Uit de Tropen
Begunstiging van onze Adverteerders, houdt de Schakel in stand.
Vanwege de, omstreeks de jaarwisseling, ietwat gestagneer
de postverbinding kon deze rubriek niet in de Januari-Schakel
worden opgenomen. Het was wel heel erg sneu, dat de post
van de „Heren Zeventien" juist binnenliep op 3 Januari toen
de copy voor de Schakel net enkele uren tevoren bij drukker
Meijer was afgegeven.
Twee alleraardigste Kerstgroeten, verlucht met toepasse
lijke tekeningen, kwamen nog op tijd binnen. Zij waren van
Nico Bijl en Lex Rimini en culmineren in een „Vrolijk Kerst
feest en Gelukkig Nieuwjaar voor de GEHELE A.F.C.-
FAMILIEZij het wat laat worden deze dan alsnog hierbij
doorgegeven. Óp 21 December schreef Cor ter Horst, thans
wonende Sultan Maulanalaan 14 (ik hoop Cor, dat ik het zo
goed heb overgenomen) Balikpapan, een lange brief van 6
kantjes waarvan ik het meer persoonlijke gedeelte reeds hoop
te hebben beantwoord als deze Schakel verschijnt. Uit zijn
brief neem ik over:
hoewel ik zelf tegen alle geweld ben geloof ik, dat
deze actie noodzakelijk is en de situatie veel beter zal wor
den". En verder: „De bevolking heeft het hier (Balikpapan,
Borneo) in ieder opzicht best en zou er altijd op achteruitgaan
als de Hollanders vertrekken zouden. We bouwen dan ook
rustig door en waar anderhalf jaar geleden slechts ruïnes van
verschillende installaties, fabrieken en huizen stonden is thans
alweer zoveel werk verricht dat alles een heel ander aanzien
heeft gekregen. Woonruimte wordt in ijltempo verzorgd en er
is geen employé der B.P.M. of, zoals wij van de aannemings-
mijen, die niet behoorlijk gehuisvest is. Ikzelf heb thans de
uitvoering van woningen voor de inlandse bevolking en menig
Hollander zou er graag mee ruilen, 't Is jammer dat het over
grote deel der bevolking nog niet rijp is voor 't bewonen van
deze huizen. Net als in Holland is ook hier een catagorie
mensen die voor normale bewoning ongeschikt is; alleen is
deze groep hier veel en veel groter.
Sprekende over Amsterdam: „Er is ten slottf maar één
stad! En hoe verder je weggaat en hoe langer het duurt, des
te meer je haar verheerlijkt. Dat merk je steeds en steeds weer.
Je pikt de Amsterdammer er zo uit. Niet alleen door zijn
nuchtere houding, zijn humor en zijn taaltje, maar vooral om
dat hij steeds over Amsterdam praat; hij laat er zijn trots blij
ken een Mokummer te zijn. Hoe kan 't ook anders, waar vind
je zo n stad en zulke mensen? U vraagt zich wellicht af waar
om iemand daar dan weggaat. Tja, daar kunnen vele redenen
voor zijn, misschien wel, om juist vanuit „de verte" tot de
conclusie en het besef te komen dat er niets boven Amsterdam
gaat! Totdat je bij je terugkomst merkt, dat je alle vergeten
gebreken weer evenzo terug vindt; dat zelfs die Amsterdam
mers gewone mensen zijn.
Houdt U mij (A.F.C.'ers, hoort! B.S.) dus geregeld op
de hoogte van de diverse veranderingen die plaats grijpen in
onze stad en vooral „Zuid" waar ik zelf mijn hele leven heb
doorgebracht.
Over A.F.C. schrijft Cor: maar toch reken ik op de
bovenste helft van de ranglijst en dat is toch achteraf bezien
niet eens zo gek."
„Tot slot hoop ik dat ge onze (van mijn vrouw en mij)
allerbeste wensen wilt doen toekomen aan de ganse A.F.C.-
familie. Wij kunnen tot onze spijt niet aanwezig zijn op de
Zuidelijke Wandelweg met Nieuwjaarsdag, waar ongetwijfeld
iedereen elkaar weer ontmoet. Wij wensen allen een succesvol
jaar. Succes voor alle elftallen, speciaal 't Eerste natuurlijk,
succes voor de Commissie voor 't 55-jarig jubileumfeest en we
zullen ons best doen daarbij te zijn!
Met Eg en Bé Bos ondertekent Mevr. Bos een brief van
23 Dec. uit Batavia.
„Hartelijk dank voor de groet uit Holland. Hier is het nog
lang geen „Vrede op Aarde". Maar het gaat er op lijken, dat
het voor ons in Jan Oost in 1949 beter gaat worden. De
hartelijke groeten
De jongste der „Heren 17", jongste naar leeftijd en anciën
niteit (noemen ze jullie ook baar of totok, Frits, of alleen
maar big?) bedankt in een opgewekte brief van 28 Dec. voor
de Kerst- en Nieuwjaarsgroet, voor, zoals hij schrijft:de
leuke tekst in Uw, ons reeds zo goed bekende, verstrant."
