Een praatje bij de haard Onze dank Wanneer zo tegen Kerstmis de nieuwe Schakelredac teur per epistel je huis komt binnenstormen met een van enthousiasme doordrenkt verzoek om iets voor de Jubi leum-Schakel in te zenden, is je eerste opwelling hieraan te voldoen. Er moeit niet gezegd kunnen worden „wat was dat vroeger anders, toen zijn vaderlijke voorganger der gelijke werkjes opknapte". Let op, George kan het ook wel. Bon sang ne peut mentir. Het lijkt mij echter niet zo eenvoudig voor hem, wanneer vijf jaar geleden de AFC-geschiedenis in de lengte en in de breedte uitge sponnen is. Ik zit dit neer te krabbelen op de ochtend van de twee de Kerstdag met het gezicht naar het AFC-veld. De vlag gen zijn uigestoken, waaruit kan worden afgeleid, dat de we.dstrijd van het eerste tegen Rapiditas vanmiddag doorgaat. Het wordt tijd. Over een paar dagen is het Nieuwjaar en van de wintig zijn pas acht wedstrijden ge speeld. Indien vroeger de andere velden in Amsterdam werden afgekeurd, was het AFC-terrein nog bespeelbaar. Ons hoofdveld is nu toch wel slecht. Dit is geen verwijt aan de Commissaris van Materieel. Na het veelvuldig ge bruik, speciaal bij da avondtrainig, was het onvermijde lijk. Toen wij lang geleden een lichtinstallatie kregen, had de opzet voorgezeten niet alleen de veldtraining bij avond mogelijk te maken, maar ook om de verlichting met avondwedstrijden productief te maken. Van dit laat ste! is in feite nooit veel gekomen, zodat het oefenen hoofdzaak is gebleven. Toen na de oorlog de verlichting weer in orde moest worden gebracht en verder werd ge- perfectionneerd, kon deze niet zo maar eens naar een bij -terrein worden overgebracht, daar de grondleidingen enz. zich om het hoofdveld bevonden en het overbrengen daarvan naar een andere plaats wel zeer kostbaar zou zijn geworden. Met dat al zitten we nu met de narigheid, waarin wellicht verbetering gaat komen, wanneer het plan om een hulpverlichting op één der bijterreinen te doen verrijzen, doorgang heeft gevonden. Terugblik In het bijzonder zo tegen de jaarswisseling bestaat de neiging een terugblik in bet onmiddellijk verleden te werpen. Je wordt er dan opnieuw aan herinnerd, dat die goeie Frans van Dijk toch wel erg gemist wordt. Voor onze club stond hij altijd klaar. Wat beeft hij mij altijd fijn geholpen, niet in het minst toen ik penningmeester was. Nooit was hem iets te veel. Wel kon hij zo heftig verontwaardigd zijn wanneer ik weer te veel kaartjes had laten verkopen en de mensen niet meer op de overdekte konden worden ondergebracht. Na afloop dronken we sa men een borrel en was Frans even blij als ik, dat zonder brokken ite hebben gemaakt de entrées nog wat waren opgevoerd. En dan Bubi Sabelson. Dat is dubbel tragisch vanwege zijn nog jeugdige leeftijd. Wanneer op hem een beroep werd gedaan, dan was het altijd goed. Hij vond dit van zelfsprekend; het was toch ook zijn club. Iemand die zelfs met AFC in de vierde klas nimmer langs de lijn zou hebben ontbroken met zijn ver boven alles uitklinkende aanmoediging „Vooruit AFC-ers". Gedeelde smart is hal ve smart. Weest er van overtuigd. Fred en Nel, ook wij zullen Bubi nimmer vergeten. Vervolgens denk je er weer aan, dat trainer Booth zo goed in ons milieu paste en onze vereniging nog zulke goede diensten had kunnen bewijzen. Hij was vol goede voornemens en vol hoop t.o.v. het opgroeiend AFC-ge- slacht. Ik heb hierbij niets ten nadele van de nieuwe oefenmeester in gedachte, daar deze bij ons ook wel zijn weg zal vinden. Wat is er in die vijf jaar na de bevrijding weer veel ge beurd. Een paar keer bijna kampioen, éénmaal bijkans weer in de hoogste afdeling terug en zelfs roken we een keer aan de derde klas. Wat een moeilijkheden en toch kwam alles weer op z'n pootjes terecht. Als ik zo aan het peinzen ben. moet de wedstrijd tegen Rapiditas nog wor den gespeeld en stel ik vast, dat wanneer ons eerste elf tal weer op eigen terrein wint, dat de eerste keer is sinds het begin van 1949. Echt weer eens wat andrs. Ik ben vanmorgen niet te vroeg opgestaan en het is tijd om naar het AFC-terrein te gaan, voordat ik mijn stukkie afheb. Dan later maar even afmaken. Op naar het veld. Aldaar aangekomen is het 'eerste wat ik te horen krijg, dat Joh. Wijnand granny geworden is. Onze Schakelre dacteur is een zoon geboren. Van harte, jongelui! Nu be grijp ik waarom George de laatste tijd zo iets degelijks over zich kreeg, dat was n.l. vanwege de uitoefening van ouderlijk gezag in het onmiddellijk verschiet. Maar tevens snap ik dan, dat mijn tweede jeugd ge ducht aan het verbleken is, wanneer iemand, die ik voor kort nog voor een blaag versleet, zich tot grootvader beeft opgewerkt. In het clubhuis leg ik nog even het oor te luisteren. De jeugd-commissie onthult, dat AFC in 1952 in de -eerste klas terug is. Ik reken er op en bij leven en welzijn vier ik het feest mee. De wedstrijd van vanmiddag zit er weer op. We hadden met 8-0 of zo iets kunnen winnen, maar onze voorhoede vond 3-1 welletjes. Opnieuw konden in ons elftal een paar mannetjes worden waargenomen, die rijp worden voor het in 1952 te behalen resultaat. Na afloop was Ernst van Ooy nog even bij mij thuis. Hij had een klein half uurtje de tijd. Het zijn enige grote halfuurtjes geworden en we hebben weer eens gezellig de goede oude tijd op gehaald. Ernst spreekt nog steeds met een tempo van vijf kwartier in het uur en is blijven volharden in het niet afwijzend staan tegenover een alcoholische versnapering. Ik zou zo nog wat kunnen doorgaan, maar ik moet re kening houden met de toegemeten ruimte. De mij gege ven opdracht luidde het over de periode van mijn voor zitterschap te hebben, maar ik heb mij v-ermeteld dit maar achtrwege te laten. Wij gaan nu, zij het op beschei den wijze, feest vieren en ik wil daarbij niet uit de toon vallen. Niet dat uit die tijd mij ook geen aardige dingen zouden zijn bijgebleven, b.v. wanneer ik met de brain- trust op stap was en daarbij o.m. circus-voorstellingen bijwoonde, die je hartverzwikkingen bezorgden niet min der dan 's Zondags op de tribune, wanneer de AFC ach terhoede aan het switchen is. Eigenlijk zou ik nu nog een opschrift boven deze rom melige bijdrage moeten zetten, maar dat laat ik nu maar over aan de mensen van de opmaak. Ik hoop, dat zij niet zo onwelvoeglijk zullen zijn om er b.v. „Gezwam in de Ruimte" boven te plaatsen. (Dank U voor de tip, Red) A. METS De in deze Jubileum-Schakel geplaatste cliché's zijn welwillend ter beschikking gesteld dooi' het Weekblad „Het Lichtspoor". 18

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1950 | | pagina 18