2
meijeR bloemwerken
4
Begunstiging van onze Mdverteerdershoudt de Schakel in stand.
Niets dan goeds kan ik gelukkig deze reis van het tweede
elftal vertellen. Datgene wat ons verleden jaar is overkomen,
is niet voor herhaling vatbaar gebleken. Integendeel: het oog
wordt naar boven gericht, naar de bovenste plaats. En waar
om ook niet? Het elftal zit goed in elkaar, de stemming is
prima, en er wordt zeer behoorlijk voetbal gespeeld.
Te beginnen dan met Z.F.C. II thuis. Dit was van onze
kant niet zo n beste wedstrijd. Of het nu kwam doordat Z.F.C.
met 10 man speelde, en dat bij ons de zaken wat al te gemak
kelijk werden opgevat weet ik niet, maar wij kwamen moei
zaam aan een 10 voorsprong. Daarna kregen wij een straf
schop te nemen: ondergetekende zou zelf het vonnis voltrek
ken. Visioenen kwamen mij even voor de geest, van enkele
jaren geleden genomerl penalties (die ik miste!), maar nu was
het dan toch raak: dus 20.
Even voor rust maakte Z.F.C. een tegenpunt en even na
rust werd het zelfs 22. Toen kwam onze voorhoede los, en
de stand werd opgevoerd tot 52 (Drie doelpunten van W.
de Jonge en één van onze Ger Hennuin.)
De wedstrijd tegen Haarlem II uit, stond op een zeer be
hoorlijk peil. Even voor rust namen wij door eert schitterend
schot van Frits Jacobs de leiding, na zeer goed voorbereidend
werk van Willy van den Berg. Na rust kwamen wij door een
fataal kwartiertje met 21 achter. Toen konden we het spel
verplaatsen en kwamen de kansen weer voor ons; Janbroers
smaakte het genoegen, met een mooie kopbal uit een voorzet
van Veltema de stand gelijk te maken (22) waarbij het
bleef.
Helaas kwam na deze wedstrijd het doelverdedigerspro-
bleem ter sprake. Pierre Eskes maakte een inzinking door, en
men vond het raadzamer hem te vervangen door Ties Ger-
rits. Kop op Pierre, niet de moed verliezen, men maakt altijd
periodes mee, waarin alles niet zo gaat als men het wenst.
Krijg het zo nodige zelfvertrouwen weer terug! Je wedstrijden
voor de' promotie en degradatie in het afgelopen seizoen heb
ben bewezen, dat je uit 't goede hout gesneden bent.
Na de wedstrijd tegen Haarlem li bleek wel Geer duidelijk
hoe goed de stemming in 't tweede is. Het werd een bar ge
noeglijk avondje.
Blauw-Wit II thuis was een prima wedstrijd. Ik won de toss
en koos de sterke wind mee. Wij warenl sterker, hetgeen zich
in slechts èèn doelpunt uitdrukte van Janbroers, het had meer
kunnen zijn, maar het verdedigen van Blauw-wit was goed.
Na rust dacht ieder „dat wordt een zware opgave," maar
het ging anders. Met de aanvtllen van Blauw-Wit wisten we
wel raad; verder dan een schot tegen de paal brachten onze
Stadion-vrienden het niet. Wij kregen ook nog kansen, maar
het bleef 10. Bravo, dat was dus ook gelukt! Uitblinkers in
deze wedstrijd waren Werner, P. Meyer, Duinker, Hennuin en
F. Jacobs.
Naar Volewijckers II gingen wij met een gehavende voor
hoede, daar Janbroers geblesseerd was en Hennuin met het
OLYMPIAPLEIN 176-132
AMSTERDAM ZUID
TELEFOON 22327 (NA 6 UUR 84276-50498
eerste elftal meespeelde. De invallers, Albers en Tromp weer
den zich goed, vooral Alben viel door zijn onvermoeid wer
ken op.
