30 J
De trap
copy, aan één zijde getypt
inleveren uiterlijk
bij
J. H. WIJNAND,
TBegunstiging van onze fldverteerders, houdt de Schakel in stand.
Alvorens er misverstand zou kunnen ontstaan met ,,de Trap''
is niet bedoeld hetgeen een voetbalclub tegen een bal pleegt
te doen, maar het aantal treden, dat naar ons Clubhuis leidt.
Op die Trap met een hoofdletter verzamelen zich dan
bi) iedere thuiswedstrijd de lieden, die zich, wat je noemt,
technisch willen uiten.
Men kan de mannelijke toeschouwers (leden) bij een thuis
wedstrijd van A.F.C. in drie groepen indelen. De netste
zitten met hun vrouw, verloofde of zo op de overdekte. Ze
moedigen op beschaafde wijze aan en doen bestraffend, als
de overdekte als zodanig een beetje lawaaiig wordt. De
wildste posteren zich op de Oostelijke tribune achter het doel
van de tegenpartij. Ze hebben niets tegen de keeper of tegen
de backs o, nee maar de wilde vreugde, om van vlakbij
Dick of Henk of Chris de bal in die touwen te zien lellen,
laten ze zich niet ontnemen. Natuurlijk de Zuidwester giert je
daar in je gezicht en de regen striemt daar feller dan waar
ook op of rond het terrein maar je moet er wat voor over
hebben, om het net van de tegenpartij zo lekker te zien trillen.
Op „de Trap" staan de gekste leden. Ze missen de rust
om op de overdekte te gaan zitten, ze willen niet uitbundig
doen achter de goal ze kijken en oordelen.
Ze roken hele rantsoenen op in die twee wondere drie
kwartier, waarin A.F.C. I haar krachten meet met een tegen
standster. Ze zeggen weinig hoor, maar ieder Kantongerecht
van gemiddelde omvang zou stof hebben voor maandenlange
processen wegens eenvoudige belediging, als alles, wat op de
Trap gezegd wordt, gestenografeerd zou worden.
Ik denk aan die medicus, die echt rustig op de Trap
staande namen weet te vinden voor onze spelers, die echt
niet in de Burgerlijke Stand voorkomen.
We ja, ik hoor ook bij die gekste leden doen daar
zwaar aan psychologie. Ik denk aan de moeilijke wedstrijd
tegen W.F.C. Als U het zich nog herinneren kunt, stond het
tot vijf minuten voor tijd 00. Ik word opgebeld en het blijkt,
dat D.W.V. tegen Hilversum met 1—0 achterstaat. „Door
geven!" jubelen verschillende Trap-bewoners. „Niet door
geven!" brommen anderen. Dan denken ze nog, dat we aan
een 00 genoeg hebben." De stand werd niet doorgegeven.
Gelukkig maar, want D.W.V. won tenslotte met 21 en wij
kwamen tegen W.F.C. met 10 uit de bus.
Het zijn de gekste, de meest toegewijde, de meest daze
leden, die „de Trap bevolken. Mochten we daar niet de
technische opmerking beluisteren: „Die vrije trap kan in
tweeën genomen worden?" Heb ik daar niet mijn afgrijzen
kenbaar gemaakt, dat bij een 10 achterstand tegen „Vrien
denschaar" onze rechtsbuiten Chris Geluk naar de linksbui
tenplaats ging, om een hoekschop te nemen? Want dat kostte
toch maar tijd, nietwaar? Waarop Chris Geluk die hoekschop
zo verduiveld geraffineerd nam, dat de bal in de goal kwam
en de Culemborgse keeper de meest verbaasde man van het
veld was. En waarop een grijnzende Harry Scheepstra U
weet toch, die met Jaap van Nek van die sterke elftallen op
stelt zich omdraait en zegt: „Was nog niet zo gek, hè?'
Op „de Trap" is het vol tegenwoordig. Ik kan mij indenken,
dat de kellners de lui, die daar staan, geen goed hart toe
dragen. Want die kellners willen met hun bladen koffie of
soep naar de tribunes. En er is nèt een aanval op ons doel
of op dat der tegenpartij. Dus hun „p'rdon, heren" zou alleen
resultaat hebben, als ze een sten-gun bij zich hadden.
Maar laat het maar vol blijven op de Trap. En vol op de
overdekte en achter de goal. Want het bewijst allemaal, dat
A.F.C. lééft.
J.W.
Wlei-Schakel
i
Roerstraat 522, Amsterdam-Z.
22
