Dick Bedoore overschrijdt amateursbepalingen se vlaggetjes op tafel. Kookstertjes cum laude ge slaagd. Lille Peter had het druk. Liep 1 op 50 van ple zier. Afscheidskoffie. Leraressen rookten sigaren. 14 uur. Start naar Kopenhagen. Regen. Ruitenwisser deed èrg lollig. Karei ook, nam met 80 km. een witte bocht, had per abuis tegenligger. Inhoud GZ 32036 was niet te vervangen geweest In Nijborg op de boot. Bij elke steiger, die we pro beerden, verdween de pont bij onze nadering. Eindelijk lukte het. Hele treinen verdwenen in gapende muil van boot. 20 uur. Aankomst Kopenhagen. Buitengewoon ont vangen. Overstelpt met heerlijkheden, ging maar ach ter elkaar door: smörrebrod Aqua Vite, Clock, bier, smörrebrod, Aqua Vite, Thee, Vis, garnalen, Clock, Koffie, Likeur, en toen zijn we eindelijk gaan borre lenBij elke dronk werd „Skaal" (proost) geroe pen. In dergelijke sfeer hebben we 2/2 dag in Kopen hagen doorgebracht. Oh ja, de voetbalwedstrijd was een aardige onder breking van de maaltijden. We zagen weer eens een paar A.F.C.-ers. Een van onze dierbaarsten zat ang stig met een das om z'n middel, had bretels vergeten. Lille Peter hielp edelmoedig, dat kon zonder ongeluk ken, want hij had nog heupen. Onze trouwe, doodver moeide Schubert zat eindelijk eens rustig te pitten. Met rust begonnen we alweer trek te krijgen, lang niets gehad. Na afloop begonnen we weer rustig te schaften. Zo tegen avond voelden we ons heus een beetje te veel en stelden voor de stad te bezichtigen. Maar lieve gastvrouw boos, van gastheer niet te spre ken: „eventjes thee drinken". Dat bleek uren in beslag te nemen. Bendes blikjes geopend, flessen ontkurkt. Radeloos zeiden we: ,,en nou eten we alles, drinken we alles en blijven we Het was knap gezellig en wé eindigden in een nacht club. Wat denkt gij?? Daar zaten Hamlet himself en Ase op ons te wachten. Ik zei: „Jullie hóren niet bij elkaar! Waar is Ophelia?" Daar gingen die schalkjes niet op in. We hebben danig plezier gehad over en weer. Conversatie was Engels, binnenpret-opmerkingen: wij Hollands en zij Deens. Ik poogde nog steeds Hamlet bij z'n echte meisje terug te brengen (Ase was trou wens scheel) maar hij gilde: „There's something rotten in the State of Denmark!" „Ja, ikke", zei Lille Peter, „verrot ben ik al, ik hoef alleen nog maar te sterreve." Dat werd werkelijk te bar! Ik wilde eindelijk musea bezichtigen en Rembrandts zien. Lille Peter had er een op z'n kamer, toen zijn we daar maar heen gegaan. Rembrandt viel tegen. „Kijk eens! Hoe vinden jullie m'n zijdje?" en Lille Peter toonde ons trots een wit zijden pyama, die hij van z'n vader gepikt had. „Als Pa nou maar nietmijmerde hij. De zon scheen heet, toen we naar bed gingen. 12 Juni, De Heren deden hun zaken af, was in 30 mi nuten bekeken. (Ja, ja, die zakenreizen, dames!) Ro senborg Slot met Kroonjuwelen bezichtigd, boodschap pen gedaan en laatste öres voor een beker werkmans- koffie neergeteld. Vriendelijke Kopenhagenaar zei, dat we er Wiener Gebak bij moesten nemen. „Kan niet meer, deviezen zijn op!" Toen tracteerde die goede ziel ons op 2 stukken gebak, en later liet hij nog 2 taartjes aanrukken en Karei kreeg het wisselgeld, dat over was, nog toegestopt! We waren wel verbluft over deze gast vrijheid, maar moesten ook hier weer accepteren. Even later kregen wij in een Restaurant een af- scheidskoffietafel van onze gastheer Byrge: het beste van het beste! Vol weemoed namen wij afscheid, en thans moesten wij ons met z'n drieën achterin samenpersen Goodbye, Copenhagen!! Natuurlijk is er nog verschrikkelijk veel méér ge beurd, maar om met Wijsneus te spreken: dat hoeft niet iedere A.F.C.