Na de gehele Commissie Indië zijn beste wensen voor het
komende jaar te hebben overgebracht, gaat Frits verder:
„Dit was mijn eerste contact als jongste lid van de „Heren
17' met de niet genoeg te waarderen Indië Commissie der
A.F.C. en als je zelf hier zit, al is het nog maar kort, dan
merk je toch wat het betekent en nog zal gaan betekenen.
Met grote belangstelling en spanning volg ik de moeizame
strijd van ons kranige 1ste elftal, dat op dit ogenblik, voor
zover mij bekend, de kans in eigen hand heeft. Laten wij
hopen dat het reeds lang begeerde doel bereikt mag worden.
Hier in Batavia waar ik op het Hoofdkwartier werk, heb
ik het niet zo slecht getroffen in vergelijking met vele kame
raden. Van Indië hoop ik nog veel te kunnen zien als de
actie, na herstel van orde en rust, de mogelijkheid heeft ge
schapen. Want Batavia is nu niet bepaald een beste kennis
making. Met clubgroeten En voor wie Frits van der
Hurk's adres niet mochten weten; het luidt: Dpi. sold. L.S.K.
27.09.11.183 Hoofdkw. H.L. AFD. Hovi, Batavia.
Wim van Dijkhuizen schrijft op 29 December uit Batavia.
„Beste M., Hartelijk dank voor je Nieuwjaarsgroet, alsmede
de mededelingen inzake de goede A.F.C.-prestaties. Je zult
begrijpen dat wij alles met een grote voldoening vernomen
hebben. Ik haast mij dan ook, mede namens mijn vrouw, het
allerbeste toe te wensen voor het nieuwe jaar.
Momenteel weet ik niet wanneer je deze brief zult ontvan
gen (3 Jan. B.S.) vanwege de boycotten, Welke op ons
toegepast worden of nog zullen worden, maar je kunt er zeker
van zijn dat zoveel mogelijk de tanden op elkander gehouden
zullen worden en in Indonesië twijfelt men er niet aan, dat
het in het Moederland ook zo zal geschieden.
Ontvang tot slot onze hartelijke groeten die mijn vrouw en
ik gaarne zagen doorgegeven aan alle A.F.C.'ers, daarbij
natuurlijk ook de beste wensen gevoegd voor het nieuwe jaar.
Banjak tabeh dan sampai bertemoe lagi."
In een vlot briefje, de 13e Januari uit Malang verzonden,
bedankt onze vriend H, L. Schooneveldt voor de hem ge
zonden Kerst- en Nieuwjaarsgroeten en voegt daar nog aan
toe dat wij hem vooral niet kwalijk moeten nemen dat hij zo
laat is met zijn beste wensen aan alle A.F.C.'ers, vanwege de
drukte tijdens en na de actie alsmede zijn (thans weer ge-
eindigde) verblijf in het hospitaal.
Neen, wie van ons zou hem zo iets kwalijk kunnen nemen;
wij maken van deze gelegenheid gaarne gebruik hem geluk
te wensen met zijn spoedig herstel en laten Schooneveldt nu
zelf aan het woord:
In Kediri, wat onze bestemming was en waar we op
le Kerstdag aankwamen, heb ik een week in het hospitaal
gelegen wegens malaria en dysenterie. Tijdens mijn ziekte is
de batterij weer teruggekeerd naar Malang om hier de infante
rie bij de zuiveringsacties in de bergen te steunen.
Deze week ben ik ontslagen en ik ben toen met een convooi
naar Soerabaja gegaan. Vervolgens met de trein naar Malang
en zo zit ik dan weer gezond en wel op mijn plaats. De af
gelopen week ontving ik ook weer een pakket van A.F.C.
Nu, ik behoef niet te vertellen dat het, net als altijd, prima
in orde was. Die blikjes melk kwamen nu, na mijn ziekte,
als geroepen. Het telegram met de Nieuwjaarswensen heb ik
eveneens ontvangen.
Na de overwinning op D.W.V. weet ik niets meer van de
verrichtingen van ons eerste elftal af, doch ik hoop dat onze
jongens het pad der overwinningen verder zullen hebben be
wandeld en niet de zijwegen van het gelijke spel of de neder
laag zijn ingeslagen.
Gaarne zag ik dat U ook de Commissie Indië hartelijk
dankte voor haar goede zorgen."
Meer dan ooit kannen onze jongens in Indonesië thans een
opkikkertje gebruiken. De volijverige Indië Commissie, .waar
aan U ongetwijfeld Uw steentje reeds hebt bijgedragen of juist
van plan waart dit te doen, zorgt voor een stimulans in stoffe
lijke zin. Daarnaast is echter ook nog een ander soort steun
mogelijk en die kunt U verlenen door Uw vulpenhouder los
13
