ITERSON
Uit de Tropen
Ati tede,ri u-ati A3.Q.
Begunstiging van onze Adverteerders, houdt de Schakel in stand.
Het was een gedesillusioneerd man, die A.F.C.-er, die Zon
dagavond 24 October j.l. 18 brieven bestemd voor de „Heren
Zeventien" aan het C.S. te Amsterdam afgaf. A.F.C.'s eerste
nederlaag was een feit en de teleurstelling van de postillon
en al wat A.F.C. heet, was des te'groter omdat de' nederlaag
niet nodig was geweest. Zoals gij „Heren 17 plus 1" zult heb
ben gezien kon ik nog enkele details in mijn uitvoerig schrijven
verwerken.
Deze brief zal thans wel in Uw aller bezit zijn maar op het
moment dat ik dit schrijf dit is trouwens nog niet mogelijk
zijn er nog geen reacties bij mij binnengekomen. Het gevolg
is dat hieronder slechts enkele brieven kunnen worden' afge
drukt. Hier komt allereerst Nico Bijl aan het woord: (Ban
doeng, 3 October)
„Ik hoef U niet te vertellen hoe verheugd ik ben nu A.F.C.
I het waarlijk gepresteerd heeft om de' eerste drie voetbal
wedstrijden te winnen en reeds bovenaan de ranglijst staat.
Wonderlijke club vindt U niet? (Ja, wonderlijk en Fameus
Red.) Jammer dat de lagere K.N.V.B.-elftallen het nog niet
best doen. U zult Jaap Fischer, waar ik vaak gastvrij ontvan
gen ben, binnen niet al te lange tijd zelf wel eens ontmoeten,
want hij gaat naar Holland om eens een „frisse neus" te halen
en zo. (Jaap Fischer is inmiddels gearriveerd. Van harte
welkom. Red.) Dat ik een zo gezellig en gastvrij huis
gevonden heb is alleen te danken aan Uw activiteit en spon
taniteit en langs deze weg wil ik U hiervoor dan ook har
telijk danken. U alleen toch bent de grondlegger van dit ge
zellige contact.
Het gaat mij nog steeds best, alleen verlang ik natuurlijk
naar het einde van dit soldatenleven, wat niet te verwonderen
is als U bedenkt, dat ik officieel nu ruim 3jaar in 's Konings
wapenrok rondtuin, ongerekend mijn ondergrondse tijd daar
voor. Maar ik heb geleerd om het leven te nemen zoals het
zichzelf aandient en daar ik nog jong en sterk ben hiervan te
genieten. Er er is overal veel moois en goeds, waard om ge
noten te worden.
I Ik heb een tiendaags verlof gevraagd en verkregen in de
maand September en ik kan U vertellen dat het de moeite
waard is geweest. Met uitzondering van de eerste dagen, die
ik in Batavia doorbracht, heb ik een „zwerf-lift-tochtje" ge
maakt door West Java en voor de zoveelste' maal heeft het
Javase landschap een diepe indruk op mij gemaakt.
Ik wens U een Uw familie het allerbeste toe en weest U zo
goed alle A.F.C.-vrienden' hartelijk van mij te groeten. Verder
hoop ik van harte dat ons eerste elftal op de ingeslagen weg
zo voort zal gaan."
Vervolgens een groet van Sumatra's Westkust waarheen
Van der Neut, komende van het andere einde van de Grote
Archipel, is overgepoot. Hij schrijft uit Padang aan Siem de
Waal, d.d. 22 October:
„Gisteren ontving ik weer een pakje van de A.F.C., dat zo
mogelijk nog beter was dan het vorige. Graag wil ik allen,
die het zenden van het pakket mogelijk gemaakt hebben, har
telijk bedanken. De inhoud was prachtig verzorgd: stuk voor
stuk dingen die ik prima kan gebruiken.
Het pakje is wat lang onderweg geweest deze keer omdat ik
overgeplaatst ben van Celebes naar Padang op Sumatra. Door
omstandigheden kon ik dit niet eerder schrijven.
Alle verandering is intussen nog geen verbetering; dat blijkt
hier wel weer. Padang is de super-soldatenstad en al te veel
gezelligheid is er niet. Wat een verschil met b.v. Soerabaja en
Batavia, steden, die wat vermaak voor de militairen betreft,
prima zijn en zeker voor iemand die van Paré Paré komt.
