Het derde in veiligheid
De heer De Grood: „Neen, dat is niet waar. Er is hier duidelijk
verklaard, dat U ook een paar minuten verschil had met de
scheidsrechter".
De heer Elzendoorn blijft pertinent ontkennen en doet dan de
volgende verrassende mededeling: „Maar de scheidsrechter had
twee horloges en die klopten óók met elkaar."
Stomme verbazing bij de Commissie en bij de toehoorders. Ner
gens was sprake geweest van het tweede horloge de scheids
rechter had toegegeven zich te kunnen hebben vergist en nu
kwam er weer een horloge uit de hemel vallen. Het begon nu
een beetje te lijken op een detectiveroman, waarbij de politie steeds
meer lijken vindt.
De heer Segelaar (lichtelijk verbijsterd): „Nou, dat zulleii
we straks nog wel eens uitzoeken. Maar hoe verklaart U, dat
alle Utrechtse kranten en officials A.F.C. gelijk geven?"
De heer Elzendoorn: „Nou ja, de kranten, die schreven ook,
dat in onze uitwedstrijd tegen A.F.C. het ongeluk met onze
keeper gebeurde nadat het winnende doelpunt door A.F.C. was
gescoord."
De heer Segelaar: „Ja, maar hoe verklaart U nu, dat zo véél-
mensen er net zo over denken als A.F.C.?"
De heer Elzendoorn: „Voor mij onverklaarbaar."
De heer Keijzer, de volgende Velox-getuige, verklaarde, dat hij
beide grensrechters had zien vlaggen. Hem was uiteraard van een
afspraak van de scheidsrechter met de grensrechters niets bekend,
maar toen hij ze zag vlaggen had hij op zijn horloge gekeken en
toen was er nog vijf minuten te spelen.
De heer De Grood ging met de grensrechter van Velox nog
uitvoerig de gang van zaken in de tweede helft na, waarbij de
heer Van Elzendoorn op de vraag of er één minuut vóór tijd
contact is gepleegd, antwoordde: „Dat kan wel."
De Commissie liet toen de heren Van Breukelen en Van den Berg
terug komen. Er kwam spanning in het zaaltje toen de beide
grensrechters elkaar falikant tegenspraken. Onze grensrechter
wilde onder ede bevestigen, dat de Veloxgrensrechter had toe
gegeven, dat er een paar minuten te lang was gespeeld.
De heer Van Elzendoorn: „Ik geloof, dat het een kwestie van
opvatting kan zijn. Toen Disselkoen mij vroeg hoe lang had U
het nu nog? heb ik geantwoord drie minuten, maar daarmede
heb ik bedoeld: na het maken van het doelpunt."
En toen kwam het voorjaarsei, dat ons zo zwaar op de maag
zou gaan liggen. Scheidsrechter Van Breukelen, kwam nu met
dat tweede horloge op de proppen. Het was een gewoon horloge
geweest en toen hij in de kleedkamer kwam, stond het horloge
op 12 minuten vóór drie.
De heer Segelaar: „En hoe lang is het lopen van het veld naar
de kleedkamer daar?"
De heer Van Breukelen: „Dat zal een halve minuut of een
minuut zijn".
De heer Van Wijk: „Dit is heel belangrijk, want nu hebben we
eindelijk iets positiefs."
En toen was de zaak afgelopen en we konden naar beneden
gaan. De scheidsrechter werd nog twee keer even apart genomen
en daarop hebben wij als A.F.C.-toehoorders het niet "correct
geacht om achter de scheidsrechter aan te hollen en mee naar
binnen te gaan. De laatste paar vragen en antwoorden kunnen
wij dus niet geven. Wellicht, dat in de officiële toelichting van de
Protestcommissie hier iets van staat ei; dan hopen wij dat nog in
dit nummer te kunnen publiceren.
Maar duidelijk liet de heer De Grood uitkomen, dat het tweede
horloge de doorslag heeft gegeven en dat daardoor de commissie
niet zeker is, dat het betrokken doelpunt volgens ons allen
anderhalve minuut over tijd inderdaad na de 45ste minuut is
gescoord.