Ondanks de sterke wind, waartegen wij in de eerste helft
speelden, waren wij meer aanvallend, maar de kansen die zich
voordeden werden niet benut. Na rust werd Volewijckers II
wat sterker maar Daan de Jongh en zijn mannen werd het
scoren ook niet gemakkelijk gemaakt, en zo eindigde deze
zeer prettige en in zeer goede verstandhouding gespeelde wed
strijd, zoals hij begonnen was.
En nu de laatste van dezi, serie: de Spartaan II thuis. Het
was moeilijk voor verschillenden van ons, want iet A.C.C.-
feest op de voorgaande avond trok ons ook erg. Met feesten
worden wij tegenwoordig toch al niet verwend! Wij besloten
dan ook circa 12 uur het bal maar te verlaten, v ij wilden niet
het risico lopen, dat de Spartaan II ons de volgende morgen zou
verrassen. En dat is ook niet gelukt. „Geladen" kwamen we
in het veld, want tegen deze tegenpartij moest nog het èèn
en ander vereffend worden. En ook onze plaats op de rang
lijst maakte dat we wilden winnen. Nu dit is volkomen ge
lukt. Vrij spoedig kwamen wij door Janbroers voor te staan.
Na de thee was er bij ons geen houden meer aan, er werd
geraffineerd gespeeld, de gehele voorhoede sneed als een mes
door de Spartaan-verdediging, en de stand werd genoeglijk
opgevoerd tot 40.
Ik vermoed, dat Mr. Booth, en de elftalcommissie hebben
genoten; er werden meteen talenten voor het eerste ontdekt.
Ik vind dat jammer voor het tweede, maar als er plaatsen in
't eerste sterker bezet kunnen worden, moet en gaat dat voor.
Ger, Jan en Ernst, mijn gelukwensen en succes in ons eerste
elftal toegewenst. Het zal zwaarder worden, wees daar van
verzekerd, maar jullie goede voorbereiding onder leiding van
Mr. Booth en de ervaring in het tweede opgedaan, staan er
borg voor dat het lukt.
Verder wil ik mijn elftal danken voor het spel in de laatste
zes wedstrijden. Vier gewonnen en twee gelijk, is een prestatie
om met trots op terug te zien. De score was 144, terwijl in
de laatste drie wedstrijden steeds het nulletje gehouden werd.
Bravo Ties Gerrits, je terugkomst in de achterhoede heeft
zijn invloed op het elftal niet gemist.
Ik wil het hierbij laten; jongens, we gaan zo door! Blijft
vooral trainen; ons devies is: het tweede eindelijk weer eens
kampioen der reserve 1ste klasse. Het kan en het moet!
Captain JOOP.
Het jongste K.N.V.B.-elftal is deze maand met wisselend
succes uit de strijd gekomen. Van de eerste wedstrijd welke
deze maand werd gespeeld en waarbij van het sterke Z.F.C. 3
uit met 30 werd verloren, valt door mij helaas niets te ver
tellen, daar ik deze wedstrijd niet heb gezien.
Thuis spelend werd met hard werken een zwaarbevochten
zege behaald op een sneller en beter spelend Zeeburgia 3, dat
ir. de 2de helft met 21 had voor gestaan. Bij deze stand
raakte Bregman geblesseerd en werd vervangen door Parton,
die kwam, zag en overwon: resultaat 32 voor A.F.C., waar
mede ons volhouden rijkelijk werd beloond.
De Zondag daarop werd in Krommenie de strijd aangebon
den met K.V.V. 3. Vóór rust tegen de straffe wind in spelend,
werd vooral door onze voorhoede gecombineerd dat het een
lieve lust was; deze keer nu eens geenl gepingel tot in den
treure, maar vlugge, kort; passes, waarmee de K.V.V.-achter
hoede geen raad wist. Toch hadden we het windvoordeel in de
2de helft nog hard nodig om de ruststand 22 in een 42
overwinning om te zetten.
Tegen D.W.S. 4 thuis konden wij voor de rust de balans
nog goed in evenwicht houden, waarbij jammer genoeg door
slecht schieten enkele gemakkelijke kansen door ons om zeep
werden gebracht. Tegen wind in kwamen wij echter niet meer
aan bod; voor het snelle en agressieve spel van de tegenpartij
4
