op de tweede plaats en de stand, die luidde zo: Zeeburgia 20 14 2 4 53- 28 30 A.F.C. 20 14 1 5 58- -30 29 Z.F.C. 20 9 8 3 48- -31 26 West Frisia 20 8 7 5 48- -34 23 H.V.C. 20 9 4 7 47- 52 22 W.F.C. 20 8 4 8 34- -38 20 R.C.H. 20 6 4 10 42—^7 16 Hilversum 20 5 5 10 30- -43 15 De Spartaan 20 6 2 12 35- 49 14 De Kennemers 20 6 1 13 34- -55 13 Alkm, Boys 20 5 2 13 35- -57 12 Ge ziet, dat het voetbal er een beetje stiefmoederlijk afkomt, maar het accent van dit jaar viel op een cri sis, zoals A.F.C. die in haar gehele geschiedenis nog nooit heeft meegemaakt. De moeilijkheden met de clubavonden, het feit, dat er geen bottertocht werd gehouden vielen geheel in het niet bij de slag die onze vereniging op 18 April 1947 trof, toen een besluit genomen moest worden door het Senioren-convent en de Buitengewone Algemene Ver gadering in het Park Hotel, dat van enorm verstrek kende aard was. Het is hier niet de plaats om de ge beurtenissen van die avond en voorgaande weken weer op te rakelen, het is hier ook niet de plaats om namen te noemen. Het is voldoende om te zeggen, dat drie van onze prominente leden de A.F.C. moesten verla ten. Men kon een speld horen vallen toen het besluit en de- redenen tot dit besluit aan de Algemene Vergade ring werd voorgelezen. Stilzwijgend hoorde ieder aan welke slag de club getroffen had. Niemand stelde een vraag, niemand zei iets, een netelige situatie werd op beschaafde wijze, zoals dat A.F.C. onder alle omstan digheden betaamt, opgelost. Aan het eind van de avond werd een nieuw Bestuur gekozen met Arie Mets als voorzitter. Laten wij allen, die onder zware omstan digheden en grote verantwoordelijkheden achter de groene tafel plaatsnamen dankbaar zijn, dat zij de club uit een impasse hebben gered. Maar gelukkig: er waren ook de goede dingen. Op de vergadering van 27 September werd aan allen die zich tijdens de bezettingsjaren verdienstelijk hadden ge maakt een Herinnerings-Diploma 1940-1945 uitgereikt. Het waren de heren D. J. Bessem, J. H. Esser, J. F. R. Nestelroy en G. A. W Zeegers van het Mobilisatie- Comité, W. van Dijkhuizen en P. S. Buren van de N.N.- commissie, A. Waayer, G. Stallmann en K. G. Prior van de Contact-Commissie, Dr. H. Stallmann en Dr. J. Ree der van de Medische commissie en H. Meyling, B. P. Bonkink, Ir. C. A. Emeis, H. F. van der Hurk Sr., en J. P. Scheepstra van het Voedsel-Comité. En op de vergadering van 31 October bewees A.F.C. in de nieuwe tijd mee te leven met de clubgenoten, die in Indië onder de wapenen waren of als burger werk ten. Zonder enig debat kwam de Commissie Indië tot stand bestaande uit de heren S. de Waal, J. Gilkens en J. P. Scheepstra. Maand in, maand uit verzorgde deze commissie de pakketten, die naar Indië gingen. Dick Bessem werd op 30 Januari Directeur van het Olympisch Stadion. Hoezeer wij hem deze functie ook gunnen, er waren problemen wie Dick Bessem moest vervangen! De laatste Algemene Vergadering, die hij presideerde, vond plaats op 7 Februari in het Ameri- cain Hotel, een bijeenkomst waarbij de scheidende voor zitter op waardige (maar later op de avond of nacht ietwat lawaaiige) wijze werd uitgeluid. Zo eindigde een zeer wisselvallig seizoen met diepte-, maar gelukkig toch ook weer hoogtepunten. 1947-1948 Het 25e AROL-Bekertournooi bracht A.F.C., H.B.S., Hermes-D.V.S., Zeeburgia, A.G.O.V.V., P.S.V.. D.W.S. en K.F.C. binnen de lijnen, doch voor ons was de aan wezigheid aldaar van zeer korte duur. De Kraaien pik ten ons met 2-0 de kaas van het brood, doch ook H.B.S. wist het niet veel verder te brengen, want de finale ging tussen K.F.C. en Hermes, die resulteerde in een reisje van de Beker naar de Koog. De competitie begon slecht, doch bleef slecht en er waren bij velen reeds de schrikbeelden van het begin der dertiger jaren. Na veertien wedstrijden hadden we vier punten, doch op de dag van het 53-jarig bestaan kwam de kentering. Achter elkaar werd van Velox met 3-1, van W.F.C. met 2-1 en van T.O.G. met 3-0 gewon nen, zodat we langzaam maar zeker wat lucht begon nen te krijgen. H.V.C. uit werd een kansloze 3-0 neder laag, maar toch kwam er weer een herstel, namelijk tegen Alcm. Victrix met 7-3. Het gelijke spel tegen O.S.V. (1-1) kon ons niet meer redden en op 21 Maart 1948 gingen we met loden schoenen naar het H.F.C.- terrein. We maakten flauwe mopjes, interesseerden ons plotseling hevig voor 's Lands Financiën alleen om toch maar niet over A.F.C.-Z.V.V. te moeten spreken. De elftallen kwamen op het veld. Nauwelijks was de aftrap verricht of de zuchten op de tribune verenigden zich tot een doffe kreun. Pats! Een-nul voor. Hyste risch gedoe op de tribune, ooh. oooh! Pats! 1-1. Zim merman gleed uit. Waarom heeft de suffer dan ook nietwacht U even: 2-1 voor. Weet TJ 't nog? Weet U nog dat het met de rust 3-1 stond en dat we die wedstrijd met 9-1 wonnen? Weet U nog, dat DIK DISSELKOEN ZEVEN DOELPUNTEN scoorde? Nee, dan is 't goed. Maar inmiddels waren we op 5 Januari alweer eens in een Algemene Vergadering bij elkaar gekomen om enige moeilijkheden uit de weg te ruimen. Ze werden glansrijk uit de weg geruimd via moties van vertrou wen. O.a. in het Bestuur: gevolg 77 voor, 5 blanco en 28 tegen. In dit bestek viert neutraliteit natuurlijk hoogtij,

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1950 | | pagina 5