Familieberichten
geboren
De goede oude tjjd.
En zoals het binnen de lijnen is, zo is het ook daar
buiten. Ha, die oude vergaderingen waar alle clubs
vertegenwoordigd konden zijn! Wat kon men elkaar
heerlijk te lijf gaan en toch na afloop als vrienden te
zamen een borrel drinken. Toen stemde men perso
nen, yians stemt men fracties precies zoals in de echte
wereld. Toen kon men een tegenstander nog overtui
gen, thans zijn van te voren de koppen geteld. Het feit
dat we thans al het verschijnsel van een voorstel op
rijm tot onze niet geringe verbazing, ontzetting en wre
vel hebben meegemaakt, spreekt boekdelen.
Gelukkig is zulks uiteraard in onze beperkte A.F.C.-
organisatie nog niet het geval. Maar buiten kijf waren
de vergaderingen in de oertijd levendiger en feller. In
jeugdige overmoed en onervarenheid heb ik mij inder
tijd ook wel aan dat oppositie-voeren bezondigd. Maar
toen was de reactie anders en het Bestuur onder lei
ding van de onvergetelijke Gerard Scheepens, nodigde
je plotseling uit om als jongmaatje zomaar secretaris
van A.F.C. te worden. En je nam het nog aan ook!
Laten we afspreken, dat ik er nooit spijt van heb ge
had. Wat een pleizier en voldoening heb ik gehad. Na
tuurlijk, teleurstellingen ook, maar gelukkig is de mens
geneigd die te vergeten. Trouwens anders zou er nooit
van die goeie ouwe tijd worden gesproken!
Waarachtig, het was toch wel een goeie ouwe tijd.
Wie herinnert zich nog, dat je zomer's na afloop van
een oefenpartijtje op het boomgaardveld achter .Goed
Genoeg" voor luttele centen van Oostveen zo'n litertje
van die heerlijke vette melk met haren en vliegen
erin maar zó van de koe kon krijgen, terwijl je die
melk tegenwoordig zevenmaal gecontroleerd moet drin
ken zonder haren en die vliegen, maar ook zonder
die heerlijke room. Ah, wat een tijd! En dan dat bier
tje, of zeg maar daverende glas bier, heerlijk schui
mend en toch maar voor 10 spie!
Eigenlijk heeft dat alles niet veel met het jubileum
van A.F.C. te maken. Vergeef mij. waarde lezer, dat
ik mij op de stroom mijner herinneringen laat gaan.
Laten zij, die dit alles hebben meegemaakt blij en
dankbaar zijn, dat ze het hebben mogen meemaken.
Men is geneigd de tegenwoordige jeugd te beklagen, dat
zij in zo een geheel andere tijd opgroeit. Ik weet niet
of daarvoor wel aanleiding bestaat. Misschien dat zij na
zovele jaren ook weer op deze tijd als die goeie ouwe
tijd terugzien. Waarschijnlijk is het altijd zo geweest
en zal het ook altijd zo blijven.
Idealen en liefde.
Wil men echter op rijpere leeftijd met hetzelfde ge
noegen op zijn jeugd in A.F.C. terugzien, dan is er
slechts één ding nodig. Men moet idealen hebben en
liefde voor zijn club. Niet denken, hoe kan ik het.
meest en best van haar profiteren, doch hoe kan ik er
een steentje toe bijdragen om haar groot en sterk
te maken, zodat ik met zovele anderen trots op haar
kan wezen.
Daarom, jeugdleiders, tracht uw discipelen idealen
bij te brengen. Weet hen ervan te doordringen, dat het
een eer is lid van deze thans 55-jarige te mogen zijn.
Leer hen trots op hun club te zijn, mits zij zelf ook
naar vermogen hun - zij het ook nog zo bescheiden -
deel tot haar succes hebben bijgedragen. Niet trots op
traditie en historie waaraan zij part noch deel hebben
gehad, doch trots op het heden waarin zij zelf actief
kunnen zijn. Traditie en historie hebben alleen waarde
als element in de opvoeding tot flinke A.F.C.-ers in die
zin, dat zij zich overeenkomstig die traditie en historie
leren te gedragen.
Het is zonder meer duidelijk, dat je daarvoor in de
eerste plaats jongens met aanleg en liefhebberij voor
voetbal moet hebben, want het succes van een voet
balclub kan uiteraard alleen door voetbal worden ver
kregen De rest kun je ook in een kienclub of iets der
gelijks beleven.
Nu denk ik ineens aan het vierde elftal, dat tweede
Kerstdag volkomen onnodig met 10 man met 2-3 heeft
verloren. Kijk, dat is ergerlijk. Een fout in de orga
nisatie, of men werkt met knapen, die verdraaid wei
nig voor hun club over hebben. Niet dat het mij onmo
gelijk is aan te nemen, dat ze die dag verhinderd wa
ren, doch vooral gezien de zwakke positie van het vier
de, ergert mij de lamlendige geest, welke uit dit feit
kan blijken. Ik zeg KAN, want ik ken de feiten niet,
maar het is jammer wanneer door onvolledigheid kost
bare punten verloren gaan.
De geachte lezer zal hebben gemerkt, dat ik mij er
van heb onthouden om hoogtepunten of personen uit
onze aan ups en downs zo rijke geschiedenis tot onder
werp van mijn jubileumsbeschouwing te maken. Onge
twijfeld zullen anderen met bekwame pen deze voor U
doen herleven. Zij hebben er trouwens ook uit hoofde
van hun verdiensten recht op.
Welnu, ik heb slechts getracht de geest van het ver
leden even aan te duiden. Er is veel veranderd in de
wereld en uiteraard ook in de voetbalwereld, en dus
ook in A.F.C. De technische, materiële vooruitgang is
enorm en de mens kan die niet meer bijhouden. Laten
we trachten in onze A.F.C.-familie die waarden te be
houden, waaraan de mens immer meer behoefte heeft,
kameraadschap, vriendschap, offervaardigheid, plichts
besef. Laten zij die met de leiding onzer club zijn be
last zich tot eerste taak stellen, onze jeugd door mid
del van ons onvolprezen spel deze deugden, deze gees
telijke wapenrusting bij te brengen, niet het minst
door haar te leren beseffen, dat als je iets doen wilt,
je ook moet proberen het goed te doen.
Als wij daarin slagen hebben wij deze jeugd een grote
schat voor het leven meegegeven waarvan zij altijd
pleizier zullen hebben.
Daarom moge dit 55-jarig jubileum niet in het te
ken van het verleden, doch in het teken van het heden
en van de toekomst staan.
Gelukgewenst, A.F.C.-ers! Dat onze club moge
groeien en bloeien.
I. H. GALAVAZI
De familie F. C. T. van Dijk acht het een weemoedig
voorrecht, in dè „A.F.C.-Schakel" de honderden leden
van A.F.C., A.C.C. en A.B.C., die naar „Zorgvlied" ge
komen waren om de laatste eer te bewijzen aan wijlen
de Heer F. C. T. van Dijk, voor hun komst bijzonder
hartelijk dank te zeggen.
De Heer en Mevrouw G. J. N. Wijnand-de Jong geven
met vreugde kennis van de geboorte van hun zoon
ANDRIES JOHANNES
De Heer en Mevrouw L. N. Kalsbeek-Moleman geven
met blijdschap kennis van de geboorte van hun zoon
BERT
De Heer en Mevrouw D. Disselkoen-Jansen danken
hierbij voor de vele blijken van belangstelling bij de ge
boorte van hun dochter ondervonden.
13