Verder is Padang nat en warm erg nat en warm
Het doet me plezier te lezen dat A.F.C. op het goede pad is
(ik ben wel een' beetje achter met het nieuws, maar ik hoop
dat de 6de wedstrijd en de volgenden ook succesvol waren).
Nogmaals mijn hartelijke dank en good luck voor de elf
tallen, het eerste in het bijzonder!"
(Het nieuwe adres luidt: Dpi. sld. 28.11.20.391, Staf-5-I-R-I
Padang Sumatra.)
Sergeant Lex Rimini is nu aan het woord. Zijn brief komt
uit: Batavia, 26-10-48.
„Werkelijk waar, ik kon mijn ogen bijna niet geloven: weer
een pakket van de club ontvangen. En het mooiste was dat
het niet bij dit pakket bleef, maar dat ik bovendien vergast
werd op een overwinning, zij het een zwaar bevochte, van het
eerste op de aloude tegenstander Vriendenschaar. Welke club
„uit" altijd een lastige opgave is.
Op zo'n moment doét het je goed A.F.C.-er te zijn, al ont
breekt het deze befaamde club ook wel eens aan vechtlust,
maar ja, A.F.C. doet nu eenmaal niet alleen aan voetballen.
De inhoud van het pakket verschilde niet veel van het
eerste, alleen zat er ditmaal welriekende Boldoot-brillantine in
en ik moet zeggen, dat men in de kringen dié deze pakketten
verzorgen, goed op de hoogte is van diverse artikelen, die nu
eenmaal in de tropen onmisbaar zijn; zo ook brillantine.
Toen ik verleden week de „Schakel" ontving viel het mij op,
dat de rubriek „Uit de Tropen" niet opgenomen was; nu zal
het wel zo geweest zijn dat er geen kopij was maar zou dan
de mogelijkheid niet bestaan die plek te vullen met een wed
strijdverslag? Want het spelpeil van het eerste is heus wel
een verslag waard; in de kranten wordt dikwijls aangehaald,
dat de wedstrijden van het eerste vaak hoger staan dan de
eersfe-klas-wedstrijden. (Wordt zoveel mogelijk naar ge
streefd, maar is ook afhankelijk van verschijningsdatum.
Red.) Natuurlijk schieten wij, tropenrotten, hm, hm, ook tekort
omdat wij niét veel met de club corresponderen, maar wij
hebben hier nu eenmaal weinig normaal nieuws. Het is voor de
militairen elke dag hetzelfde en de jacht op een rat b.v. is,
voor ons in Batavia, een waar gebeuren. Bovendien is het
werk tamelijk eentonig, al heb ik bij de Militaire Justitie een
bevoorrechte baan.
Voetballen is op het ogenblik geen doen, want door het
abnormaal lange uitblijven van de natte moesson zijn de vel
den herschaperi in stukken zand die in het geheel niet lijken op
de terreinen als b.v. in Kennemerland, maar meer weg hebben
van de stijf bevroren velden in de winter, zo hard als een bik
kel. Voor het trekken van krijtlijnen behoeft men zich op de
meeste velden niet bezorgd te maken, want men volstaat hier
in de regel met greppeltjes en het is een normaal verschijnsel,
wanneer de bal van die lijn terugspringt. Het heeft dan veel
weg van een automatische ingooi, maar dié is nu eenmaal
niet erkend door de F.I.F.A.
Maar kom, ik ga de Familie weer verlaten. Vele hartelijke
groeten uit het warme Indonesië en sterkte met competitie en
zenuwen. Vooral de jongens van het eerste: Houdt vol, de
handen op elkander, vreest nooit een tegenstander! Tot ziens
in Holland!!!"
Van Arnold Bos, Huzaar le klasse, no. 270601079, 4e Pel.
Ie Esc PAW 3e Reg. H. v. B„ Medan, ontving de redactie
nog een uitvoerig schrijven waaraan wij het volgende ont
lenen.
gaan wij natuurlijk naar
in de Roelof Hartstraat nummer 34,
telefoon 2.0.5.8.0,
want hij levert ons steeds het
beste voor onze sportuitrusting
13
