BOLS
Van de velden
EHF^
1
Gezondheid!
day miyhaasjfe!
IBegunstiging van onze Adverteerders, houdt de Schakel in stand.
Kon ik U in mijn vorig overzicht van de 3 gespeelde wed
strijden 3 overwinningen melden, ditmaal zal het iets beschei
dener zijn: 4 gespeeld, 2 gewonnen, 1 gelijk en 1 nederlaag.
Wij begonnen deze serie met een gelijk spel tegen W.F.C.
uit. Onze redacteur heeft in de vorige Schakel hierover uit
voerig geschreven. Helaas kon ik het deze keer niet met hem
eens zijn over diverse dingen die hij naar voren gebracht heeft.
Natuurlijk blijft de houding die sommige van onze spelers
aannamen te laken, maar met de houding die de scheidsrechter
aannam wordt doodleuk geen rekening gehouden. Deze arbiter
trad wel zó vreemd op, dat hadden wij andere tegenstanders
gehad dan W.F.C., het een complete veldslag geworden was.
Nu bleef alles nog enigszins binnen de perken. Ik moet hier
mijn oprechte bewondering uitspreken voor de hopding van
de meeste W.F.C.-spelers, misschien één uitgezonderd.
Wally van Weelde werd van het veld gezonden, omdat hij
de scheidsrechter beledigde en Koen Colijn kreeg een waar
schuwing. Beide gevallen waren niet nodig geweest. Maar om
alle schuld op onze schouders te schuiven en ons allemaal te
veroordelen, zoals onze geachte schrijver dat deed, neen, daar
kom ik als aanvoerder sterk tegen op. Ik wil hier in ons club
blad niet eens de heer Koome aanvallen, die in „de Sport
kroniek" een verslag schreef, zó bezijden de waarheid, dat het
mij zeer verwonderde, dat de redactie van bedoeld blad dat
opgenomen heeft. Een redactie die juist in dat blad een actie
voerde tegen journalistieke schuimspuiterij in de sportversla-
gen!
Gefukkig beging de arbiter zijn zoveelste misstap erl kende
hij ons vier minuten voor tijd een penalty toe die de partijen
op 22 bracht.
Neen, dan was de volgende wedstrijd tegen „Zaandijk" heel
wat prettiger. Wat is dit een sympathieke en goed spelende
ploeg. Een aanwinst voor onze tweede klas. Geheel verdiend
wonnen we deze wedstrijd met 40.
Zwaar zagen we tegen de uitwedstrijd tegen „Vrienden
schaar" op. Dol en dol gelukkig waren we na afloop, met een
niet geheel verdiende 10 overwinning. Ook dit was een
uitermate prettige en faire wedstrijd ondanks enkele min of
meer ernstige botsingen.
Tegen „de Spartaan" thuis moesten wij in het veld zonder
Wally. Hennuin verving hem zeer verdienstelijk. Tientallen
mensen hebben me gevraagd wat of ons na de rust mankeerde.
Ik kan het nog niet zeggen. Schitterend ging het voor de rust:
21 voor, tegen eenl zeer sterke wind. Het eerste kwartier na
de rust hadden we nog het beste van het spel. In die periode
werd ons een geheide penalty onthouden. De scheidsrechter
bleef ook na de wedstrijd bij zijn mening dat het zuiver
penalty was, maar meende, dat, wanneer hij op dat moment
voor een strafschop gefloten had, hij ons zou hebben bena
deeld, omdat z.i. Henk Sonnevelt een juweel van een kans
kreeg, die volgens de mening van deze arbiter mooier was dan
een penalty. Wij verslapten zonder uitzondering allemaal.
„De Spartaan" kwam in het offensief en drukte dit in twee
doelpunten uit. Enfin, gebeurd is gebeurd en gedane zaken
nemen geen keer. We hebben de kans in eigen hand, n.l. even
veel verliespunten als D.W.V. én zelfs één minder dan „de
Spartaan". Het moet wel heel gek lopen als dit geen Amster
damse aangelegenheid wordt. Laat ons dus hopen dat
neen, praten we nog niet over.
CAPTAIN.
Onderschrift. Er bestaat in ons vak een aardige anec
dote over hetgeen een Mexicaanse collega overkwam. Die zat
dan, moet U weten, voor het open raam, met een sombrero op
en een geweldige sigaar in het hoofd, een artikel te schrijven.
Plotseling vloog een kogel vlak langs hem heen, en! boorde
zich in de muur. Zielsvergenoegd legde die Mexicaanse collega
zijn vulpenhouder neer. „Prachtig" riep hij uit, „ik word
gelezen."
Ik zou ook graag zielsvergenoegd zijn, maar blijf tobben,
omdat de „Schakel" blijkbaar zo bar slordig gelezen wordt.
Over de wedstrijd W.F.C.—A.F.C. (dat de laatste alinea's
van het verslag nooit in ons blad kwamen is één van die rare
misverstanden, die periodiek op een zetterij voorkomen,)
schreef ik o.a.:
„Het allermerkwaardigste van deze wedstrijd is n.l. dat de
scheidsrechter de wedstrijd verknoeide en dat de scheidsrech
ter toch eigenlijk gelijk had."
„In de tweede helft liep het mis. De fout zat in de eerste
plaats bij enkele onzer spelers."
Captain schrijft naar aanleiding hiervan:
Maar met de houding, die de scheidsrechter aannam,
wordt doodleuk geen rekening gehouden."
„Maar om alle schuld op onze schouders te schuiven en> ons
allemaal te veroordelen"
We leven nu eenmaal in een haastige en jakkerende wereld,
maar men kan toch die ééns per maand verschijnende „Scha
kel" wel rustig doorlezen?
Wat de „Sportkroniek' -medewerker Koome bezield heeft
(men zie ook het artikel van A. W. IJsneus) is mij evenals
„Captain" een raadsel. De redactie van de „Sportkroniek"
een verwijt te maken, is onjuist. Collega Kuiphof doet zeer
knap werk, door iedere Maandag om 1 uur met een blad op
straat te komen, waarin de gehele voetballerij in Nederland
van de vorige dag is verwerkt. Je moet dan steuneni op je
medewerkers en hebt geen tijd of gelegenheid, om al die ver
slagen weer te gaan controleren. Dat de redactie op de ge
routineerde medewerker Koome afgaat, is haar dus niet kwa
lijk te nemen, maar dat Koome er zó invloog is als gezegd
onbegrijpelijk en voor A.F.C. wel zeer stuitend.
Tenslotte nog iets over de niet toegekende strafschop in de
wedstrijd tegen „de Spartaan". Naar mijn idee had onze cap
tain in ieder geval protest moeten aantekenen, waarna na. af
loop de strafschop genomen had moeten worden en de beslis
sing bij de protestcommissie gelegen had.
Dit wordt (men leze ook .Spelregelproblemen'') echt een
nummer voor kenners. Wat zeggen onze experts hiérvan?
Red.)