Revisie.
Gezien de bovenstaande gang van zaken, was het logisch, dat het
A.F.C.-bestuur zich tot het K.N.V.B.-bestuur gewend heeft. Ter
verduidelijking diene, dat hoger beroep op een uitspraak van de
Protestcommissie als zodanig niet mogelijk is. Waar wij echter
overtuigd waren, dat scheidsrechter Van Breukelen niet de gehele
waarheid verteld had, kon het K.N.V.B.-bestuur alsnog de zaak in
handen geven van de afdeling Strafzaken, hetgeen geschiedde.
De nieuwe commissie, bestaande uit de heren Burgwal, Kruyver
en Noorderdam heeft Vrijdagavond 25 Maart in de Rode Leeuw
hier ter stede de zaak grondig onderzocht.
Helaas mochten hierbij geen toehoorders aanwezig zijn, zodat de
enige twee leden, die van A.F.C. de gehele zitting van de Protest
commissie hadden bijgewoond, t.w. penningmeester Nestelroy en on-
Integendeel, wij waren tegen de storm
in veel gevaarlijker dan voor rust, maar
het geluk was niet met de voorhoede, wel
met onze achterhoede bij schoten van
grote afstand van K.F.C. II tegen lat en
paal. Toch waren onze kansen beter. Jam
mer, een overwinning had ons zo goed als
in veiligheid gebracht. Uitblinkers in deze
wedstrijd waren onze Teun, Hennuin en
v. d. Berg. Helaas eindigen wij door de
10 nederlaag tegen Ajax II op de tien
de plaats. Het is wel een rare compe
titie: van kampioens- tot degradatie-
candidaat. Maar met de tanden op elkaar
komen wij er onder uit, mits we er voor
„vechten". De kleuren van ons fiere rood
en zwart, zullen dit seizoen niet degrar
deren.
Good luck!
CAPTAIN JOOP
E.D.O. 2A.F.C. 3. - Ideaal voetbal-
weer. Prima veld. Volledig elftal. Alle fac
toren waren dus aanwezig om die dag
goed uit de bus te komen en E.D.O. zijn
eerste nederlaag te bezorgen. Wij verloren
echter met 20, alleen met de eer dat wij
in het veld absoluut in de meerderheid wa
ren. Onze voorhoede was echter niet bij
machte, al stonden zij zelfs vrij voor goal
ook maar één doelpunt te maken.
De wedstrijd was pas vijf minuten oud,
toen E.D.O. een zeer goedkoop verkregen
penalty goed benutte. Na ongeveer een
half uur spelen kregen wij dezelfde kans
terug. Ook een penalty. Door Postma ge
nomen. Deze gaf echter een ouderwets
„wippertje", zodat de doelverdediger al
leen maar voor het oprapen had. Dit was
de tweede maal in dit seizoen (tegen Ajax
precies idem) dat wij een vaste en be
slissende kans verloren lieten gaan.
Na rust waren wij weer een stuk ster
ker maar konden geen doelpunten maken.
E.D.O. echter maakte nog een goal, zo
dat het einde met 20 kwam.
A.F.C. 3—U.V.V. 2 2—2. - 'Ofschoon dit
een thuiswedstrijd was, stonden wij één
minuut voor het begin toch. nog met 10
man. Na veel zoeken vonden wij eindelijk
Bram Atpoldus, die uit nood deze wed
strijd rechtsbuiten moest spelen. Het was
van beide kanten een slappe wedstrijd. Een
wedstrijd waarin het niets gek zou zijn ge
weest als één van beide elftallen nog twee
doelpunten meer zou hebben gemaakt.
Met dit gelijke spel waren wij echter bei
den goed gediend.
Velox 2A.F.C. 3. - Aangezien op het
laatste moment een wedstrijd voor het 2de
elftal ingelast werd, stonden wij op het
Centraal Station met 4 invallers. Het was
een nare, winderige dag. Op het Velox-
terrein gekomen constateerden wij, dat de
8
13egunstiging van onze Adverteerders, houdt de Schakel in stand.
I