-er te weten!" EEN AANGETROUWDE Moordrel in de Cricketwereld!! Wat doet de N.C.B.?? Het ligt allerminst in onze nobele bedoelingen iemand „op de kast" te jagen of „in de boot" te nemen, doch de kruik, die al zo lange tijd ligt te wateren, is heden met een angstaanjagende knal gebarsten. Nog wel 'n kruik van de zéér oude Heer Hulstkamp. Ter gerust stelling van eveneens zéér oude liefhebbers zij mede gedeeld, dat de inhoud bereids reeds was gesavou reerd. Vanwaar deze knal en wat is er eigenlijk gebeurd? Wel, de anders zo stille, op de achtergrond van de sport ploeterende cricketwereld is op lafhartige wijze geprovoceerd door het bekende openingbat van A.C.C. Dick Bedaare. Deze overigens zo gevoelige cricketer heeft het be staan zijn toestemming te verlenen aan een fotograaf, en nog wel een op de Stalinlaan, zijn conterfeitsel enige tijd te doen étaleren. Aha, loze vos van Bedaare, die je bent, dat heb jij niet voor niets gedaan. Daar ben jij natuurlijk een paar „ruggen" wijzer van geworden, manneke!! En had nu de foto zich bescheiden in een onopval lend hoekje bevonden, maar nee, schavuit, je stond midden-voor in de étalage en naast de foto een reclame van Kodak, een filmrolletje. Misschien onnozel op het eerste gezicht, maar de intelligente toeschouwer ziet onmiddellijk het verband tussen jouw ernstige blik en dat stomme filmrolletje. Jij lonkt er kennelijk naar en dat mag nu eenmaal niet volgens de bepaling No. 9 sub a. Wij hadden trouwens allang verdenkingen, toen wij jou laatst op een opgemoffelde fiets zagen peddelen. Daar zal Simplex wel meer van weten. Maar dat afschuwelijke muisje zal nog wel een lel van een staart krijgen. Men spreekt o.a. over enige dames-cricketers, die hardop hebben gesproken over een bekend merk van zonnebrand-olie. Als het een beetje wil, gaat de cricket-schuit vol ledig los, wanneer definitief bekend zal zijn, of de man, die op het reclameplaatje van de bekende „Heren- corsetten" werkelijk Hoop Jurkwits blijkt te zijn. Ook Aarel Kalland gaat niet geheel vrij uit. Als wij toch namen noemen, dan allemaal maar voor de bijl. Verge lijk nu eens het gezicht van Kalland met dat van die vrijer op de sigarenbandjes van Karei I. Denk dat baardje en die knevel nu eens helemaal weg. Nou Is de vergelijking niet kostelijk goed? Zelfs de secretaris van A.C.C. Sel Maaf blijft niet buiten schot. Op zijn eens zo haarloos hoofd begint zich de kennelijke aanvang van een dos te vormen. Hij ver telt iedereen, die het weten wil, dat hij naar de kapper in het dorpje Een is geweest. Gratis reclame? Moet je net Maafie de vellenbaas kennen. Zo kunnen wij doorgaan. Doch er is al sensatie ge noeg in andere sporten te beleven. Alleen willen wij hier verklaren, dat het rommelt in de cricketwereld. In Rotterdam betaalde Harry Scheelstraal voor alle spelers de tram a raison van 12,5 cent. Dat gaat fout, mijne Heren. Dat loopt stuk!! En wie vertelde er ook weer laatst, dat Warie' Aayer de pee in heeft, omdat hij Zaterdagsmiddags niet be taald krijgt per run en per vang?? Bah, Aayer! Laten wij eindigen, echter niet alvorens te verkla ren, dat de oplaag van deze Schakel niet groter is dan enig ander nummer. Natuurlijk zou deze afschuwe lijke publicatie de oorzaak kunnen zijn geweest, dat de Schakel bij duizenden en duizenden uit de handen der straatventers was gerukt waardoor de Schakel-kas een machtige injectie zou hebben verkregen. Helaas! Al hadden wij het best kunnen gebruiken. JHR. VAN ROSSEM DE GAULIN 10

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1949 | | pagina 10